ความเสียหายของหน่อไม้ไผ่ซางและไผ่ผากมัน จากการทำลายของด้วงงวง Cytotrachelus sp. และโรคหน่อแห้ง

บทคัดย่อ

ไผ่ซางและไผ่ผากมันเป็นไม้ไผ่เด่น ในท้องที่อำเภอทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี มีการใช้ประโยชน์จากไม้ไผ่ทั้งสองชนิดนี้อย่างกว้างขวาง ทั้งในทางตรงและทางอ้อม การศึกษาความเสียหายของหน่อไม้ไผ่ซางและไผ่ผากมัน จากการทำลายของด้วงงวงเจาะหน่อไม้ไผ่ (Cyrtotrachelus sp.) ได้กระทำในเดือนพฤษภาคมและสิ้นสุดในเดือนกันยายน 2532 โดยการคัดเลือกไม้ไผ่ทั้งสองชนิดในพื้นที่ 30 ไร่ จำนวน 10 กอ ทำเครื่องหมายและติดตามนับจำนวนหน่อของไม้ไผ่ทั้งสองชนิดที่แทงพ้นดินจนถึง 3 เมตร บันทึกการทำลายของด้วงงวง และโรคหน่อแห้ง (dried out) ปรากฏว่า ผลผลิตรวมของหน่อไผ่ซางและไผ่ผากมันคือ 7.80 หน่อ/กอ และ 10.85 หน่อ/กอ ตามลำดับ ในจำนวนหน่อที่ผลิตได้ทั้งหมดมีเพียง 18.6% ของหน่อไผ่ซาง และ 56.8% ของไผ่ผากมันเท่านั้น ที่รอดจากการเข้าทำลายของแมลงและโรคดังกล่าว จนกระทั่งเจริญเติบโตเป็นลำ และความสูญเสียที่เกิดขึ้นจากด้วงงวงเจาะหน่อไม้ไผ่ในไผ่ซางและไผ่ผากมัน คือ 5.1% และ 21.5% ตามลำดับ ในขณะที่โรคหน่อแห้งในไผ่ซางจะมีถึง 76.3% และไม่ ฝากมัน 21.7% การจัดการโดยการตัดสางกออาจมีส่วนช่วยลดความเสียหายจากแมลงและโรคลงได้บ้าง