ผลของ 2,4-D และ Kinetin ต่อการชักนำให้เกิดแคลลัสจากชิ้นส่วนใบในสภาพปลอดเชื้อของหยาดน้ำค้าง (Drosera spatulata Labill.)
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การเพาะเลี้ยงแคลลัสเป็นวิธีการหนึ่งที่สามารถนำมาใช้ในการผลิตสารทุติยภูมิของหยาดน้ำค้าง (Drosera spatulata Labill.) การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของ 2,4-D และ kinetin ต่อการชักนำให้เกิดแคลลัสจากชิ้นส่วนใบของหยาดน้ำค้าง โดยเพาะเลี้ยงชิ้นส่วนใบหยาดน้ำค้างบนอาหารสูตร ½ MS ที่เติม 2,4-D ความเข้มข้น 0 0.5 1 และ 2 mg/L ร่วมกับ kinetin ความเข้มข้น 0 และ 0.2 mg/L เป็นเวลา 6 สัปดาห์ในที่มืด วางแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ (Completely Randomized Design) มี 7 ทรีตเมนต์ แต่ละทรีตเมนต์มี 3 ซ้ำ จากการทดลองพบว่า มีการพัฒนาของยอดเมื่อเพาะเลี้ยงบนอาหารที่ไม่เติมสารควบคุมการเจริญเติบโต ส่วนอาหารที่เติม 2,4-D เพียงอย่างเดียว หรือร่วมกับ kinetin สามารถชักนำให้เกิดแคลลัสได้ โดยอาหารที่เติม 2,4-D ความเข้มข้น 0.5–2 mg/L ร่วมกับ kinetin ความเข้มข้น 0.2 mg/L มีการเกิดแคลลัส เท่ากับ 83.33 ± 7.22 – 87.5 ± 0.00% ซึ่งแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับอาหารสูตรอื่น นอกจากนี้ อาหารที่เติม 2,4-D ความเข้มข้น 0.5 mg/L ร่วมกับ kinetin ความเข้มข้น 0.2 mg/L มีน้ำหนักสดและน้ำหนักแห้งของแคลลัสสูงสุด เท่ากับ 475.95 ± 40.35 mg และ 58.10 ± 1.30 mg แคลลัสที่พัฒนาบนอาหารทุกสูตรมีลักษณะเกาะกันแน่น มีสีแดงปนเหลืองเล็กน้อย
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Balaji, V. R. and Asirvatham, R., 2015, In vitro anticancer and antioxidant activity studies on Drosera peltata J.E.Sm., Spatula DD 5: 183-189.
Banharn, S. and Ngoentem, C., 2021, The Influence of plant growth regulators and chitosan on Drosera adelae F. Muell. in vitro condition, Burapha Science Journal 26: 753-769. (in Thai)
Bhojwani, S. S. and Razdan, M. K., 1996, Plant Tissue Culture: Theory and Practice, Elsevier Science, Amsterdam, 766 p.
Chuakul, W., 2000, Isaan medicinal plants, In Chuakul, W., Prathanturarug, S. and Saralamp, P. (Eds.), Encyclopedia of medicinal plant, vol. 4, Amarin printing, Mahidol University, Bangkok, Thailand.
Dalila, D. Z., Jaafar, H. and Manaf, A. A., 2013, Effects of 2,4-D and kinetin on callus induction of Barringtonia racemose leaf and endosperm explants in different types of basal media, Asian J. Plant Sci. 12: 21-27.
Didry, N., Dubreuil, L., Trotin, F. and Pinkas, M., 1998, Antimicrobial activity of aerial parts of Drosera peltata Smith on oral bacteria, J. Ethnopharmacol. 60: 91-96.
Fukushima, K., Nagai, K., Hoshi, Y., Masumoto, S., Mikami, I., Takahashi, Y., Oike, H. and Kobori, M., 2009. Drosera rotundifolia and Drosera tokaiensis suppress the activation of HMC-1 human mast cells, J. Ethnopharmacol. 125: 90-96.
George, E. F., Hall, M. A. and De Klerk, G. J., 2008, Plant Propagation by Tissue Culture, 3rd Edition, Springer, Dordrecht, 502 p.
Krongtam, R. and Junkasiraporn, S., 2019, In vitro plant regeneration and callus induction from leaf explants of sundews (Drosera spathulata Labill. and Drosera adelae F. Muell.), Burapha Science Journal 24: 1205-1219. (in Thai)
Kuo, P., Hsu, Y. and Cho, C., 2006, Plumbagin induces G2-M arrest and autophagy by inhibiting the AKT/mammalian target of rapamycin pathway in breast cancer cells, Mol. Cancer Ther. 5: 3209–3222.
Marchant, N. G., Aston, H. I. and George, A. S., 1982, Droseraceae, pp. 9-66, In George, A.S. (Ed.)., Flora of Australia, Vol. 8, Australian Government Publishing Service, Canberra.
Miclea, I. and Zahan, M., 2017, Propagation of Drosera rotundifolia and Drosera capensis in an in vitro culture system, Bull. UASVM Ani. Sci. Biotechnol. 74: 144–148.
Novitasari, Y. and Isnaini, Y., 2021, Propagation of pitcher plants (Nepenthes gracilis KORTH. and Nepenthes reinwardtiana MIQ.) through callus induction, J. Agric. 33: 81-92.
Sangdanuch, P. and Dovanvae, W. 2008. Carnivours Plant, Amarin Printing and Publishing, Bangkok, 184 p. (in Thai)
Sidek, N., Nulit, R., Kong, Y. C., Yien, C. Y., Sekeli, R. and EL Barghathi, M. F., 2022, Callogenesis and somatic embryogenesis of Oryza sativa L. (cv. Mardi Siraj 297) under the influence of 2, 4-dichlorophenoxyacetic acid and kinetin, AIMS Agric. Food 7: 536–552.
Pierik, R. L. M., 1997, In Vitro Culture of Higher Plants, 4th edition. Kluwer Academic Publishers, the Netherlands, 348 p.
Putalun, W., Udomsin, O., Yusakul, G., Juengwatanatrakul, T., Sakamoto, S., Tanaka, H., 2010, Enhanced plumbagin production from in vitro cultures of Drosera burmanii using elicitation, Biotechnol. Lett. 32: 721–724.
Rivadavia, F., Miranda, V. F. O., Hoogenstrijd, G., Pinheiro, F., Heubl, G. and Fleischmann, A., 2012, Is Drosera meristocaulis a pygmy sundew? Evidence of a long-distance dispersal between Western Australia and Northern South America, Ann. Bot. 110: 11-21.
Samaj, J., Blehova, A., Repcak, M., Ovecka, M. and Bobak, M., 1999, Drosera species (Sundew): In vitro culture and the production of plumbagin and other secondary metabolites, Biotechnol. Agric. For. 43: 105-135.
Toomkum, C. and Junkasiraporn, S., 2019, induction of callus and ploidy level inspection from tissue culture of sundew (Drosera indica L.) in sterile condition, Burapha Science Journal 24: 929-944. (in Thai)
Wannakrairoj, S., Tubpatud, Y., Nontaswatsri, C., Kunasakdakul, K., Charoensub, R., Vanaprasert, P., Chuntaratin, P. and Ong, R. L., 2021, Principle of Plant Tissue Culture, Kaenchand printing center Co., Ltd., Bangkok, 508 p.
Zenk, M. H., Furbringer, M. and Steglich, W., 1969, Occurrence and distribution of 7-methyljuglone and plumbagin in the Droseraceae, Phytochemistry. 8: 2199-2200.
