การเปรียบเทียบผลของการออกกำลังกายในน้ำและบนบกต่อความดันโลหิตและองค์ประกอบของร่างกายในผู้ที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐานและอ้วน
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การศึกษานี้เป็นการเปรียบเทียบผลของการออกกำลังกายในน้ำและบนบกต่อความดันโลหิตและองค์ประกอบของร่างกายในอาสาสมัครที่มีภาวะน้ำหนักเกินและอ้วน ซึ่งมีดัชนีมวลกายระหว่าง 25.0-34.9 กิโลกรัมต่อเมตร2 และมีค่าอัตราส่วนรอบเอวหารด้วยส่วนสูง (WHtR) > 0.5 จำนวนทั้งสิ้น 50 คน แบ่งเป็นสองกลุ่มได้แก่ กลุ่มออกกำลังกายในน้ำ (N = 25) และกลุ่มออกกำลังกายบนบก (N = 25) ออกกำลังกาย 3 วันต่อสัปดาห์ ระยะเวลา 4 สัปดาห์ อาสาสมัครวัดความดันโลหิตและวัดองค์ประกอบของร่างกายก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรม หลังจากเข้าร่วมโปรแกรมไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของความดันโลหิตและองค์ประกอบของร่างกายระหว่างกลุ่มออกกำลังกายในน้ำและกลุ่มออกกำลังกายบนบก (p > 0.05) แต่ในกลุ่มออกกำลังกายบนบกมีค่าความดันโลหิตขณะหัวใจบีบตัวลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.01) และมีค่าเปอร์เซ็นต์ไขมันในร่างกายและค่าเปอร์เซ็นต์ไขมันใต้ผิวหนังลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.002 และ p = 0.000 ตามลำดับ) ในขณะที่เปอร์เซ็นต์กล้ามเนื้อในร่างกายเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.001) สรุปจากการศึกษาครั้งนี้ไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มออกกำลังกายในน้ำและบนบก แต่โปรแกรมการออกกำลังกายบนบกสามารถลดความดันโลหิตขณะหัวใจบีบตัว ลดเปอร์เซ็นต์ไขมันในร่างกาย เปอร์เซ็นต์ไขมันใต้ผิวหนังและสามารถเพิ่มเปอร์เซ็นต์กล้ามเนื้อในผู้ที่มีภาวะน้ำหนักเกินและอ้วน
คำสำคัญ : ออกกำลังกายในน้ำ; ออกกำลังกายบนบก; น้ำหนักเกิน; อ้วน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
[2] Gibson, G.J., 2001, Obesity, respiratory function and breathlessness, Respiratory Med. 5: S41-S44.
[3] Fagard, R.H., 2002, Physical exercise and coronary artery disease, Acta Cardiol. 57: 91-100.
[4] World Health Organization, Obesity and over-weight, Fact sheets, Available Source: http://who.int/mediacentre/fact sheets/ fs311/en.
[5] Richard, N.R., 2009, Obesity related Hypertension, Ochsner J. 9: 133-136.
[6] ทัศพร สุดเสน่หา, 2556, ตัวแปรที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารของกลุ่มเสี่ยงโรคอ้วนลงพุงกรณีศึกษา : โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลไผ่งาม อำเภอโคกสูง จังหวัดสระแก้ว, วิทยานิพนธ์ปริญญาโท, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร, กรุงเทพฯ, 80 น.
[7] Jensen, M.D., 2006. Is visceral fat involved in the pathogenesis of the metabolic syndrome? human model, Obesity 14: 20-24.
[8] Critchley, D.J., Pierson Z. and Battersby G., 2011, Effect of pilates mat exercise and conventional exercise programmes on transverses abdominis and obliquus internus abdominis activity: Pilot randomized trial, Manual Therapy 16: 183-189.
[9] Cakmakci, O., 2011, The effect of 8 week pilates exercise on body composition in obese women, Coll. Antropol. 4: 1045-1050.
[10] Fagard, R.H., 2002, Physical exercise and coronary artery artery disease, Acta Cardiol. 57: 91-100.
