การเจริญเติบโตและผลผลิตของหญ้าอาหารสัตว์พื้นเมืองในสวนยางพาราระยะก่อนเปิดกรีดและศักยภาพในการเสริมรายได้

Main Article Content

พรเทพ ธีระวัฒนพงศ์
ระวี เจียรวิภา
ปิ่น จันจุฬา
พันธุ์ทิพย์ ปานกลาง

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ


โคและแพะเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องที่ได้รับความนิยมเลี้ยงในกลุ่มเกษตรกร 5 จังหวัด ชายแดนภาคใต้ของไทย โดยเฉพาะในสวนยางพาราที่สามารถใช้เป็นแหล่งเลี้ยงสัตว์เคี้ยวเอื้องเป็นอย่างดี สอดคล้องกับปัญหาวัชพืชซึ่งจัดเป็นปัญหาสำคัญในสวนยางพาราระยะก่อนเปิดกรีด จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเจริญเติบโตและผลผลิตของหญ้าอาหารสัตว์ในสวนยางพาราระยะก่อนเปิดกรีด รวมถึงการประเมินอัตราผลตอบแทนต่อต้นทุน (BCR) จากการปลูกหญ้าอาหารสัตว์ โดยแบ่งเป็น 4 ทรีตเมนต์ ได้แก่ ควบคุม (วัชพืช) หญ้ามาเลเซีย (Axonopus compressus) หญ้าหวายข้อ (Hemarthria compressa) และหญ้ารูซี่ (Brachiaria ruziziensis) ตามช่วงฤดูกาล คือ ต้นฤดูฝน (ก.ค.-ก.ย. 59) ฤดูฝน (ต.ค.-ธ.ค. 59) และฤดูร้อน (ม.ค.-มี.ค. 60) ผลการศึกษาพบว่าการปลูกหญ้าอาหารสัตว์ทั้ง 3 ชนิด ไม่ส่งผลต่อการเจริญเติบโตของต้นยางพารา และยังมีศักยภาพในการเจริญเติบโตได้ดีในสภาพสวนยางพารา นอกจากนี้หญ้าอาหารสัตว์ยังมีความสมบูรณ์ใกล้เคียงกัน ทั้งปริมาณคลอโรฟิลล์ ปริมาณคาร์โบไฮเดรตที่ไม่อยู่ในรูปโครงสร้าง และปริมาณไนโตรเจน ทั้งนี้หญ้าหวายข้อมีปริมาณโปรตีนหยาบ (12.52 %) สูงที่สุดอย่างมีนัยสำคัญ (p ≤ 0.05) เมื่อเปรียบเทียบกับหญ้าอื่น ๆ โดยหญ้ารูซี่มีปริมาณผลผลิตน้ำหนักแห้งเฉลี่ยสูงที่สุดเท่ากับ 333 กก. น้ำหนักแห้ง/ไร่ รองลงมา คือ หญ้าหวายข้อ (203 กก. น้ำหนักแห้ง/ไร่) และหญ้ามาเลเซีย (143 กก. น้ำหนักแห้ง/ไร่) ตามลำดับ ทั้งนี้หญ้าอาหารสัตว์ทุกชนิดมีแนวโน้มให้ผลผลิตลดลงในช่วงฤดูร้อน โดยในระยะเวลา 2 ปี มีค่า BCR สูงที่สุดในหญ้ารูซี่ (10.66-11.12) รองลงมา คือ หญ้าหวายข้อ (7.01-7.92) และหญ้ามาเลเซีย (1.29-3.84) ตามลำดับ เนื่องจากมีต้นทุนของค่าวัสดุพืชต่างกัน ดังนั้นการผลิตหญ้าอาหารสัตว์พื้นเมืองเพื่อการเลี้ยงสัตว์ในสวนยางพาราระยะก่อนเปิดกรีด โดยเฉพาะหญ้ามาเลเซียและหญ้าหวายข้อนั้น สามารถเพิ่มผลผลิตและรายได้อย่างยั่งยืนได้ 


