การประยุกต์ทางเวชสำอางของน้ำมันหอมระเหยว่านสาวหลงจากส่วนทั้งต้นและส่วนใต้ดิน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ว่านสาวหลงมีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Amomum biflorum Jack. เป็นพืชในวงศ์ Zingiberaceae ทุกส่วนของว่านสาวหลงมีกลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์ ปัจจุบันมีการนำน้ำมันหอมระเหยว่านสาวหลงมาใช้ประโยชน์ แต่ยังขาดข้อมูลที่สนับสนุนฤทธิ์ทางชีวภาพ และการเลือกส่วนที่เหมาะสมของพืชเพื่อนำมาพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์ การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาฤทธิ์ทางชีวภาพและองค์ประกอบทางเคมีของน้ำมันหอมระเหยว่านสาวหลงจากส่วนทั้งต้นและส่วนใต้ดิน โดยสกัดน้ำมันหอมระเหยด้วยวิธีการกลั่นด้วยน้ำ ศึกษาองค์ประกอบทางเคมีโดยเทคนิคแก๊สโครมาโทกราฟี-แมสสเปกโทรเมทรี ศึกษาฤทธิ์ต้านออกซิเดชันด้วยวิธีการทำลายอนุมูลอิสระดีดีพีเอช การวิเคราะห์ความสามารถในการรีดิวซ์เฟอร์ริกของสารต้านอนุมูลอิสระ ฤทธิ์ต้านเอนไซม์ไทโรซิเนสด้วยวิธีโดปาโครม และฤทธิ์ต้าน Cutibacterium acnes ด้วยวิธี agar diffusion method และ broth microdilution method ผลการศึกษาพบว่าน้ำมันหอมระเหยส่วนใต้ดินและส่วนทั้งต้นพบสาร 1-[(E)-but-1-enyl]-4-methoxybenzene เป็นองค์ประกอบหลัก น้ำมันหอมระเหยทั้งสองส่วนมีฤทธิ์ต้านเอนไซม์ไทรซิเนสไม่ต่างกัน โดยมีค่า IC50 117.94±19.08 และ 147.03±10.28 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร ตามลำดับ สามารถยับยั้งการเจริญเติบของ C. acnes ได้ดีเท่ากัน โดยมีค่าความเข้มข้นที่ยับยั้งและฆ่า C. acnes 75 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร แต่น้ำมันหอมระเหยทั้งสองส่วนมีฤทธิ์ต้านออกซิเดชันต่ำกว่าสารมาตรฐาน α-โทโคเฟอรัลและกรดแอสคอร์บิค ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าน้ำมันหอมระเหยว่านสาวหลงส่วนทั้งต้นและส่วนใต้ดินมีศักยภาพสำหรับการพัฒนาเป็นเวชสำอาง เพื่อเพิ่มความกระจ่างใสให้แก่ผิว และมีฤทธิ์ต้านเชื้อก่อสิว
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ข้อความที่ปรากฏในแต่ละเรื่องของวารสารเล่มนี้เป็นเพียงความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่มีความเกี่ยวข้องกับคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี หรือคณาจารย์ท่านอื่นในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ผู้เขียนต้องยืนยันว่าความรับผิดชอบต่อทุกข้อความที่นำเสนอไว้ในบทความของตน หากมีข้อผิดพลาดหรือความไม่ถูกต้องใด ๆ
เอกสารอ้างอิง
Boonla, P., Phadungkit, M., Mahaweerawat, U. and Somdee, T., 2014, Antioxidant and antimutagenic activities of Piper sarmentosum Roxb. leaf extracts, IJPS 10(3): 283-294. (in Thai)
Charoensuk, Y., 2013, Isolation and Biological Activitire of Amomum biflorum Jack leaves, Master Thesis, Burapha University, Chonburi. (in Thai)
Chen, W., Vermaak, I. and Viljoen, A., 2013, Camphor-a fumigant during the black death and a coveted fragrant wood in ancient Egypt and Babylon: A review, Molecules 18: 5434-5454.
