การลดของเสียในกระบวนการผลิตแผ่นซิลิโคนระบายความร้อน
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ในการลดปริมาณของเสียจากกระบวนการผลิตแผ่นซิลิโคนระบายความร้อนสำหรับงานอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งเกิดจากปัญหาความชื้นของชิ้นงาน ซึ่งส่งผลให้เกิดของเสียในกระบวนการผลิตเป็นจำนวนมาก และยังมีผลกระทบต่อบริษัทด้านต้นทุนการผลิตที่สูงขึ้น การดำเนินงานเริ่มจากศึกษาแผนภูมิควบคุมการผลิตแผ่นซิลิโคนระบายความร้อน จากนั้นวิเคราะห์สภาพของปัญหาที่เกิดขึ้นในสายการผลิตด้วยเครื่องมือควบคุมคุณภาพ 7QC Tools พบว่าการเกิดของเสียส่วนมากเกิดจากควบคุมเครื่องจักร โดยเมื่อความเร็วหัวสกรูเปลี่ยน การควบคุมความกว้างของงานจึงไม่เสถียร ดังนั้นจึงแก้ไขปัญหาด้วยการติดตั้งเซนเซอร์กล้องดิจิทัลสำหรับตรวจจับขนาดชิ้นงาน และส่งสัญญาณเข้าสู่ส่วนกลางระบบคอมพิวเตอร์ เพื่อทำการสั่งให้เครื่องอัดรีดทำงาน ในการปรับขนาดชิ้นงานตามขนาดที่กำหนดด้วยระบบอัตโนมัติ ผลการทดลองพบว่าปริมาณของเสียลดลงจาก 2,800 กิโลกรัมต่อเดือน เหลือ 1,437.70 กิโลกรัมต่อเดือน คิดเป็นมูลค่าของเสียลดลงจาก 280,000 บาทต่อเดือน เหลือ 143,769.60 บาทต่อเดือน ลดลงร้อยละ 51.35
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Journal of TCI is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)
เอกสารอ้างอิง
DIA. (2567). การประยุกต์ใช้ AI ปัญญาประดิษฐ์ที่เป็นตัวช่วยสำคัญในด้านอุตสาหกรรม. สืบค้นจาก https://www.dia.co.th/articles/ai-in-industry/
บริษัท ซิสเต็มส์สโตน จำกัด, (2567). การเพิ่มผลผลิตในอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์ด้วยหลัก JIT. สืบค้นจาก https://factorium.tech/article-electronics/
Camal Trade & Investment. (2567). Top 10 Manufacturing Regions In China. สืบค้นจาก https://camaltd.com/china-top-manufacturing-regions/
กรุงเทพธุรกิจ, (2563). สศอ.เปิดแผนอิเล็กฯอัจฉริยะ ดึงลงทุน5หมื่นล้าน. สืบค้นจาก https://www.bangkokbiznews.com/business/925990
Sango Automation. (2021). การแนะนำเทคโนโลยีระบบควบคุมอัตโนมัติทางอุตสาหกรรม. สืบค้นจาก https://th.linear-rotary.com/info/introduction-of-industrial-control-automation-57207191.html
Sumipol Corporation Limited. (2020). Smart Factory การผสานเทคโนโลยีใหม่เข้ากับโรงงานอุตสาหกรรม. สืบค้นจาก https://www.sumipol.com/knowledge/smart-factory/
จุฑาทิพย์ ลีลาธนาพิพัฒน์, ศิลา วงศ์สุนทรพจน์, และอภิชาติ ชัยชวลิต. (2567). การลดเวลาในกระบวนการเปลี่ยนรุ่นการผลิตชิ้นงานโมเดล A. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมหาวิทยาลัยธนบุรี, 8(2), 18–28.
ชิตษณุ ภักดีวานิช และ สุชาขนิษฐ์ ทองพรหม. (2563). การเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการตรวจสอบชิ้นส่วนรถยนต์ กรณีศึกษาโครงรถยนต์. วารสารวิชาการเทคโนโลยีอุตสาหกรรมและวิศวกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 2(2), 37–51.
ทวีพร ขำดี. (2551). ใช้แนวคิดและเครื่องมือของลีนมาปรับปรุงกระบวนการผลิตในอุตสาหกรรมการผลิตชิ้นส่วนรถยนต์. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ธีระพงษ์ ทับพร. (2566). การประยุกต์ใช้แนวคิดแบบลีนในการลดปริมาณสินค้าคงคลังและของเสียชิ้นงานตุ้มน้ำหนักปลายแฮนด์ รุ่น WH - 6400 กรณีศึกษา: อุตสาหกรรมการผลิตชิ้นส่วนยานยนต์. วารสารวิชาการเทคโนโลยีอุตสาหกรรม, 8(1), 41–55.
ประยูร สุรินทร์ และคณะ. (2551). การเพิ่มผลผลิตโดยการปรับปรุงวิธีการทำงาน. หลักสูตรวิศวกรรม-ศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมอุตสาหการ คณะวิศวกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีปทุมวัน.
เมธาวิน สามสี, นลิน เพียรทอง, และลออง ผโลดม. (2567). การประยุกต์ใช้เทคนิคลีนในการปรับปรุงกระบวนการทำงานการผลิตใบยาสูบ. วารสารวิศวกรรมศาสตร์และนวัตกรรม, 17(2), 95–105.
เมธัส หีบเงิน. (2549). การศึกษาและการวิเคราะห์เรื่องการจัดการด้านการทำงานและปัญหาคอขวด (Bottleneck). (วิทยานิพนธ์วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต). คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
สุจิต รัตนปัญญา. (2566). การพัฒนาระบบเบิกจ่ายวัสดุและผลิตภัณฑ์สนับสนุนทางการแพทย์ โรงพยาบาลชัยภูมิ. ชัยภูมิเวชสาร, 43(พิเศษ), 46–58.
สุวรรณภูมิ วิเศษภักดี. (2545). การศึกษาและปรับปรุงกระบวนการผลิต กรณีศึกษา บริษัท อินเตอร์เนชั่นแนล เลทเธอร์แฟชั่น จำกัด. สืบค้นจาก http://www.irpus.org/project_reward.php (สืบค้นเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2565).
สุภานัน สีสะไหล, พิชญา อนันต์ธนโชติ, อนุวัฒน์ จุติลาภถาวร, และนิลวรรณ ชุ่มฤทธิ์. (2567). การเพิ่มประสิทธิภาพในกระบวนการผลิตประตูเหล็กกันไฟ. วารสารมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 16, 1–16.
Surya, A., Kumar, R., & Trehan, R. (2024). Application of lean manufacturing using Kaizen analysis: A case study. Journal of Graphic Era University, 12(1), 125–146.