ความสามารถในการเจริญเติบโตและการพัฒนาในระยะต้นกล้าของถั่วมะแฮะ สายพันธุ์คัดเลือก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ถั่วมะแฮะเป็นพืชโปรตีนทางเลือกที่เจริญเติบโตในเขตร้อนและกึ่งร้อนชื้น ทนทานต่อสภาพแล้งและการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศได้ดี เมล็ดถั่วมะแฮะมีปริมาณโปรตีน 18.8-24% และมีกรดอะมิโนที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย การคัดเลือกสายพันธุ์ถั่วมะแฮะที่มีประสิทธิภาพในการงอกและการเจริญเติบโตในระยะกล้าที่ดี เป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญต่อการเจริญเติบโต การปรับตัวและการให้ผลผลิตของถั่วมะแฮะสายพันธุ์คัดเลือกได้ การทดลองนี้ จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความสามารถในการงอกและการเจริญเติบโตในระยะต้นกล้าของถั่วมะแฮะสายพันธุ์คัดเลือก จำนวน 30 สายพันธุ์ ที่ได้จากการคัดเลือกสายพันธุ์บริสุทธิ์จากประชากรถั่วมะแฮะสายพันธุ์คละ T9 เพื่อคัดเลือกสายพันธุ์ที่มีความสามารถในการเจริญเติบโตในระยะแรก ก่อนการประเมินความสามารถในการเจริญเติบโตและให้ผลผลิตในสภาพแปลงปลูก ผลการทดลอง พบว่า ถั่วมะแฮะสายพันธุ์คัดเลือกมีความแปรปรวนสูงในลักษณะความสูงต้น ความยาว epicotyl ความยาว hypocotyl และความยาวราก ที่อายุ 10 วันหลังเพาะเมล็ด นอกจากนี้ ความแปรปรวนของต้นกล้าถั่วมะแฮะสายพันธุ์คัดเลือกที่อายุ 30 วันหลังเพาะ พบว่า ลักษณะความสูงต้น ความยาว epicotyl ความยาวใบ ความกว้างใบ จำนวนราก น้ำหนักสด และน้ำหนักแห้ง ของแต่ละสายพันธุ์มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของการเจริญเติบโตของต้นกล้าที่อายุ 30 วันหลังเพาะ พบว่า ความยาว epicotyl มีความสัมพันธ์เชิงบวกสูงกับความสูงต้น (0.77) การประเมินความสามารถในการงอกและการเจริญเติบโตในระยะต้นกล้าของถั่วมะแฮะสายพันธุ์คัดเลือก สามารถคัดเลือกสายพันธุ์ P80-1-1, P38-6-1, P04-1-1 และ P29-1-1 เพื่อประเมินศักยภาพการเจริญเติบโตและการให้ผลผลิตร่วมกับสายพันธุ์อื่นในโครงการปรับปรุงพันธุ์ต่อไป
Article Details
References
Kasikorn Research Center. 2022. Plant-based protein. Available Source: https://kasikornresearch.com/th/analysis/k-social-media/Pages/20190604_00.aspx, December 10, 2022.
Karri, V.R. and N. Nalluri. 2017. Pigeon pea (Cajanus cajan L.) by-products as potent natural resource to produce protein rich edible food products. IJCAS 7(7): 229−236.
Ade-Omowaye, B., G. Tucker and I. Smetanska. 2015. Nutritional potential of nine under exploited legumes in Southwest Nigeria. Int. Food. Res. J. 22: 798.
Sheahan, C.M. 2012. Plant Guide for Pigeon Pea (Cajanus cajan). USDA-Natural Resources Conservation Service, Cape May Plant Materials Center. Cape May, NJ. 08210.
Saxena, K.B., R. Sultana, P. Bhatnagar-Mathur, R.K. Saxena, Y.S. Chauhan, R.V. Kumar, I.P. Singh, R.S. Raje and A.N. Tikle. 2016. Accomplishments and challenges of pigeonpea breeding research in India. Indian J. Genet. 76(4): 467–482.
Kaewkunya, C., P. Pasartchai and A. Oupaphong. 2012. The potential of tropical legumes for provide good quality forage and lateritic soil improvement. Agricultural Sci. J. 43(Suppl. 2): 585–588.
Upadhyaya, H.D., K.N. Reddy, S. Sharma, R.K. Varshney, R. Bhattacharjee, S. Singh and C.L.L. Gowda. 2011. Pigeonpea composite collection and identification of germplasm for use in crop improvement programs. Plant Genet. Resour. 9(1): 97–108.
