ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อหลังส่วนล่างและกล้ามเนื้อสะโพกกับอาการปวดเข่า ในนักวิ่งสมัครเล่น

บทคัดย่อ

อาการปวดเข่าเป็นการบาดเจ็บที่พบได้บ่อยในนักวิ่ง ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อแกนกลางลำตัวเป็นปัจจัยหนึ่งที่เกี่ยวข้อง งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความแข็งแรงของกล้ามเนื้อหลังส่วนล่างและกล้ามเนื้อสะโพกในกลุ่มที่ไม่มีและมีอาการปวดเข่า เป็นการศึกษาเชิงพรรณนา (Descriptive research) แบบการศึกษาย้อนหลัง (Retrospective Study) กลุ่มตัวอย่างเป็นนักวิ่งสมัครเล่น จำนวน 44 คน อายุ 18-35 ปี แบ่งเป็นกลุ่มไม่มีและมีอาการปวดเข่า จำนวนกลุ่มละ 22 คน วัดค่าแรงหดตัวสูงสุดของกล้ามเนื้อเหยียดหลัง (Back extensor) กล้ามเนื้อเอียงลำตัว (Trunk lateral flexor) กล้ามเนื้อเหยียดสะโพก (Hip extensor) และกล้ามเนื้อกางสะโพก (Hip abductor) ทั้ง 2 ข้างจำแนกเป็นด้านถนัดและด้านไม่ถนัด ด้วยเครื่องวัดความแข็งแรงด้วยมือ (Hand-held dynamometer) จำนวน 3 ครั้ง บันทึกค่าที่ทำได้สูงสุด เปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยระหว่างกลุ่มโดยใช้สถิติ Independent t-test กำหนดความมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผลการศึกษาพบว่า ค่าเฉลี่ยแรงหดตัวสูงสุดของกล้ามเนื้อเอียงลำตัวทั้งด้านถนัดและด้านไม่ถนัดมีความแตกต่างกันระหว่างกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนกล้ามเนื้อเหยียดหลัง กล้ามเนื้อเหยียดสะโพกและกล้ามเนื้อกางสะโพกทั้ง 2 ด้านไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่ม ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเอียงลำตัวน่าจะมีความสัมพันธ์กับอาการปวดเข่า สามารถนำไปใช้ในโปรแกรมออกกำลังกายเพื่อป้องกันหรือฟื้นฟูอาการปวดเข่าในนักวิ่งสมัครเล่นต่อไป