[11] Wouters, E.J.M., Annemieke, M.A., Nunen, V., Geenen, R., Kolotkin, R.L. and Vingerhoets, J.M., 2010, Effects of Aquajogging in Obese Adults: A pilot study, J. Obes., Article ID 231074, 7 p.
[12] อนงค์นาท สนธิเทศ, รัฐวรรณ ปณิธิพร, ปวันรัตน์ จานทอง, สุกัลยา เจริญรัตน์จรูญ และกรอนงค์ ยืนยงชัยวัฒน์, 2559, ผลการเดินแบบจำนวนก้าวคงที่และการเดินแบบเพิ่มจำนวนก้าวต่อองค์ประกอบของร่างกายในผู้ที่มีภาวะน้ำหนักเกิน, ว.วิชาการสาธารณสุข 25: 831-839.
[13] ศศิภา บูรณพันธฤกษ์, ขนิษฐา วัฒนานนท์, ชนกนันท์ ภักดีกุล, กฤตวิทย์ แดงเพชร, กรอนงค์ ยืนยงชัยวัฒน์, ขจรศักดิ์ พงษ์พานิช และรุ่งชัย ชวนไชยะกูล, 2560, เปรียบเทียบผลระหว่างการออกกำลังกายในน้ำและบนบกต่อความแข็งแรงของกล้ามเนื้อหายใจและสมรรถภาพการทำงานของหัวใจและปอดในคนไทยที่มีภาวะน้ำหนักเกินและอ้วน, ธรรมศาสตร์เวชสาร 17: 28-40.
[14] Mertens, I.L. and Gaal, L.F., 2000, Overweight, obesity, and blood pressure: The effects of modest weight reduction, Obesity Res. 8: 270-278.
[15] วีรพัฒน์ ยอดมกลศาสตร์, 2550, การศึกษาเปรียบเทียบการใช้พลังงานของการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพชนิดต่าง ๆ ระหว่างหญิงที่มีภาวะน้ำหนักเกินและหญิงที่มีน้ำหนักปกติ, วิทยานิพนธ์ปริญญาโท, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพ, 152 น.
[16] Kolanowski, J., 1999, Obesity and hypertension: From pathophysiology to treatment, Int. J. Obes. 23: 42-46.
[17] Hall, J.E., 2000, Pathophysiology of obesity hypertension, Curr. Hypertens. Rep. 2: 139-147.
[18] สุพิมพ์ อุ่นพรม, นงนุช โอบะ และนุศรา วิจิตรแก้ว, 2550, ผลของโปรแกรมให้ความรู้ด้านสุขภาพต่อพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพของประชาชนกลุ่มเสี่ยงโรคเบาหวานวัยผู้ใหญ่, ว.คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร 1: 100-109.
[19] สุนีย์ ปินทรายมูล, 2552, การศึกษาผลขงการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในการออกกำลังกายและการบริโภคอาหารที่เหมาะสมในนักเรียนประถมศึกษาที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐาน, ว.วิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 2: 10-21.
[20] Howley, E.T., 2000, Type of activity: Resistance, aerobic and leisure versus occupational physical activity, Med. Sci. Sport Exerc. 33: 364-369.
[21] Fagard, R.H. and Cornelissen, V.A., 2007, Effect of exercise on blood pressure control in hypertensive patients, Eur. Soc. Cardiol. 14: 12-17.
[22] Wu, T., Gao, X., Chen, M. and Vandam, R.M., 2009, Longterm effectiveness of diet plus exercise intervention vs. diet only intervention for weight loss: A meta-analysis, Obesity Rev. 10: 313-323.
[23] Boutcher, S.H. and Dunn, S.L., 2009, Factors that may impede the weight loss response to exercise-base intervention, Obesity Rev. 10: 671-680.
[24] นิรอมลี มะกาเจ, พรพล พิมพาพร และราตรี เรืองไท, 2555, ผลของการออกกำลังกายแบบพิลาทิสและแบบแอโรบิคที่มีต่อไขมันในช่องท้องในผู้หญิงอ้วน, น. 1419-1424, ใน การประชุมวิชา การแห่งชาติ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ครั้งที่ 9, นครปฐม.