การพัฒนารูปแบบท่าเต้นออกกำลังกายที่มีผลต่อมวลไขมันในร่างกายของบุคลากรและนักศึกษาที่มีภาวะโภชนาการเกิน มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตยะลา

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบท่าเต้นออกกำลังกายที่มีผลต่อมวลไขมันในร่างกายสำหรับบุคลากรและนักศึกษาที่มีภาวะโภชนาการเกิน มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตยะลา รวมถึงเปรียบเทียบผลก่อนและหลังการใช้รูปแบบท่าเต้นดังกล่าว และประเมินความพึงพอใจต่อรูปแบบท่าเต้นออกกำลังกายที่มีผลต่อมวลไขมันในร่างกายของกลุ่มเป้าหมาย อาสาสมัครวิจัยเป็นนักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพและบุคลากรมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตยะลา ที่มีภาวะโภชนาการเกิน ค่าดัชนีมวลกายสูงกว่า 23.0 กิโลกรัมต่อตารางเมตร ที่มีอายุระหว่าง 18–59 ปี โดยไม่จำกัดเพศ รวมจำนวนทั้งสิ้น 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย รูปแบบท่าเต้นออกกำลังกาย จำนวน 15 ท่า แบบสอบถามพฤติกรรมการบริโภคอาหาร และแบบสอบถามความพึงพอใจต่อการใช้รูปแบบท่าเต้นออกกำลังกาย โดยกลุ่มตัวอย่างฝึกตามรูปแบบท่าเต้นออกกำลังกายเป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์  ฝึกสัปดาห์ละ 3 วัน ครั้งละ 40 นาที ใช้การวิเคราะห์กลุ่มเดียววัดก่อนและหลังการฝึก โดยทดสอบค่าสถิติที (t-test for dependent samples) ค่า p-value <.05  ผลการวิจัยพบว่า เมื่อเปรียบเทียบความแตกต่าง ค่าเฉลี่ยน้ำหนัก ดัชนีมวลกาย มวลไขมันในร่างกาย เปอร์เซ็นต์ไขมัน และไขมันในช่องท้องของบุคลากรและนักศึกษาที่มีภาวะโภชนาการเกิน หลังการฝึก 8 สัปดาห์ มีค่าลดลงเมื่อเทียบกับก่อนฝึกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในขณะที่มวลกล้ามเนื้อมีค่าเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการประเมินระดับความพึงพอใจต่อการใช้รูปแบบท่าเต้นออกกำลังกาย ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ค่าเฉลี่ย 4.61 มีความพึงพอใจด้านรูปแบบท่าเต้นระดับมากที่สุด สอดคล้องเข้ากับจังหวะเพลง มีความรู้สึกสนุกสนาน เพลิดเพลิน สามารถนำมาใช้ในการออกกำลังกายกับผู้ที่มีภาวะโภชนาการเกินได้