Clarke, G., Ting, K.N., Wiart, C. and Fry, J., 2013, High correlation of 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) radical scavenging, ferric reducing activity potential and total phenolics content indicates redundancy in use of all three assays to screen for antioxidant activity of extracts of plants from the Malaysian rainforest, Antioxidants (Basel) 2(1): 1-10.
Dai, D.N., Huong, L.T., Thang, T.D. and Ogunwande, I.A., 2016, Chemical composition of essential oils of Amomum villosum Lour., Am. J. Essent. Oil. Nat. Prod. 4: 8-11.
Dumont-Wallon, G., Moyse, D., Blouin, E. and Dreno, B., 2010, Bacterial resistance in French acne patient, Int. Dermato. 49: 283-288.
Dung, N.X., Phuong, D.L. and Leclercq, P.A., 1992, Trans-p-(1-butenyl)anisole: The main component in the leaf, stem and root oils of Amomum schmidtti Gagnep. from Vietnam, J. Essent. Oil Res. 4: 239-242.
Fouad, Z., 2011, Antimicrobial Disk Diffusion Zone Interpretation Guide, Available Source: https://doi.org/10.13140/RG.2.2. 13801.70240.
Khunawattanakul, W., Caichompoo, W., Mekjaruskul, C., Charoenmit, A., Lekdee, C. and Srichan, N., 2017, Anti-propionibacterium acnes from Thai herbal medicines, J. Sci. Technol. MSU 36(5): 608-613. (in Thai)
Luangnarumitchai, S., Lamlertthon, S. and Tiyaboonchai, W., 2007, Antimicrobial activity of essential oils against five strains of Propionibacterium acnes, Mahidol Univ. J. Pharm. Sci. 34(1-4): 60-64.
Luk, N.M., Hui, M., Lee, H.C., Fu, L.H., Liu, Z.H., Lam, L.Y., Eastel, M., Chan, Y.K., Tang, L.S., Cheng, T.S., Siu, F.Y., Ng, S.C., Lai, Y.K. and Ho, K.M., 2013, Antibiotic resistant Propionibacterium acnes among acnes patients in a reginal skin centre in Hong Kong, J. Eur. Acad. Dermatol. Venereol. 27: 31-36.
Manook, M., and Limcharoen, P., 2015, Investigating antioxidant activity by DPPH, ABTS and FRAP assay and total phenolic compounds of herbal extracts in Ya-Hom Thepphachit, Adv. Sci. 15(1): 106-117. (in Thai)
Polsena, P., 2007, Khoa Hin Son Botanic Gardens (Complete version), Jetanaromphan Prin ting, Bangkok. (in Thai)
Schafer, F., Fich, F., Lam, M., Garate, C., Wozniak, A. and Garcia, P., 2013. Antimicrobial susceptibility and genetic characteristics of Propionibacterium acnes isolated from patients with acne, Int. J. Dermatol. 52: 418-425.
Singtothong, C., Gagnon, M.J. and Legault, J., 2013, Chemical composition and biological activity of the essential oil of Amomum biflorum, Nat. Prod. Commun. 8: 265-267.
Srisook, K., Salee, P., Charoensuk, Y. and Srisook, E., 2010, In vitro anti-oxidant and anti-tyrosinase activities of the rhizomal extracts from Amomum biflorum Jack, Thai J. Bot. 2(Special Issue): 143-150. (in Thai)
Subhadhirasakul, S. and Moosigapong K., 2014, Relaxation effect on volunteers of essential oil from Amomum biflorum Jack, Thaksin. J. 17(2): 17-24. (in Thai)
Wongkattiya, N., Hanprasert, T., Sanguanserm sri, P., Kawaree, R., Fraser, I.H. and Sanguansermsri, D., 2016, Effect of essential oil from Hedychium coronarium to control acne vulgaris, Naresuan Univ. J. Sci. Tech. 24(3): 25-31. (in Thai)
Department of Medical Sciences, Ministry of Public Health, 2016, Thai Herbal Pharmacopoeia, The Agricultural Co-operative Federation of Thailand, Ltd., Bangkok. (in Thai)
