การรับรู้สภาพแวดล้อมด้านเสียงของผู้มาเยือนอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการรับรู้สภาพแวดล้อมด้านเสียงของผู้มาเยือนอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ศึกษาประสบการณ์นันทนาการของผู้มาเยือน ศึกษาปัจจัยที่มีความ สัมพันธ์กับการรับรู้สภาพแวดล้อมด้านเสียงและศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้สภาพแวดล้อมด้านเสียงกับคุณภาพประสบการณ์นันทนาการของผู้มาเยือนอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ โดยเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากผู้มาเยือนชาวไทยจำนวน 400 คน ใช้สถิติเชิงพรรณนา การเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยเป็นรายคู่ และการวิเคราะห์สหสัมพันธ์ ในการวิเคราะห์ข้อมูล โดยกำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติไว้ที่ระดับ 0.05

ผลการศึกษาพบว่าผู้มาเยือนมีการรับรู้สภาพแวดล้อมด้านเสียง ทั้งเสียงที่เป็นธรรมชาติ และเสียงที่มนุษย์สร้างขึ้นในระดับปานกลาง ประสบการณ์นันทนาการที่ปรารถนาของผู้มาเยือน ในลำดับสูงสุด คือ ประสบการณ์ด้านการได้สัมผัสธรรมชาติอย่างใกล้ชิดหรือการอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ ต่ำสุด คือ ประสบการณ์ด้านการได้พบปะผู้คนใหม่ๆ ผลการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของประสบการณ์นันทนาการที่ปรารถนาและประสบการณ์นันทนาการที่ได้รับจริงเป็นรายคู่พบว่ามีความแตกต่างกันจำนวน 3 คู่ คือ การได้สัมผัสธรรมชาติอย่างใกล้ชิด การได้สัมผัสกับความสงบ/สันโดษของธรรมชาติ และการได้หลีกหนีจากสภาพแวดล้อมที่แออัด โดยประสบการณ์ที่ปรารถนาจะมีค่าคะแนนสูงกว่าประสบการณ์ที่ได้รับจริงทุกคู่ การวิเคราะห์สหสัมพันธ์พบตัวแปรจำนวน 9 ตัวมีความสัมพันธ์กับการรับรู้สภาพแวดล้อมด้านเสียงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ซึ่งประกอบด้วย ช่วงเวลาในการมาเยือน ประสบการณ์ด้านการได้พบเห็นสิ่งสวยงามตามธรรมชาติ การได้สัมผัสธรรมชาติอย่างใกล้ชิด การได้เรียนรู้ธรรมชาติ การได้หลีกหนีสภาพแวดล้อมที่แออัด การได้พบปะผู้คนใหม่ๆ การได้ผจญภัยและทดสอบความสามารถของตนเอง การได้ประกอบกิจกรรมนันทนาการที่หลากหลายและการได้ไปเยือนแหล่งนันทนาการใหม่ และพบว่า การรับรู้สภาพแวดล้อมด้านเสียงที่เป็นธรรมชาติมีความสัมพันธ์กับคุณภาพประสบการณ์นันทนาการอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

คำสำคัญ: การรับรู้สภาพแวดล้อมด้านเสียง ผู้มาเยือน อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่