การประเมินขีดความสามารถในการรองรับของแหล่งท่องเที่ยว ในเขตอุทยานแห่งชาติภูหินร่องกล้า จังหวัดพิษณุโลก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การประเมินขีดความสามารถในการรองรับของแหล่งท่องเที่ยวในอุทยานแห่งชาติภูหินร่องกล้า เพื่อศึกษาขีดความสามารถในการรองรับด้านกายภาพ ด้านสิ่งอำนวยความสะดวก ด้านชีวภาพหรือนิเวศวิทยา และด้านสังคมจิตวิทยา ทำการศึกษาเดือนกรกฎาคม 2565 – เดือนเมษายน 2566 รวม 10 เดือน พบว่า ขีดความสามารถในการรองรับด้านกายภาพ และด้านสิ่งอำนวยความสะดวก รองรับนักท่องเที่ยวได้ 970,984 คนต่อปี และ 2,327,971 คนต่อปี ตามลำดับ จากสถิติจำนวนนักท่องเที่ยวในปี พ.ศ. 2560
มีจำนวนนักท่องเที่ยวสูงสุด 320,675 คน คิดเป็นร้อยละ 24.55 และ 10.24 ของขีดความสามารถในการรองรับด้านกายภาพ และด้านสิ่งอำนวยความสะดวก ซึ่งมีผลกระทบน้อย หรือจำนวนนักท่องเที่ยวต่ำกว่าขีดความสามารถในการรองรับทั้ง 2 ด้าน ขีดความสามารถในการรองรับด้านชีวภาพหรือนิเวศวิทยา พบว่า ร้อยละการปกคลุมของรากไม้โผล่เท่ากับ 12.60 อยู่ในระดับมีผลกระทบน้อยถึงไม่มี การปกคลุมของพันธุ์พืช ไม้หนุ่ม มีผลกระทบมาก และผลกระทบรุนแรง 3 และ 6 ชนิด กล้าไม้ มีผลกระทบปานกลาง ผลกระทบมาก และผลกระทบรุนแรง 1, 2 และ 4 ชนิด ตามลำดับ ขีดความสามารถในการรองรับด้านสังคมจิตวิทยา พบว่า การรับรู้ถึงความรู้สึกแออัดต่อการท่องเที่ยว มีค่าเฉลี่ยร้อยละ 12.25 มีผลกระทบอยู่ในระดับน้อย หรือจำนวนนักท่องเที่ยวไม่เกินขีดความสามารถในการรองรับด้านสังคมจิตวิทยา จะเห็นว่าขีดความสามารถในการรองรับด้านชีวภาพหรือนิเวศวิทยา มีผลกระทบต่อพรรณไม้หลายชนิดอยู่ในระดับรุนแรง และระดับมาก ควรมีแนวทางจัดการพื้นที่ เช่น กำหนดปิดการท่องเที่ยวเพื่อให้ทรัพยากรธรรมชาติฟื้นตัว จำกัดจำนวนนักท่องเที่ยว หรือลดจำนวนรอบการใช้ประโยชน์ ซึ่งจะทำให้เกิดความยั่งยืนของระบบนิเวศในพื้นที่ต่อไปได้
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ขอรับรองว่า ต้นฉบับที่เสนอมานี้ยังไม่เคยได้รับการตีพิมพ์และไม่ได้อยู่ในระหว่างกระบวนการพิจารณาตีพิมพ์ลงในวารสารหรือสิ่งตีพิมพ์อื่นใด ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ยอมรับหลักเกณฑ์และเงื่อนไขการพิจารณาต้นฉบับ ทั้งยินยอมให้กองบรรณาธิการมีสิทธิ์พิจารณาและตรวจแก้ต้นฉบับได้ตามที่เห็นสมควร พร้อมนี้ขอมอบลิขสิทธิ์ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่วารสารวนศาสตร์ คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กรณีมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือ ข้อคิดเห็นที่ปรากฏในผลงาน ให้เป็นความรับผิดชอบของข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) แต่เพียงฝ่ายเดียว และหากข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ประสงค์ถอนบทความในระหว่างกระบวนการพิจารณาของทางวารสาร ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ยินดีรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เกิดขึ้นในกระบวนการพิจารณาบทความนั้น”
References
Aphihirantrakun, C. 2021. Tourism Carrying Capacity Assessment for Mae Ngao National Park, Mae Hong Son Province. M.S. Thesis, Maejo University, Chiang Mai, Thailand. (in Thai)
Bateson, J., Hui, M. 1992. The Ecological Validity of Photographic Slides and Videotapes in Simulating the Service Setting. Journal of Consumer Research, 19: 271-281.
Chitchong, N. 2017. Assessment of Carrying Capacity for the Number of Tourists at Khao Sok National Park. MS. Thesis, Kasetsart University, Bangkok, Thailand. (in Thai)
Department of National Parks Wildlife and Plant Conservation. 2006. Final Report: Education Project Carrying Capacity of Erawan National Park Kanchanaburi Province. Kanchanaburi, Thailand. (in Thai)
Department of National Parks Wildlife and Plant Conservation. 2019. Statistics Tourist. http:// catalog.dnp.go.th/dataset/stat-tourism, 10 October 2023. (in Thai)
Emphandhu, D. 2003. Principles and Nature Tourism Management. Forest conservation. Faculty of Forestry, Kasetsart University, Bangkok, Thailand. (in Thai)
Hirunrattanaphong, H., Thanakitpairin, A., Chamnanpai, J., Khunsri, P. 2017. Assessment of carrying capacity for the number of tourists at Kao Kitchakute National Park (Praputthabaht Pluang Imprint Area). Burapha Science Journal, 22(3): 557-568. (in Thai)
Inchai, M., Thaotrakool, N. 2022. Carrying capacity of Mae Wang tourism sites, Chiang Mai province. Journal of Thai Hospitality and Tourism, 17(2): 69-87. (in Thai)
Khanluang, P. 2002. Psychological Effects and Determination of Psychological Carrying Capacity of Waterfall-type Recreation Sites. M.S. Thesis, Kasetsart University, Bangkok, Thailand. (in Thai)
Kongkaew, C., Butrat, P., Pongsuwan, N., Boupech, P. 2013. Carrying capacity and tourism management measures for shallow reef at Khai Nok Island, Phang Nga province. Environment and Natural Resources Journal, 11(1): 70-87. (in Thai)
Pakpitjarean, A. 2005. Carrying Capacity of Community-Based Ecotourism: A Case Study of Ban Song Thai Ecotourism Village, Samut Songkhram Province. M.S. Thesis, Kasetsart University, Bangkok, Thailand. (in Thai)
Phu Hin Rong Kla National Park. 2022. Annual Report of Phu Hin Rong Kla National Park. Phitsanulok, Thailand. (in Thai)
Vilailert, N. 2006. The Satisfaction of Thai Tourists toward Tourism in Phu Foilom Ecotourism Project of Udon Thani Province. Faculty of Science, Srinakharinwirot University. Bangkok, Thailand. (in Thai)
Wongphakdee, B. 2009. Recreational Carrying Capacity of Khao Chamao Khao Wong National Park. M.S. Thesis, Kasetsart University, Bangkok, Thailand. (in Thai)
Yamane, T. 1973. Statistics, An Introductory Analysis, 2nd ed. Harper and Row, New York, USA.