ปัจจัยความสำเร็จของธุรกิจท่องเที่ยวเชิงเกษตร กรณีศึกษา ซุปเปอร์มาร์เก็ตกล้วยไม้แอร์ออร์คิดส์ อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยความสำเร็จของธุรกิจท่องเที่ยวเชิงเกษตร กรณีศึกษาซุปเปอร์มาร์เก็ตกล้วยไม้แอร์ออร์คิดส์ อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม กลุ่มตัวอย่างคือ กลุ่มนักท่องเที่ยวที่เดินทางเข้ามาท่องเที่ยวและใช้บริการ ในซุปเปอร์มาร์เก็ตกล้วยไม้แอร์ออร์คิดส์ จำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการวิเคราะห์ความถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัย พบว่า 1) การจัดการโลจิสติกส์และการไหลของซัพพลายเชน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) ส่วนประสมทางการตลาดโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 3) ปัจจัยความสำเร็จของธุรกิจท่องเที่ยวเชิงเกษตร โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และ4) ผลวิเคราะห์ความถดถอยพหุคูณปัจจัยความสำเร็จของธุรกิจท่องเที่ยวเชิงเกษตร กรณีศึกษา ซุปเปอร์มาร์เก็ตกล้วยไม้แอร์ออร์คิดส์ อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม ประกอบด้วย 6 ปัจจัยได้แก่ ด้านบุคลากร รองลงมาด้านราคา ด้านการส่งเสริมการตลาด ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย ด้านผลิตภัณฑ์ และด้านการไหลของผลิตภัณฑ์และบริการตามลำดับ โดยค่าสัมประสิทธิ์การพยากรณ์ (R2) เท่ากับ 0.724 ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณ (R) ได้ร้อยละ 85 มีความคลาดเคลื่อนในการพยากรณ์ (SEest) เท่ากับ 32.3 ที่ระดับนัยสถิติที่ระดับ 0.05
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ใน Journal of Vocational Education in Agriculture ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน Journal of Vocational Education in Agriculture ถือเป็นลิขสิทธิ์ของJournal of Vocational Education in Agriculture หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจาก Journal of Vocational Education in Agriculture ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2560). เเผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2560 –
. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
จิรนันทร์ เขิมขันธ์. (2561). มุมมองของการพัฒนาภาคการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในประเทศไทย. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า, 36(2), 162-167.
ณัฏฐพงษ์ ฉายแสงประทีป. (2557). รูปแบบและกระบวนการดำเนินธุรกิจการท่องเที่ยวเชิงเกษตร.วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, 7(3), 310-321.
จังหวัดนครปฐม. (2563). ข้อมูลทั่วไปจังหวัดนครปฐม. เข้าถึงได้จาก http://www.nakhonpa thom.go.th.
แอร์ออร์คิดส์.(2563). สวนกล้วยไม้แอร์ออร์คิดส์. เข้าถึงได้จาก https://www.airorchidthailand. com/th.
วารุณี มิลินทปัญญา และคณะ. (2563). การจัดการโลจอสติกส์และซัพพลายเชน. พิมพ์ครั้งที่ 5 . กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธนบุรี.
ดาดวง เรื่องรุจิระ. (2543). หลักการตลาด. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร: ยงพลเทรดดิ้ง.
Zeithaml, V. A., et al. (1990). Delivering quality service: Balancing customer perceptions and expectations. New York: THE FREE PRESS.
W.G.cochran. (1963). Sampling Techniques. New York: London.
ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์ และคณะ. (2562). สถิติสำหรับการวิจัยและเทคนิคการใช้ SPSS. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Likert, R .N. (1970). A Technique for the Measurement of Attitude. Chicago: Ronald McNally & Company.
Cronbach, L. J. (1990). Essential of psychological Testing. 3rd ed. New York: Harper Row.
เถกิงศักดิ์ ชัยชาญ. (2555). การจัดการโลจิสติกส์สำหรับการท่องเที่ยวในอำเภอวังน้ำเขียวจังหวัดนครราชสีมา (รายงานผลการวิจัย). นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
เขมกร จินตานนท์และคณะ. (2563). ส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยว อำเภอสวนผึ้งจังหวัดราชบุรี. วารสารเครือข่ายส่งเสริมการวิจัยทางมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 3(1), 1-14.
บุญสม รัศมีโชติ. (2564). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของธุรกิจร้านกาแฟอินดี้ในเขตภาคกลางตอนล่างของประเทศไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยธนบุรี, 15(2), 137-149.
