ความสัมพันธ์ของภาวะซึมเศร้าต่อระดับความดันโลหิตในผู้ป่วยความดันโลหิตสูงชนิดไม่ทราบสาเหตุ ในโรงพยาบาลเจ้าคุณไพบูลย์ พนมทวน

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของภาวะซึมเศร้าต่อระดับความดันโลหิตในผู้ป่วยความดันโลหิตสูงชนิดไม่ทราบสาเหตุ โดยใช้รูปแบบการวิจัยเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวาง เก็บข้อมูลผู้ป่วยนอกโรคความดันโลหิตสูงชนิดไม่ทราบสาเหตุ ที่มีภาวะซึมเศร้าร่วมด้วย ในโรงพยาบาลเจ้าคุณไพบูลย์ พนมทวน ระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ ถึง พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เก็บข้อมูลระดับความดันโลหิตจากเวชระเบียนผู้ป่วยนอก ใช้แบบ 9Q, MMAS และ ST-5 สำหรับประเมินภาวะซึมเศร้า ความร่วมมือในการใช้ยา และความเครียดตามลำดับ โดยวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติสหสัมพันธ์เพียร์สัน และสถิติการถดถอยพหุเชิงเส้น  ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่าง ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (76.7%) ภาวะซึมเศร้าระดับน้อย (56%) ระดับความดันโลหิตเฉลี่ยที่ 137/79 มิลลิเมตรปรอท ภาวะซึมเศร้ามีความสัมพันธ์เชิงบวกกับระดับความดันโลหิตทั้งในกลุ่มที่ควบคุมได้และควบคุมไม่ได้ (r=0.64 และ r=0.70, p<0.05) นอกจากนี้ยังพบว่าความเครียดและความร่วมมือในการใช้ยาก็มีความสัมพันธ์กับระดับความดันโลหิตด้วย เมื่อวิเคราะห์ด้วยสถิติการถดถอยพหุเชิงเส้นพบว่า ภาวะซึมเศร้า ความเครียด และความร่วมมือในการใช้ยาสามารถร่วมทำนายระดับความดันโลหิตได้ร้อยละ 72 (r²=0.72, p<0.001) โดยภาวะซึมเศร้าสามารถทำนายได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จากผลงานวิจัยจึงควรให้ความสำคัญในการคัดกรองภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงเพื่อหาแนวทางควบคุมระดับความดันโลหิตของผู้ป่วยให้อยู่ในระดับที่ดีขึ้นต่อไป