การศึกษาเปรียบเทียบผลลัพธ์ของการจัดบริการการดูแลแบบประคับประคองของผู้ป่วยมะเร็งและผู้ป่วยที่ไม่ใช่มะเร็ง โรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ เป็นการศึกษาเชิงวิเคราะห์แบบย้อนหลัง (retrospective analytic study) ของหน่วยผู้จัดการรายกรณีด้านการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ฝ่ายการพยาบาล โรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ ตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม 2564 ถึงวันที่ 31 สิงหาคม 2565 เพื่อศึกษาเปรียบเทียบผลลัพธ์ของการจัดบริการการดูแลแบบประคับประคองของผู้ป่วยมะเร็งและผู้ป่วยที่ไม่ใช่มะเร็ง อายุ 20 ปีขึ้นไป ที่มีความสามารถในการช่วยเหลือตัวเอง (PPs A Suandok) อยู่ในระดับ 10% - 30% กลุ่มละ 62 ราย โดยข้อมูลที่ใช้ศึกษาได้แก่ ข้อมูลทั่วไป ข้อมูลอาการความไม่สุขสบายของผู้ป่วยระยะสุดท้าย จากแบบประเมิน Edmonton Symptom Assessment System : ESAS ฉบับภาษาไทย การได้รับการทำการวางแผนการดูแลล่วงหน้า การประชุมครอบครัวร่วมกับทีมดูแลสุขภาพ การทำพินัยกรรมชีวิต และการตายดี  ผลการวิจัย พบว่า คะแนนอาการความไม่สุขสบายทุกอาการของทั้ง 2 กลุ่ม หลังจากได้รับการดูแลจากทีมประคับประคอง มีคะแนนลดลงกว่าครั้งที่ 1 ส่วนผลลัพธ์ของการจัดบริการการดูแลแบบประคับประคองของทั้ง 2 กลุ่ม พบว่า การทำพินัยกรรมชีวิตมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 ส่วนการได้รับการทำการวางแผนการดูแลล่วงหน้า การประชุมครอบครัวร่วมกับทีมดูแลสุขภาพ และการตายดี ไม่แตกต่างกัน ควรนำผลการวิจัย ในด้านการทำการวางแผนการดูแลล่วงหน้า การประชุมครอบครัวร่วมกับทีมดูแลสุขภาพ การทำพินัยกรรมชีวิต และการจัดการอาการไม่สุขสบายต่างๆ เป็นแนวทางในการพัฒนาการจัดบริการแบบประคับประคองในประเทศไทย โดยมุ่งเน้นการบรรเทาความทุกข์ทรมานของผู้ป่วยในทุกด้าน โดยไม่คำนึงถึงประเภทของโรค เพื่อให้ผู้ป่วยและครอบครัวเข้าถึงบริการการดูแลแบบประคับประคองได้อย่างทั่วถึง