คำสำคัญ : พืชแซมยาง; การควบคุมวัชพืช; นิเวศสวนยางพารา; การกินได้ของโภชนะ

Article Details

ประเภทบทความ
Biological Sciences
ประวัติผู้แต่ง

พรเทพ ธีระวัฒนพงศ์

ภาควิชาพืชศาสตร์ คณะทรัพยากรธรรมชาติ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่ ตำบลคอหงส์ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา 90112

ระวี เจียรวิภา

ภาควิชาพืชศาสตร์ คณะทรัพยากรธรรมชาติ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่ ตำบลคอหงส์ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา 90112

ปิ่น จันจุฬา

ภาควิชาสัตวศาสตร์ คณะทรัพยากรธรรมชาติ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่ ตำบลคอหงส์ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา 90112

พันธุ์ทิพย์ ปานกลาง

สำนักงานพัฒนาที่ดินเขต 12 ตำบลพะวง อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา 90100

เอกสารอ้างอิง

[1] เกียรติสุรักษ์ โภคสวัสดิ์, ศศิธร ถิ่นนคร, สมพล ไวปัญญา, โสระยา รัชดาภรณ์วานิช, เกียรติศักดิ์ กล่ำเอม, วารุณี พานิชผล, เฉลียว ศรีชู และจีระวัชร์ เข็มสวัสดิ์, 2546, พืชอาหารสัตว์พื้นเมือง เล่ม 1, โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด, กรุงเทพฯ, 173 น.
[2] ประเสริฐ ชิตพงศ์, 2540, วัชพืชและการป้องกันกำจัด, ภาควิชาพืชศาสตร์ คณะทรัพยากรธรรมชาติ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, สงขลา, 61 น.
[3] ศุภมิตร ลิมปิชัย, พนัส แพชนะ และพิศมัย จันทุมา, 2556, การศึกษาสภาพสวนยางหลังพ้นการสงเคราะห์ปลูกแทนในเขตปลูกยางเดิม, สถาบันวิจัยยาง, กรมวิชาการเกษตร, กรุงเทพฯ, 74 น.
[4] เก็บ หนูศรี, อารมณ์ โรจน์สุจิตร, สมศักดิ์ กาญจนมูสิก และจรินทร์ การะนัด, 2539, การตอบสนองต่อสารกำจัดวัชพืชบางชนิดของหญ้าขจรจบดอกเหลืองที่มีระยะการเจริญเติบโตต่างกัน, กรมวิชาการเกษตร, กระทรวงเกษตรและสหกรณ์, กรุงเทพฯ, 10 น.
[5] Ng, K.F., 1990, Forage species for rubber plantation in Malaysia, pp. 49-53, Proceedings of a workshop on Forages for Plantation Crops, Sanur beach, Bali.
[6] Sanchez, M.D. and Ibrahim, T.H., 1990, Forage species for rubber plantations in Indonesia, pp. 54-57, Proceedings of a workshop on Forages for Plantation Crops, Sanur beach, Bali.
[7] Shelton, H.M. and Stür, W.W., 1990, Opportunities for integration of ruminants in plantation crops of Southeast Asia and the Pacific, pp. 5-9, Proceedings of a workshop on Forages for Plantation Crops, Sanur beach, Bali.
[8] Ngongoni, N.T., Mwale, M., Mapiye, C., Moyo, M.T., Hamudikuwanda, H. and Titterton, M., 2007, Evaluation of cereal-legume intercropped forages for small holder dairy production in Zimbabwe, Livest. Res. Rural Dev. 19: 128-136.
[9] Sophanodora, P. and Tudsri, S., 1990, Integration of forages for cattle and goats into plantation systems in Thailand, pp. 147-150, Proceedings of a workshop on Forages for Plantation Crops, Sanur beach, Bali.
[10] พริ้ม ศรีหานาม และอภิชาต ศรีสะอาด, 2556, แนวทางและแบบอย่างการเพาะปลูกหญ้าอาหารสัตว์ & หญ้าสนามจัดสวนเงินล้าน, นาคาอินเตอร์มีเดีย, กรุงเทพฯ, 144 น.
