วิธีการประเมินก๊าซเรือนกระจกจากการติดตั้งระบบผลิตไฟฟ้าจากเซลล์แสงอาทิตย์: กรณีศึกษาระบบสมาร์ตกริดมหาวิทยาลัยพะเยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิธีการประเมินก๊าซเรือนกระจกจากการติดตั้งระบบผลิตไฟฟ้าจากเซลล์แสงอาทิตย์ : กรณีศึกษา ระบบสมาร์ตกริดมหาวิทยาลัยพะเยา ที่มีขนาด 500 กิโลวัตต์ โดยจะทำการประเมินตลอดอายุการใช้งานของเซลล์แสงอาทิตย์ตลอดอายุ 20 ปี (ปี 2559-2578) รวมทั้งวางแผนการลดก๊าซเรือนกระจกอย่างมีเป้าหมายเพื่อให้สามารถลดก๊าซเรือนกระจกได้อย่างต่อเนื่อง จากผลการศึกษาพบว่า พลังงานไฟฟ้าที่ผลิตได้จากเซลล์แสงอาทิตย์บนเครือข่ายสมาร์ตกริดมีค่าเท่ากับ 912.5 เมกะวัตต์ชั่วโมงต่อปี สามารถลดก๊าซเรือนกระจกได้มากถึง 9,908.97 ตันคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่าตลอดอายุของเซลล์แสงอาทิตย์ หากมหาวิทยาลัยต้องการลดก๊าซเรือนกระจกให้ได้ร้อยละ 5 ต้องวางแผนในการติดตั้งเซลล์แสงอาทิตย์เพิ่มเติม 150 กิโลวัตต์ ทุก 5 ปี เพื่อรักษาระดับปริมาณไฟฟ้าที่ผลิตได้จากเซลล์แสงอาทิตย์ในการทดแทนการใช้ไฟฟ้าจากสายส่งที่ลดลงรวมถึงชดเชยปริมาณการใช้ไฟฟ้าที่เพิ่มขึ้นของมหาวิทยาลัยด้วย
Article Details
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นสิทธิของเจ้าของต้นฉบับและของวารสารวิชาการ มทร.สุวรรณภูมิ เนื้อหาบทความในวารสารเป็นแนวคิดของผู้แต่ง มิใช่เป็นความคิดเห็นของคณะกรรมการการจัดทำวารสาร และมิใช่ความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ
เอกสารอ้างอิง
กฤษณะ วิวัฒนชีวิน, ศักดิชาย รักการ, อัตถกร กลั่นความดี, และธนาคม สกุลไทย์. (2560). การจัดการพลังงานไฟฟ้าแสงสว่างสำหรับอุตสาหกรรมการผลิตเครื่องสำอาง. ว. มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต, 7(2), 14-28.
การจัดการพลังงานและนวัตกรรม มหาวิทยาลัยขอนแก่น. (2559). รายงานการจัดการพลังงานประจำปี 2559.ขอนแก่น: กองอาคารสถานที่ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ไกรชาติ ตันตระการอาภา, วิธิดา พัฒนอิสรานุกูล, และวิษณุพงค์ เกลี้ยงช่วย. (2559). บทบาทของประเทศไทยกับ COP21: การปรับตัวของภาคประชาสังคมต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ. ว.มมจ., 4(1), 109-124.
ชูชาติ ผาระนัด, จักรกฤษณ์ จันทรศิริ, และสุจิตรา ผาระนัด.(2553). การใช้พลังงานไฟฟ้าอย่างมีประสิทธิภาพภายในคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. ว.มรม., 4(2), 25-37.
ธนาพล ตันติสัตยกุล, พีรพล รัศมีธรรมโชติ, และเมฑาพร อุ่ยสกุล. (2560). การประเมินผลประโยชน์ทางพลังงาน สิ่งแวดล้อม และเศรษฐศาสตร์สาหรับระบบผลิตไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์บนหลังคาอาคารภายในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต. ว.มธ., 25(6), 1083-1099.
นภัทร วัจนเทพินทร์, และไชยยันต์ บุญมี. (2558). การทดสอบประสิทธิภาพของอินเวอร์เตอร์แบบโมดูลกับแผงเซลล์แสงอาทิตย์ต่างชนิดกันในสภาวะการใช้งานจริงในประเทศไทย.วารสารวิชาการ มทร. สุวรรณภูมิ, 3(2), 137-147.
พรสวัสดิ์ พิริยะศรัทธา. (2559). การใช้เซลล์แสงอาทิตย์บนหลังคาอาคารคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น เพื่อการประหยัดพลังงาน.ว.มข., 15(1),184-200.
ไพบูลย์ เกียรติสุขคณาธร, กิตติพงศ์ คล้ายดี, และนภัทร วัจนเทพนิทร์. (2559). การประเมินศักยภาพการคืนพลังงานไฟฟ้าสำหรับระบบขับเคลื่อนลิฟต์. วารสารวิชาการ มทร. สุวรรณภูมิ, 4(1), 11-23.
สำนักนโยบายและแผนพลังงาน. (2558). รายงานสถิติพลังงานของประเทศไทย 2015. กรุงเทพฯ: กระทรวงพลังงาน.
สำนักนโยบายและแผนพลังงาน. (2560). รายงานสถิติพลังงานของประเทศไทย 2017. กรุงเทพฯ: กระทรวงพลังงาน.
สำนักวิเคราะห์และติดตามประเมินผล องค์การบริหารจัดการก๊าซเรือนกระจก. (2560). การศึกษาค่าการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการผลิตพลังงานไฟฟ้าของประเทศไทย พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: องค์การบริหารจัดการก๊าซเรือนกระจก (องค์การมหาชน).
สำนักสิ่งแวดล้อม กรุงเทพมหานคร. (2553). คลายร้อนให้โลก (ที่) รัก. กรุงเทพฯ: สำนักสิ่งแวดล้อม.
องค์การบริหารจัดการก๊าซเรือนกระจก. (2559). ระเบียบวิธีการลดก๊าซเรือนกระจกภาคสมัครใจสำหรับการผลิตพลังงานไฟฟ้าจากพลังงานหมุนเวียนเพื่อทดแทนการใช้พลังงานไฟฟ้าจากระบบสายส่งหรือจำหน่ายพลังงานไฟฟ้าเข้าสู่ระบบสายส่ง (T-VER-METH-AE-01). กรุงเทพฯ: องค์การบริหารจัดการก๊าซเรือนกระจก (องค์การมหาชน).
Jordan, D. C., & Kurtz, S. R. (2012). Photovoltaic degradation rates: An analytical review. Progress in Photovoltaics: Research and Applications (NREL/JA-5200-51664), 21(1), January 2013.
