การวัดความเข้มข้นเชิงจำนวนและมวลของฝุ่น PM2.5 ในอากาศโดยรอบที่พื้นที่ดอยสะเก็ดในช่วงฤดูกาลเผาในเชียงใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ในการศึกษานี้ได้ทำการวัดและอธิบายค่าความเข้มข้นเชิงมวลและจำนวนของฝุ่น PM2.5 ในอากาศโดยรอบในช่วงฤดูเผาที่เชียงใหม่ ประเทศไทย สถานีตรวจวัดได้ติดตั้งและประเมินภาคสนามในหน่วยวิจัยสนามไฟฟ้าประยุกต์ในงานวิศวกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ ประเทศไทย ระหว่างวันที่ 1 – 15 เดือนเมษายน 2562 โดยค่าความเข้มข้นเชิงมวลและจำนวนของฝุ่น PM2.5 ได้ถูกวัดพร้อมกันด้วยเครื่องวัดฝุ่น DustTrak โมเดล 8533 และเครื่องนับจำนวนอนุภาคแบบการควบแน่น CPC โมเดล 3750 ตามลำดับ ผลการศึกษาภาคสนามแสดงให้เห็นว่าแนวโน้มของความเข้มข้นเชิงจำนวนของฝุ่น PM2.5 ที่วัดโดย CPC มีค่าไปในทิศทางเดียวกันและความแตกต่างเล็กน้อยกับความเข้มข้นเชิงมวลของฝุ่น PM2.5 ที่วัดโดย DustTrak ความเข้มข้นเชิงมวลของฝุ่น PM2.5 มีค่าสูงสุด ต่ำสุดและเฉลี่ยที่วัดโดย DustTrak เฉลี่ยตลอดในช่วงที่เก็บข้อมูลประมาณ 180.33 µg/m3, 42.13 µg/m3 และ 101.71 µg/m3 ตามลำดับ และความเข้มข้นเชิงจำนวนของฝุ่น PM2.5 มีค่าสูงสุด ต่ำสุดและเฉลี่ยที่วัดโดย CPC เฉลี่ยตลอดในช่วงที่เก็บข้อมูลประมาณ 22,460.94 particles/cm3, 4,550.39 particles/cm3 และ 11,517.39 particles/cm3 ตามลำดับ ซึ่งค่าความสัมพันธ์และสัดส่วนระหว่างค่าความเข้มข้นเชิงมวลและจำนวนของฝุ่น PM2.5 ที่ได้จะเป็นประโยชน์ต่อการวางแผนป้องกันและเฝ้าระวังผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์และสิ่งแวดล้อมต่อไป
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Intra, P., (2019). Electrostatic aerosol measurement and control technology, ChulaPress, Bangkok. (in Thai)
Hinds, WC., (1999). Aerosol Technology. John Wiley & Sons, New York.
Vinitketkumnuen U., Kalayanamitra K., Chewonarin T. and Kamens R.M. (2002). Particulate matter, PM 10 & PM2.5 levels, and airborne mutagenicity in Chiang Mai, Thailand, Mutation Research, 519; 121-131.
Thepnuan, D., Yabueng, N., Chantara, S., Prapamontol, T. and Tsai, Y.I. (2020). Simultaneous determination of carcinogenic PAHs and levoglucosan bound to PM2.5 for assessment of health risk and pollution sources during a smoke haze period. Chemosphere, 257; 127154.
Willeke, K. and Baron, P.A. (1993). Aerosol Measurement: Principles, Techniques, and Applications. John Wiley & Sons, New York.
EPA. (1997). National ambient air quality standards for particulate matter. Final Rule, Federal Register, 62, 38651.
Federal Register. (1997). National ambient air quality standards for particulate matter. 40 CFR Part 50.7, Section 8.2, 62(138), July 18.
Intra, P. and Tippayawong, N. (2007). An overview of aerosol particle sensors for size distribution measurement. Maejo International Journal of Science and Technology, 1; 120 – 136.
Leiva, G.M.A., Santibañez, D.A., Ibarra, S., Matus, P., Seguel, R., (2013). A Five-year Study of Particulate Matter (PM2.5) and Cerebrovascular Diseases. Environmental Pollution, 181; 1-6.
Riipinen, I., Pierce, J. R., Yli-Juuti, T., Nieminen, T., Häkkinen, S., Ehn, M., Junninen, H., Lehtipalo, K., Petäjä, T., Slowik, J., Chang, R., Shantz, N. C., Abbatt, J., Leaitch, W. R., Kerminen, V.-M., Worsnop, D. R., Pandis, S. N., Donahue, N. M., and Kulmala, M. (2011). Organic condensation: a vital link connecting aerosol formation to cloud condensation nuclei (CCN) concentrations. Atmospheric Chemistry and Physics, 11; 3865–3878.
Handy, R. D. and Shaw, B. J. (2007). Toxic effects of nanoparticles and nanomaterials: Implications for public health, risk assessment and the public perception of nanotechnology. Health,Risk & Society, 9(2); 125-144.
Silva, L.F.O., da Boit, K.M. (2011). Nanominerals and nanoparticles in feed coal and bottom ash: implications for human
health effects. Environmental Monitoring and Assessment, 174; 187–197.
Timko, M.T., Yu, Z., Kroll, J., Jayne, J.T., Worsnop, D.R., Miake-Lye, R.C., Onasch, T.B., Liscinsky, D., Kirchstetter, T.W., Destaillats, H., Holder, A.L., Smith, J.D. and Wilson, K.R., (2009) Sampling Artifacts from Conductive Silicone Tubing. Aerosol Science and Technology, 43(9); 855-865.
Kwon, HS., Ryu, M.H. and Carlsten, C. (2020). Ultrafine particles: unique physicochemical properties relevant to health and disease. Experimental & Molecular Medicine, 52; 318–328.
