ผลของสารสกัดไคโตซานจากเปลือกหอยเชอรี่ต่อ การเจริญเติบโตของกล้วยหอมเขียวพันธุ์ Cavendish ด้วยเทคนิคการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปริมาณที่เหมาะสมของสารสกัดไคโตซาน ต่อการเกิดยอดและความยาวของยอด การเกิดรากและความยาวของรากของกล้วยหอมเขียวพันธุ์ Cavendish โดยการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ 2) เปรียบเทียบการใช้สารสกัดไคโตซานกับสาร Benzylaminopurine (BA) ต่อการเกิดยอดของกล้วยหอมเขียวพันธุ์ Cavendish 3) เปรียบเทียบการใช้สารสกัดไคโตซานกับสารNaphthaleneacetic acid (NAA) ต่อการเกิดรากของกล้วยหอมเขียวพันธุ์ Cavendish โดยใช้อาหารสังเคราะห์สูตร  Murashige and Skoog (MS) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ t-test วิเคราะห์ข้อมูลความแปรปรวน แบบ 2 กลุ่มที่เป็นอิสระต่อกัน โดยแบ่งการทดลองตามวัตถุประสงค์ จากผลการศึกษาพบว่า
1) การใช้สารสกัดไคโตซาน 1 มิลลิลิตร มีการเกิดยอดได้ดีที่สุด ค่าเฉลี่ย 4.33 ยอด ขณะที่การใช้สารสกัดไคโตซาน2 มิลลิลิตร มีความยาวของยอดมากที่สุด ค่าเฉลี่ย 4.33 เซนติเมตร ส่วนการใช้สารสกัดไคโตซาน 5 มิลลิลิตร มีจำนวนรากสูงที่สุด ค่าเฉลี่ย 9.33 ราก และมีความยาวของรากมากที่สุด ค่าเฉลี่ย 3.46 เซนติเมตร 2)สารสกัดไคโตซานและสาร Benzylaminopurine (BA) ปริมาณ 1 มิลลิลิตร กระตุ้นการเกิดยอดของกล้วยหอมเขียวพันธุ์ Cavendish ไม่แตกต่างกันทางสถิติ (p>0.05) มีค่าเฉลี่ยจำนวนยอด เท่ากับ 5.00 และ 6.00 ยอด ตามลำดับ 3) สารสกัดไคโตซานและสาร Naphthaleneacetic acid (NAA) ปริมาณ 5 มิลลิลิตร กระตุ้นการเกิดรากของกล้วยหอมเขียวพันธุ์ Cavendish ไม่แตกต่างกันทางสถิติ (p>0.05) มีค่าเฉลี่ยจำนวนรากเท่ากับ 9.33 และ 8.33 ราก ตามลำดับ จากผลการศึกษาค้นคว้าสารสกัดไคโตซานสามารถใช้ทดแทนสาร Benzylaminopurine (BA) และสาร Naphthaleneacetic acid (NAA) ในการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อกล้วยหอมเขียวพันธุ์ Cavendish ได้