สมบัติของลำไผ่บางชนิดซึ่งปลูกที่สถานีเกษตรหลวงอ่างขาง

บทคัดย่อ

การศึกษาสมบัติทางฟิสิกส์และสมบัติเชิงกลของลำไผ่ซึ่งปลูกที่สถานีเกษตรหลวงอ่างขาง มูลนิธิโครงการหลวง 4 ชนิด ได้แก่ ไผ่หยก (Bambusa oเdhamii) ไผ่หวานอ่างขาง (Dendrocalamus latiflorus) ไผ่บงใหญ่ (D. brandisii) และไผ่หก (D. hamiltonii) ที่มีอายุ 3 ปี จากการเปรียบเทียบสมบัติต่างๆ พบว่า สมบัติทางฟิสิกส์ ไผ่หก มีค่าเฉลี่ยทางความยาวของลำ ความยาวปล้อง ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง และความหนาของเนื้อไม้มากที่สุด แต่มีปริมาณความชื้นในเนื้อไม้หลังตัดใหม่น้อยที่สุด ซึ่งไผ่หยก มีปริมาณความชื้นในเนื้อไม้หลังตัดใหม่มากที่สุด หลังจากการตัดลำไผ่ การนำลำไผ่ไปผึ่งในกระแสอากาศเพื่อให้ลำไผ่มีปริมาณความชื้นสมดุลเท่ากับความชื้นสมดุลเฉลี่ยของอากาศ ใช้เวลา 75 วัน สำหรับสมบัติเชิงกลไผ่หก ให้ค่าแรงอัด แรงเฉือนขนานเสี้ยน ค่ามอดูลัสการแตกร้าว (Modulus of Rupture : MOR) และค่ามอดูลัสยืดหยุ่น(Modulus of Elasticity : MOE) มากที่สุด และเมื่อเปรียบเทียบสมบัติเชิงกลระหว่างลำไผ่สภาพสดกับลำไผ่สภาพแห้งของไผ่ทั้ง 4 ชนิด พบว่า ลำไผ่สภาพแห้งมีสมบัติเชิงกลที่ดีกว่าลำไผ่สภาพสดทุกรายการ

คำสำคัญ: สมบัติของลำไผ่ ไผ่หยก ไผ่หวานอ่างขาง ไผ่บงใหญ่ ไผ่หก