[11] เทียนทิพย์ ไกรพรม, มูฮำหมัด ฮะมะ และธีรศักดิ์ ศรีจรูญ, 2560, การศึกษาสภาพการเลี้ยงกระบือและคุณค่าทางโภชนะของพืชอาหารสัตว์ที่ใช้เลี้ยงกระบือของเกษตรกรในจังหวัดปัตตานี, ว.นราธิวาสราชนครินทร์ 9(2): 105-112.
[12] อภิชาติ บุญเรืองขาว, จีระศักดิ์ ชอบแต่ง และจักรี เทศอาเส็น, 2554, คุณค่าทางโภชนะของหญ้าหวายข้อในโคพื้นเมืองไทย, กรมปศุสัตว์, กระทรวงเกษตรและสหกรณ์, กรุงเทพฯ.
[13] Chanjula, P., Chiarawipa, R. and Panklang, P., 2017, Effect of different tropical grasses on feed intake and blood metabolite of goat, pp. 291-295, Proceedings of the 2nd International Conference on Animal Nutrition and Environment, Pullman Raja Orchid Hotel, Khon Kaen.
[14] สายัณห์ ทัดศรี, 2540, พืชอาหารสัตว์เขตร้อนการผลิตและการจัดการ, รั้วเขียว, กรุงเทพฯ, 375 น.
[15] Argel, P.J., Miles, J.W., Guiot, J.D., Cuadrado, H. and Lascano, C.E., 2007, Cultivar Mulato II (Brachiaria hybrid CIAT36087): A high-quality forage grass resistant to spittlebugs and adapted to well-drained, acid tropical soils, International Center for Tropical Agriculture (CIAT), Colombia.
[16] พรเทพ ธีระวัฒนพงศ์ และระวี เจียรวิภา, 2560, การประเมินค่าคลอโรฟิลล์และแคโรทีนอยด์ในพืชอาหารสัตว์โดยใช้ SPAD-502Plus และ GreenseekerTM, น. 104-110, การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 55, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
[17] Osborne, D.R. and Voogt, P., 1978, Carbohydrates, pp. 130-154, The Analysis of Nutrients in Foods, Academic Press, London.
[18] จำเป็น อ่อนทอง, 2560, คู่มือการวิเคราะห์ดินและพืช, ภาควิชาธรณีศาสตร์ คณะทรัพยากรธรรมชาติ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, สงขลา, 313 น.
[19] Verhulst, N., Govaerts, B., 2010, The normalized difference vegetation index (NDVI) GreenSeekerTM handheld sensor: Toward the integrated evaluation of crop management, Part A: Concepts and case studies, CIMMYT, Mexico.
[20] AOAC, 1995, Official Methods of Analysis. 16th Ed., Association of Official Analytical Chemists, Washington, DC.
[21] van Soest, P.J., Robertson, J.B. and Lewis, B.A., 1991, Methods for dietary fibre, neutral detergent fire and non-starch polysaccharides in relation to animal nutrition, J. Dairy Sci. 74: 3579-3583.
[22] เพชรี ขุมทรัพย์, 2542, หลักการบริหารการเงิน, โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ, 512 น.
[23] Wilson, J.R. and Ludlow, M.M., 1990, The environment and potential growth of herbage under plantations, p.10-24, Proceedings of a workshop on Forages for Plantation Crops, Sanur beach, Bali.
[24] Chee, Y.K. and Ahmad, F., 1990, Forage resources in Malaysian rubber estates, pp. 32-35, Proceedings of a workshop on Forages for Plantation Crops, Sanur beach, Bali.
[25] Busso, C.A., Richards, J.H. and Chatterton, N.J., 1990, Nonstructural carbohydrates and spring regrowth of two cool-season grasses: Interaction of drought and clipping, J. Range. Manage. 43: 336-343.
