การประยุกต์ใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์สำหรับประเมินศักยภาพทางการเกษตรของที่ดินในจังหวัดนครนายก
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อประเมินศักยภาพทางการเกษตรของที่ดิน จากตัวชี้วัดศักยภาพทางการเกษตรของที่ดิน 5 ประการ คือ 1) ระดับความสูง (elevation) 2) อันดับดิน (soil order) 3) การชลประทาน (irrigation system) 4) สภาพความชื้นดิน (soil moisture regime) 5) และความเป็นกรดเป็นด่างของดิน (soil pH)โดยประยุกต์ใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์วิเคราะห์ข้อมูลและสร้างแบบจำลองเชิงพื้นที่ แบ่งชั้นศักยภาพทางการเกษตรของที่ดิน (Agricultural Potential Land Class : APLC) ออกเป็น 6 ชั้นศักยภาพ ชั้นศักยภาพที่ 1 คือ คือ APLC 1 พื้นที่เกษตรเพื่อการพาณิชย์ (Commercial Farming : CF) ชั้นศักภาพที่ 2 คือ APLC 2 พื้นที่เกษตรเพื่อการยังชีพ (Sufficient Farming : SF) APLC 3 พื้นที่เมืองและอุตสาหกรรมขนาดย่อม (Urban and Industrials : U&I) APLC 4 พื้นที่ปลูกไม้โตเร็วสำหรับการผลิตพลังงานชีวมวล (Biomass Plant : BP) APLC 5 พื้นที่ป่าเศรษฐกิจ(Economic Forest : EF) และ APLC 6 พื้นที่อนุรักษ์ทางธรรมชาติ (Natural Conserve : NC) ผลการศึกษาพบว่า จังหวัดนครนายกมีพื้นที่เกษตรเพื่อการพาณิชย์ (CF) เกษตรเพื่อการยังชีพ(SF) เมืองและอุตสาหกรรมขนาดย่อม(U&I) ปลูกไม้โตเร็วสำหรับผลิตพลังงานชีวมวล(BP) ป่าเศรษฐกิจ(EF) และอนุรักษ์ทางธรรมชาติ(NC) จำนวน 14,746.72 ไร่ (1.10%), 60,4252.36 ไร่ (45.16%), 24,0588.06 ไร่ (17.98%), 66,456.98 ไร่ (4.97%), 60,121.88 ไร่ (4.49%) และ 351,937.08 ไร่ (26.30%) ตามลำดับ
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ใน Journal of Vocational Education in Agriculture ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน Journal of Vocational Education in Agriculture ถือเป็นลิขสิทธิ์ของJournal of Vocational Education in Agriculture หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจาก Journal of Vocational Education in Agriculture ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
คณาจารย์ภาควิชาปฐพีวิทยา. 2548. ปฐพีวิทยาเบื้องต้น. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. กรุงเทพฯ.
กรมพัฒนาที่ดิน. 2562. แผนที่ดินปัญหา จ.นครนายก. สืบค้นเมื่อ 1 กันยายน 2562. จาก http://gisinfo.ldd.go.th/cd_land_map.htmlland_type=LAND_SOIL_PROB&province_id=026&hur_id=&tambol_id=#
เอิบ เขียวรื่นรมณ์. 2550. ดินเปรี้ยวในประเทศไทย. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. กรุงเทพฯ.
สายหยุด เพ็ชรสุข. 2553. การจัดการดินเปรี้ยวชุดดินมูโนะแบบบูรณาการเพื่อการปลูกข้าว. วิทยานิพนธ์ปริญญาโท, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. 2561. สถิติการเกษตรของประเทศไทย ป 2561. สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. กรุงเทพฯ.
บรรเจิดลักษณ์ จินตฤทธิ์ รติกร ณ ลำปาง กัญญาพร สังข์แก้ว และรสมาลิน ณ ระนอง. 2558. ศึกษาการจัดการดินเปรี้ยวจัดและดินกรดเพื่อการผลิตข้าวที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูง. การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 53: สาขาพืช, สาขาสัตว์, สาขาสัตวแพทยศาสตร์, สาขาประมง, สาขาส่งเสริมการเกษตรและคหกรรมศาสตร์.
ชวลี เฌอกิจ รัตนา จำเนียรกุล วศัน สดศรี และประภาพรรณ ซื่อสัตย์. 2554. โครงการติดตามและประเมินผลเพื่อแก้ปัญหาดินเปรี้ยวด้วยการใช้วัสดุปรับปรุงดินร่วมกับการบริหารจัดการน้ำ. กลุ่มวิจัยและพัฒนาด้านวิทยาศาสตร์ สำนักวิจัยและพัฒนา.
ไพบูลย์ ประพฤติธรรม. 2543. การใช้ที่ดินให้ถูกต้องและเป็นธรรม แก้ปัญหาเศรษฐสังคม และสิ่งแวดล้อมของประเทศได้, น. 1-46. ใน รายงานประกอบการสัมมนาเรื่อง การศึกษาวิจัยการเปลี่ยนแปลงโลก : บทบาทของประเทศไทยในความร่วมมือเพื่อการวิจัยในโครงการ IGBP. สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ. กรุงเทพฯ.
กรมการปกครอง. 2554. ข้อมูลขอบเขตการปกครองระดับตำบล ระดับอำเภอ และระดับจังหวัดของจังหวัดนครนายก. เอกสารอัดสำเนากรมการปกครอง. กรุงเทพฯ.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. 2556. สำมะโนการเกษตร พ.ศ.2556 จังหวัดนครนายก. กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. กรุงเทพฯ.
กรมพัฒนาที่ดิน. 2560. ข้อมูลการใช้ประโยชน์ที่ดิน ปี พ.ศ.2560. เอกสารอัดสำเนากรมพัฒนาที่ดิน. กรุงเทพฯ.
สุมาลี เหลืองสกุล และคณะ. 2550. รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์การสำรวจและรวบรวมพันธุ์ไม้ในเขตพื้นที่ดินเปรี้ยวจัดจังหวัดนครนายก. มหาลัยศรีนครินทรวิโรฒ องครักษ์. นครนายก