Saxena, K. B., Choudhary, A. K., Saxena, R. K., & Varshney, R. K. 2018. Breeding pigeon pea cultivars for intercropping - Synthesis and strategies. Breed. Sci. 68: 159–167.
Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO). 2021. Statistics Pigeon Producing Countries. Production and Area Harvested, Food and Agriculture Organization of the United Nations, Rome, Italy.
Saxena, K.B. and S.L. Sawargaonkar. 2015. Genetic enhancement of seed proteins in pigeonpea – methodologies, accomplishments, and opportunities. IJSR 1(5): 3–7.
Ayenan, M.A.T., K. Ofori, L.E. Ahoton and A. Danquah. 2017. Pigeonpea [(Cajanus cajan (L.) Millsp.)] production system, farmers’ preferred traits and implications for variety development and introduction in Benin. Agric. & Food Secur. 6(48): 1–11.
Yohane, E.N., H. Shimelis, M. Laing, I. Mathew and A. Shayanowako. 2020. Phenotypic divergence analysis in Pigeonpea [Cajanus cajan (L.) Millspaugh] germplasm accessions. Agronomy 10: 1−18.
Wanjari, K.B., R.S. Raje, K. Durgesh, G.R. Prashat and R. Joshi. 2016. Pigeonpea improvement through conventional breeding. Indian J. Genet. 76(4): 483−495.
Norman, P.E., A. Danquah, A. Asfaw, P.B. Tongoona, E.Y. Danquah and R. Asiedu. 2021. Seed Viability, Seedling Growth and Yield in White Guinea Yam. Agronomy 11(2): 1–10.
Reed, R.C., K.J. Bradford and I. Khanday. 2022. Seed germination and vigor: ensuring crop sustainability in a changing climate. Heredity 128: 450–459.
Rangare, N.R., G.E. Reddy and S.R. Kumar. 2013. Study of heritability, genetic advance and variability for yield contributing characters in pigeonpea (Cajanus cajan L. Millspaugh). Trends Biosci. 6 (5): 660–662.
Sharma, R., R.K. Gangwar and V. Yadav. 2014. A Study on genetic variability and correlation in pigeon pea [Cajanus cajan (L) Millsp.]. Int. J. Sci. Res. 3(9): 826–828.
Pushpavalli S.N.C.V.L., K.N. Yamini, Anuradha, Rajani, G. Kumar, C.S. Rani, C. Sudhakar, R.K. Saxena, R.K. Varshney and C.V.S. Kumar. 2018. Genetic variability and correlation in pigeon pea genotypes. Electron. J. Plant Breed. 9(1): 343–349.
Kaewsri, P., T. Pinsanthie, P. Pratubkong, J. Mungngam, P. Nitmee, B. Pensuriya, S. Wongsatchanan, R. Jindajia and J. Sreesaeng. 2020. Morphological and Agricultural Characteristic Variability of T9 Pigeon Pea Native Lines. Agricultural Sci. J. 51(3): 221–231.
Simion, T., D. Ersulo and A. Fikre. 2022. Performance evaluation of pigeon pea (Cajanus cajan L. Millsp.) variety for registration in the lowland areas of Ethiopia. Adv. Agric. ID 7013602: 1–7.
ISTA. 2014. International Rules for Seed Testing. International Seed Testing Association, Bassersdorf, Switzerland.
Sokal, R.R. and Michener, C.D. 1958. A statistical method for evaluating relationships. University of Kansas Science Bulletin. 38: 1409–1448.
Jolliffe, I.T. 2002. Principal Component Analysis, second edition, New York: Springer-Verlag New York, Inc., USA. 500 pp.
Bioinformatics. 2023. SR plot. Available: http://bioinformatics.com.cn/plot_basic_corrplot_corrlation_plot_082_en, January 29, 2023.
DOA. 2020. Pigeon pea. Available source: https://www.doa.go.th/cv/view.php?id=204, December 20, 2020.
Choudhary, A.K. 2011. Effects of pollination control in pigeonpea and their implication. J. Food Legumes 24(1): 50−53.
Tsegaye, M., B. Lemage and A. Hido. 2021. Seedling performance of different provenances of selected indigenous tree species in Debub Ari District, Southern Ethiopia. Global J. Environ. Sci. 6(2): 38–43.
Qin, F., H. Xu, D. Lü and T. Takano. 2012. Responses of hypocotyl elongation to light and sowing depth in peanut seedlings. J. Food Agric. Environ. 10(2); 607–612.
Gerrano, A.S., W.S. Jansen van Rensburg and P.O. Adebola. 2017. Preliminary evaluation of seed and germination traits in cowpea (Vigna unguiculata) genotypes. S. Afr. J. Plant Soil. 34(5); 399–402.