[26] นวรัตน์ อุดมประเสริฐ, 2558, สรีรวิทยาของพืชภายใต้สภาวะเครียด, สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ, 237 น.
[27] Rostami, M., Koocheki, A.R., Nasiri, M., Mahallati, M. and Kafi, M., 2008, Evaluation of chlorophyll meter (SPAD) data for prediction of nitrogen status in corn (Zea mays), Amer. Eur. J. Agri. Environ. Sci. 3: 79-85.
[28] Gholizadeh, A., Amin, M.S.M., Anuar, A.R. and Aimrun, W., 2009, Evaluation of leaf total nitrogen content for nitrogen management in a Malaysian paddy field by using soil plant analysis development chlorophyll meter, Am. J. Agric. Biol. Sci. 4: 278-282.
[29] อุไรวรรณ ไอยสุวรรณ์ และจีระศักดิ์ ชอบแต่ง, 2556, ระดับปุ๋ยไนโตรเจนต่อองค์ประกอบทางเคมีและการย่อยสลายหญ้ารูซี่ในกระเพาะรูเมน, ว.วิจัยและส่งเสริมวิชาการเกษตร 30: 32-38.
[30] ประเทศ ปิยะพันธวงค์ และสมศักดิ์ เภาทอง, 2537, การปลูกและการจัดการพืชอาหารสัตว์ในสวนยาง ผลผลิตและส่วนประกอบทางเคมีของหญ้า 7 พันธุ์ ในสวนยางพาราที่จังหวัดสกลนคร, กองอาหารสัตว์ กรมปศุสัตว์ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์, กรุงเทพฯ.
[31] อิทธิพล เผ่าไพศาล, เกียรติสุรักษ์ โภคสวัสดิ์, ลักขณา วุฒิปราชญ์อำไพ และเฉลียว ศรีชู, 2538, ผลผลิตและส่วนประกอบทางเคมีของหญ้าสกุล Brachiaria spp. 6 ชนิด, กองอาหารสัตว์ กรมปศุสัตว์ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์, กรุงเทพฯ, 162 น.
[32] วรพงษ์ สุริยจันทราทอง, ชาญชัย มณีดุลย์, บุญฤา วิไลพล และศศิธร ถิ่นนคร, 2543, ผลผลิตและส่วนประกอบทางเคมีของหญ้าพืชอาหารสัตว์ 8 ชนิด, แก่นเกษตร 28: 71-78.
[33] สมพล ไวปัญญา, เกียรติศักดิ์ กล่ำเอม และ เศกสรรค์ สวนกูล, 2548, การใช้หญ้าหวายข้อเลี้ยงวัวชนในเขตพื้นที่จังหวัดนครศรีธรรมราช (1) ผลของระยะการตัด และอัตราปุ๋ยไนโตรเจนที่มีต่อผลผลิตและคุณภาพหญ้าหวายข้อ, กองอาหารสัตว์ กรมปศุสัตว์ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์, กรุงเทพฯ, 402 น.
[34] สายัณห์ ทัดศรี, 2548, หญ้าอาหารสัตว์และหญ้าพื้นเมืองในประเทศไทย, สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ, 336 น.
[35] Rika, I.K., Mendra, I.K., Oka, G.M. and Nurjaya, O.M.G., 1990, New forage species for coconut plantations in Bali, pp. 41-44, Proceedings of a workshop on Forages for Plantation Crops, Sanur beach, Bali.
[36] Lemaire, G., Hodgson, J., Moraes, A.D., Carvalho, P.C.D.F. and Nabinger, C., 2000, Grassland Ecophysiology and Grazing Ecology, CABI Publishing, New York, 432 p.
[37] จีระวัชร์ เข็มสวัสดิ์, ฉายแสง ไผ่แก้ว, เกียรติสุรักษ์ โภคสวัสดิ์, วิรัช สุขสราญ, ธำรงศักดิ์ พลบำรุง, วีระศักดิ์ จิโนแสง และกานดา นาคมณี, 2545, หญ้ารูซี่, กองปศุสัตว์สัมพันธ์ กรมปศุสัตว์ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์, กรุงเทพฯ, 22 น.
[38] เดลินิวส์, 2560, ห้ามใช้วัตถุอันตรายพาราควอต-คลอร์ไพริฟอส-ไกลโฟเซต ฉบับวันอังคารที่ 12 กันยายน 2560, แหล่งที่มา : https://www.dailynews.co.th/politics/597805, 3 มีนาคม 2561.
[39] บริษัท พาเนล พลัส จำกัด, 2560, คู่มือการจัดการสวนป่าสำหรับสมาชิกสวนป่า, โครงการการจัดการสวนป่าอย่างยั่งยืนตามหลักการ FSCTM, กลุ่มบริษัท พาเนล พลัส จำกัด, สงขลา, 16 น.