การจัดการการท่องเที่ยวสัตว์ป่า กรณีศึกษาอุทยานแห่งชาติครูเกอร์ ประเทศสาธารณรัฐแอฟริกาใต้ เพื่อเป็นแนวทางในการจัดการ การท่องเที่ยวสัตว์ป่าของประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การท่องเที่ยวสัตว์ป่า เป็นรูปแบบการท่องเที่ยวทางธรรมชาติรูปแบบหนึ่งที่มีการเติบโตอย่างรวดเร็วในระดับสากล อันเนื่องมาจากพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวที่หันมาให้ความสนใจต่อการเรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์ป่ามากขึ้น แนวคิดการพัฒนาการท่องเที่ยวสัตว์ป่าในประเทศไทยได้ถูกบรรจุในแผนการพัฒนาการท่องเที่ยวเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวของประเทศ บทความนี้มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อนำเสนอ 1) หลักการและแนวคิดการจัดการการท่องเที่ยวสัตว์ป่าในพื้นที่ธรรมชาติ 2) วิเคราะห์การจัดการการท่องเที่ยวสัตว์ป่าในอุทยานแห่งชาติครูเกอร์ ประเทศสาธารณรัฐแอฟริกาใต้ ซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยวสัตว์ป่าที่มีชื่อเสียงในระดับโลก และ 3) เพื่อเสนอแนะแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวสัตว์ป่าในพื้นที่คุ้มครองของประเทศไทยให้มีมาตรฐานและส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน โดยได้นำเสนอแนวทางการจัดการ ประกอบด้วย การจัดการสัตว์ป่าและถิ่นที่อยู่อาศัย การกำหนดมาตรฐานพาหนะสำหรับใช้นำเที่ยวชมสัตว์ป่า การฝึกอบรมมัคคุเทศก์หรือผู้นำเที่ยวเฉพาะ กลไกการบริหารจัดการการท่องเที่ยวสัตว์ป่า ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นในการจัดการการท่องเที่ยวสัตว์ป่าอย่างเป็นรูปธรรม และการศึกษาการตลาดการท่องเที่ยวสัตว์ป่า
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ขอรับรองว่า ต้นฉบับที่เสนอมานี้ยังไม่เคยได้รับการตีพิมพ์และไม่ได้อยู่ในระหว่างกระบวนการพิจารณาตีพิมพ์ลงในวารสารหรือสิ่งตีพิมพ์อื่นใด ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ยอมรับหลักเกณฑ์และเงื่อนไขการพิจารณาต้นฉบับ ทั้งยินยอมให้กองบรรณาธิการมีสิทธิ์พิจารณาและตรวจแก้ต้นฉบับได้ตามที่เห็นสมควร พร้อมนี้ขอมอบลิขสิทธิ์ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่วารสารวนศาสตร์ คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กรณีมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือ ข้อคิดเห็นที่ปรากฏในผลงาน ให้เป็นความรับผิดชอบของข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) แต่เพียงฝ่ายเดียว และหากข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ประสงค์ถอนบทความในระหว่างกระบวนการพิจารณาของทางวารสาร ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ยินดีรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เกิดขึ้นในกระบวนการพิจารณาบทความนั้น”