การศึกษาปริมาณน้ำหลากของลุ่มน้ำโก-ลก จังหวัดนราธิวาส
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์ปริมาณน้ำหลากที่ สถานี X.119A บริเวณสะพานลันตู ลุ่มน้ำโก-ลก จังหวัดนราธิวาส ด้วยแบบจำลอง HEC-HMS ซึ่งทำการเก็บรวบรวมข้อมูลปริมาณน้ำฝนรายวันจำนวน 6 สถานี ได้แก่ 29042, 29052, 29092 29102, 29112 และ 29131 ปริมาณน้ำท่ารายวันที่ สถานี X.119A และข้อมูลการระเหยรายเดือน ที่ สถานี 29131 ทำการตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูลน้ำฝนด้วยวิธี double mass curve และวิเคราะห์ความถี่การเกิดน้ำท่วมด้วยวิธี Log-Pearson type III distribution ผลการปรับเทียบ (ระหว่าง พ.ศ. 2550-2552) และตรวจพิสูจน์ (ระหว่าง พ.ศ. 2557-2558) แบบจำลอง เพื่อหาค่าพารามิเตอร์ที่เหมาะสมสำหรับเป็นตัวแทนของลุ่มน้ำโก-ลก พบว่าค่าสัมประสิทธิ์การตัดสินใจ (R2) สำหรับการสอบเทียบและตรวจพิสูจน์เท่ากับ 0.72 และ 0.76 ตามลำดับ โดยค่าพารามิเตอร์ต่างๆ จากแบบจำลอง ได้ค่าดังนี้ ค่า initial abstraction 60-130 ค่า CN 51-65 ค่า % impervious 0.20 ค่า lag time 5,200-5,500 นาที ค่า initial discharge 3-6 ค่า recession constant 0.90 ค่า ratio to peak 0.45-0.65 ผลจากการวิเคราะห์ปริมาณน้ำท่าในรอบปีการเกิดซ้ำต่างๆ พบว่าความสามารถในการระบายน้ำของแม่น้ำโก-ลกมีปริมาณต่ำกว่ารอบปีการเกิดซ้ำที่ 2 ปี ชี้ให้เห็นว่าพื้นที่ลุ่มน้ำโก-ลกมีความเสี่ยงในการเกิดน้ำท่วมทุกปี
Article Details
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นสิทธิของเจ้าของต้นฉบับและของวารสารวิชาการ มทร.สุวรรณภูมิ เนื้อหาบทความในวารสารเป็นแนวคิดของผู้แต่ง มิใช่เป็นความคิดเห็นของคณะกรรมการการจัดทำวารสาร และมิใช่ความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ
เอกสารอ้างอิง
กรมชลประทาน. (2562b). โครงการการบรรเทาปัญหาน้ำท่วมของลุ่มน้ำคลองป่าพะยอม. สืบค้น 9 มีนาคม 2562, จาก https://irrigation.rid.go.th/rid16/Construction_Project_1/download/52/2.doc.
ณัฐ เทภาสิต. (2542). การวิเคราะห์หมายเลขโค้งน้ำท่า SCS ของอำเภอในประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
รายา สุกแสงฉาย. (2557). การศึกษาการเปลี่ยนแปลงค่าพารามิเตอร์น้ำฝน-น้ำท่าของแบบจำลองคณิตศาสตร์ HEC-HMS ในลุ่มน้ำภาคตะวันออก (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
วีระพล แต้สมบัติ. (2531). อุทกวิทยาประยุกต์. กรุงเทพฯ: ฟิสิกส์เซ็นเตอร์.
สมบัติ ชื่นชูกลิ่น, ร่มเกล้า ทรงมัจฉา, และสุภัชชา สิทธิรส. (2555). การประยุกต์ใช้แบบจําลองระบบอุทกวิทยาสําหรับพื้นที่ลุ่มน้ำขนาดเล็กของแม่น้ำน่านตอนบนด้วยข้อมูลรายวัน. ใน การประชุมวิชาการพะเยาวิจัยครั้งที่ 1 (น. 59-80). พะเยา: มหาวิทยาลัยพะเยา.
Bakir, M., & Xingnan, Z. (2008). GIS-based hydrological modeling: A comparative study of HEC-HMS and the Xinanjiang model. In Twelfth International Water Technology Conference, IWTC12 2008 (pp. 855-865). Alexandria, Egypt.
Hussain, T. P. R. S., Nor, A. R. M., & Ismail, H. (2014). The level of satisfaction towards flood management system in Kelantan, Malaysia. Pertanika J. Soc. Sci. & Hum., 22(1), 257-269.
Sintayehu, L. G. (2015). Application of the HEC-HMS model for runoff simulation of upper Blue Nile River Basin. Hydrol Current Res, 6(2), 199.
US Army Corps of Engineers Hydrologic Engineering Center. (2000). Hydrologic modeling system HEC-HMS technical reference manual. Davis, CA: Hydrologic Engineering Center.
Zhang, H. L., Wang, Y. J., Wang, Y. Q., Li, D. X., & Wang, X. K. (2013). The effect of watershed scale on HEC-HMS calibrated parameters: a case study in the Clear Creek watershed in Iowa, US. Hydrol. Earth Syst. Sci., 17, 2735-2745.