ความสัมพันธ์ของพฤติกรรมการเสพติดสมาร์ตโฟนกับภาวะสมาธิสั้นในประชากรเจเนอเรชันวาย

บทคัดย่อ

งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของพฤติกรรมการเสพติดโทรศัพท์สมาร์ตโฟน
ต่อภาวะสมาธิสั้น และความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลกับพฤติกรรมการใช้โทรศัพท์สมาร์ตโฟนต่อภาวะ
สมาธิสั้นในประชากรเจเนอเรชันวาย โดยการศึกษานี้เป็นงานวิจัยเชิงปริมาณ ซึ่งทำการสำรวจประชาชนกลุ่ม
เจเนอเรชันวายที่เกิดระหว่างปี พ.ศ. 2523 - 2543 ที่ใช้โทรศัพท์สมาร์ตโฟนและอาศัยในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 317 คน โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูลผ่าน Google Forms สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ คือ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบแบบไคสแควร์

ผลการวิจัย พบว่าพฤติกรรมการเสพติดโทรศัพท์สมาร์ตโฟนมีความสัมพันธ์กับภาวะสมาธิสั้น
อย่างมีนัยสำคัญที่ 0.05 และอายุ หรือช่วงปีที่เกิด สถานภาพ รายได้ ระยะเวลาในการใช้ ช่วงเวลาในการใช้ จำนวนวันในการใช้ และกิจกรรมในการใช้โทรศัพท์สมาร์ตโฟน มีความสัมพันธ์กับภาวะการเสพติดโทรศัพท์สมาร์ตโฟนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ขณะที่เพศ อายุหรือช่วงปีเกิด สถานภาพ รายได้ต่อเดือน อาชีพ ระยะเวลาการใช้และกิจกรรมการใช้โทรศัพท์สมาร์ตโฟน มีความสัมพันธ์กับภาวะสมาธิสั้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05