การศึกษาสมบัติการต้านอนุมูลอิสระของรวงผึ้ง

บทคัดย่อ

ต้นรวงผึ้งจัดอยู่ในวงศ์ Malvaceae มีชื่่อวิทยาศาสตร์ว่า Schoutenia glomerata King subsp. peregrine (Craib) Roekm มีชื่อสามัญว่า Yellow star ซึ่งการศึกษาเรื่องสารออกฤทธ์ทางชีวภาพยังมีข้อมููลน้อยมากดังนั้นงานวิจัยนี้จึงได้ทำการศึกษาเรื่องของสารต้านอนุุมููลอิสระในส่วนของใบและดอกรวงผึ้ง เพื่อใช้เป็นข้อมููลในการพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์ที่มีคุณค่าต่อไป โดยทำการรวบรวมใบและดอกของต้นรวงผึ้ง ทำการสกัดด้วยตัวทำละลาย3 ชนิด คือ น้้ำกลั่นเอทานอล และเมทานอล ที่อัตราส่วน1: 20 ทำการสกัดเป็นเวลา 1 ชั่วโมง ที่อุุณหภููมิ 30±2 องศาเซลเซียส จากนั้นนำสารสกัดที่ได้มาวิเคราะห์คุุณสมบัติในการต้านอนุมูลอิสระด้วยวิธี DPPH และ ABTS พบว่า การใช้เอทานอล ในการสกัดสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพของใบและดอกรวงผึ้งมีความเหมาะสมที่สุุด ในส่วนของใบและดอกรวงผึ้งให้ให้ค่า ความเข้มข้นของสารที่สามารถทำให้ความเข้มข้นของ DPPH ลดลง 50 เปอร์เซ็น(IC50) ที่ 0.53±0.03 และ 0.71±0.01 มิลลิกรัมต่อกรัม มีฤทธิ์ในการกำจัดอนุมูลอิสระ ABTS•+ โดยมีค่า TEAC เป็น1.48±0.86 และ 0.93±0.73 มิลลิโมลาร์ สมมููลของโทรลอกซ์ต่อกรัมของตัวอย่างในใบและดอกรวงผึ้งตามลำดัับ จากนั้นทำการศึกษาความเข้มข้นของเอทานอล และระยะเวลาที่เหมาะสมในการสกัดสารของใบและดอกรวงผึ้ง พบว่า ใบและดอกของรวงผึ้งมีความสามารถในการ จับอนุมูลอิสระด้วยวิธี DPPH มีค่า IC50 ของสารสกัดจากใบและดอกของรวงผึ้งเท่ากับ 0.34±0.01 และ 0.37±0.03 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ตามลำดับ ส่วนฤทธิ์ในการต้านอนุมูล ABTS•+ ให้ค่า TEAC สููงสุุด คือ 1.86±4.26 และ 1.64±4.15 มิลลิโมลาร์สมมูลของโทรลอกซ์ต่อกรัมของตัวอย่าง ตามลำดัับ เมื่อสกัดด้วยเอทานอล 4 เปอร์เซ็น(ปริมาตรต่อปริมาตร) เป็นเวลา 90 นาที