ปริมาณกรดเฟอรูลิกและความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของข้าวพันธุ์พื้นเมืองที่ปลูกในสถานที่ต่างๆ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
พันธุ์ข้าวมีการตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันโดยเฉพาะปริมาณสารสำคัญในเมล็ด การทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาปริมาณของกรดเฟอรูลิกและความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระในข้าวพันธุ์พื้นเมืองเมื่อปลูกในหลายสภาพแวดล้อม วางแผนการทดลองแบบ Randomized complete block design (RCBD) จำนวน 3 ซ้ำ กำหนดให้ทรีตเม้นท์คือข้าวพื้นเมืองจำนวน 5 สายพันธุ์ ปลูกทดสอบในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน 3 สถานที่ ได้แก่ จังหวัดกรุงเทพฯ ตราด และสกลนคร เก็บข้อมูลผลผลิตต่อแปลงย่อย ปริมาณกรดเฟอรูลิกและความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระ ผลการวิเคราะห์ความแปรปรวนรวม (combine analysis) พบว่า สถานที่ปลูกมีผลต่อผลผลิตเมล็ด และปริมาณกรดเฟอรูลิกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.01) ส่วนพันธุ์ข้าวพบว่ามีความแตกต่างกันทางสถิติ (P<0.01) ในทุกลักษณะที่ทำการศึกษา ข้าวพื้นเมืองที่ให้ผลผลิตเฉลี่ยค่อนข้างสูงในทุกสภาพแวดล้อมคือกล่ำเฟือง พันธุ์ที่มีปริมาณกรดเฟอรูลิกสูงคือ พันธุ์ก่ำลืมผัว ส่วนพันธุ์ที่มีความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระสูงคือพันธุ์ทับทิมชุมแพ รองลงมาคือก่ำลืมผัว นอกจากนี้ ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะผลผลิตเมล็ด ปริมาณกรดเฟอรูลิกและความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Panomjan, N. and Amonwiriyachai, W., 2011, Genetic diversity of indigenous rice in Thale Noi Basin of Phatthalung province by seed morphology, Hatyai Academic J. 9(1): 25-31. (in Thai)
Boz, H., 2015. Ferulic acid in cereals-a review, Czech J. Food Sci. 33(1): 1-7.
Shao, Y. and Bao, J., 2015, Polyphenols in whole rice grain: Genetic diversity and health benefits, Food Chem. 180: 86-97.
Pandey, K. B. and Rizvi, S. I., 2009, Plant polyphenols as dietary antioxidants in human health and disease, Oxidative Med. Cell. Longev. 2(5): 270-278.
Zhou, Z., Robards, K., Helliwell, S. and Blanchard, C., 2004, The distribution of phenolic acids in rice, Food Chem. 87(3),401-406.
Zupfer, J., Churchill, K., Rasmusson, D. and Fulcher, R., 1998, Variation in ferulic acid concentration among diverse barley cultivars measured by HPLC and microspectrophotometry, J. Agric. Food Chem. 46(4): 1350-1354.
Settapramote, N., Laokuldilok, T., Boonyawan, D. and Utama-ang, N., 2018, Physiochemical, antioxidant activities and anthocyanin of Riceberry rice from different locations in Thailand, FAB Journal. 6(Special): 84–94.
Francini, A., Giro, A. and Ferrante, A., 2019, Biochemical and molecular regulation of phenylpropanoids pathway under abiotic stresses, In Plant Signaling Molecules, Elsevier, pp. 183-192.
Harakotr, B. and Seekram, K., 2020, Genetic variability for antioxidant contents and their capacity of selected 20 landrace rice genotypes based on good agronomic traits, Thai Sci. Technol. J. 29(5): 779-790. (in Thai)
Lilitchan, S., Tangprawat, C., Aryusuk, K., Krisnangkura, S., Chokmoh, S. and Krisnangkura, K., 2008, Partial extraction method for the rapid analysis of total lipids and γ-oryzanol contents in rice bran, Food Chem. 106(2): 752-759.
Heinonen, I. M., Lehtonen, P. J. and Hopia, A. I., 1998, Antioxidant activity of berry and fruit wines and liquors, J. Agric. Food Chem. 46(1): 25-31.
Tadphukeaw, P., Sangtong V., Pongjaroenkit, S. and Sakulsingharoj, C., 2016, The Multi-environment yield trials of semidwarf and non-photoperiod sensitivity in glutinous rice lines in dry season, King Mongkut’s Agri. J. 34(2): 105-113. (in Thai)
Sing, S. X., Lee, H. H., Wong, S. C., Bong, C. F. J. and Yiu, P. H., 2015, Ferulic acid, gamma oryzanol and GABA content in whole grain rice and their variation with bran colour, Emir. J. Food Agric. 706-711.
Butsat, S. and Siriamornpun, S., 2010, Antioxidant capacities and phenolic compounds of the husk, bran and endosperm of Thai rice, Food Chem. 119(2), 606-613.
Deng, G. F., Xu, X. R., Zhang, Y., Li, D., Gan, R. Y. and Li, H. B., 2013, Phenolic compounds and bioactivities of pigmented rice, Crit. Rev. Food Sci. Nutr. 53(3): 296-306.
Sutharut, J. and Sudarat, J., 2012, Total anthocyanin content and antioxidant activity of germinated colored rice, Int. Food Res. J. 19: 215-221.
