ศักยภาพการเจริญเติบโต ผลผลิตอาหารหยาบ และคุณค่าทางโภชนะของอ้อยลูกผสม 10 โคลน สำหรับใช้เป็นอ้อยอาหารสัตว์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
อ้อยลูกผสม (Saccharum officinarum x S. spontaneum) เป็นอ้อยทนแล้ง แตกกอดี ปริมาณวัตถุแห้งสูง และสามารถใช้เป็นอาหารสัตว์เคี้ยวเอื้อง การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินการเจริญเติบโต ผลผลิต และคุณค่าทางโภชนะของอ้อยลูกผสม ทดลองในสภาพแปลง พื้นที่จังหวัดกำแพงเพชร ปี 2563-2564 วางแผนการทดลองแบบสุ่มบล็อกสมบูรณ์ จำนวน 4 ซ้ำ ทรีตเมนต์ประกอบด้วยอ้อยลูกผสม จำนวน 10 โคลน (โคลน 1-124, 1-131, 1-144, 2-180, 2-200, 2-42, 3-20, 3-22, KU58-5-6 และ KU58-5-7) อ้อยพันธุ์เปรียบเทียบ จำนวน 2 พันธุ์ (พันธุ์ Biotec 2 และขอนแก่น 3) และหญ้าเนเปียร์ เก็บข้อมูลการเจริญเติบโต ผลผลิต และคุณค่าทางโภชนะ ได้แก่ โปรตีนหยาบ neutral-detergent fiber (NDF), acid-detergent fiber (ADF) และ acid-detergent lignin (ADL) ผลการทดลองพบว่า อ้อยโคลน KU58-5-6, KU58-5-7, 3-22, 2-42 และ 2-200 ให้ความสูงเฉลี่ยคิดเป็น 97, 93, 88, 97 และ 92 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ เมื่อเปรียบเทียบกับพันธุ์ Biotec 2 ซึ่งเป็นพันธุ์ที่ให้ความสูงเฉลี่ยสูงที่สุด อ้อยโคลน 3-20 มีการแตกกอเฉลี่ยสูงสุด 15.10 หน่อต่อกอ อ้อยโคลน 2-200 ให้ผลผลิตน้ำหนักสดเฉลี่ย 4,820 กิโลกรัมต่อไร่ มากกว่าหญ้าเนเปียร์และพันธุ์ Biotec 2 อ้อยทุกโคลนให้ผลผลิตน้ำหนักรวมสดเฉลี่ยคิดเป็น 81-119 เปอร์เซ็นต์ เมื่อเปรียบเทียบกับหญ้าเนเปียร์ ด้านคุณค่าทางโภชนะ ใบอ้อยลูกผสมมีโปรตีนหยาบเฉลี่ยมากกว่าต้น โปรตีนหยาบในใบอ้อยลูกผสมจำนวน 6 โคลนมีค่าต่ำกว่าหญ้าเนเปียร์ ปริมาณ NDF และ ADF เฉลี่ยของลำต้นอ้อยโคลน 1-131, 1-144, 2-180, 2-200, 3-22, KU58-5-6 และ KU58-5-7 มีค่าต่ำกว่าหญ้าเนเปียร์ อ้อยโคลน 1-131 และ 2-200 มีปริมาณ ADL เฉลี่ยต่ำกว่าหญ้าเนเปียร์ จากภาพรวมของข้อมูลสรีรวิทยาพืชและคุณค่าทางโภชนะชี้ให้เห็นว่า อ้อยลูกผสมโคลน 2-200 มีศักยภาพเป็นพืชอาหารสัตว์เคี้ยวเอื้อง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นสิทธิของเจ้าของต้นฉบับและของวารสารวิชาการ มทร.สุวรรณภูมิ เนื้อหาบทความในวารสารเป็นแนวคิดของผู้แต่ง มิใช่เป็นความคิดเห็นของคณะกรรมการการจัดทำวารสาร และมิใช่ความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ
เอกสารอ้างอิง
AOAC. (1998). Official Methods of Analysis. Washington DC: Association of Official Analytical Chemists.
Chatwachirawong, P. (2007). Breeding concepts and utilization of new sugar cane “hybrid sugarcane and forage”. Kasetsart Extension Journal, 53(1), 21-31. (in Thai)
Chatwachirawong, P., Boonaek, K., & Ruksopa, K. (2009). Yield trial experiments of forage cane varieties (research report). Nakhon Pathom: National Science and Technology Development Agency and National Center for Genetic Engineering and Biotechnology. (in Thai)
Cruz, L. P., Pacheco, V. S., Silva, L. M., Almeida, R. L., Miranda, M. T., Pissolato, M. D., Machado, E. C., & Ribeiro, R. V. (2021). Morpho-physiological bases of biomass production by energy cane and sugarcane. Industrial Crops and Products, 171, 113884.
Department of Agriculture. (2020). Sugarcane production technology. Bangkok: Field and Renewable Energy Crops Research Institute, Department of Agriculture. (in Thai)
Department of Livestock Development. (2016). Collection and improvement in nutritive values database of feed stuff. Bangkok: Bureau of Animal Nutrition Development, Department of Livestock Development. (in Thai)
Khonghintaisong, J., Songsri, P., & Jongrungklang, N. (2017). Growth and physiological patterns of sugarcane cultivars to mimic drought conditions in late rainy season system. Naresuan University Journal, 25(2), 102-112. (in Thai)
Kim, M., & Day, D. F. (2011). Composition of sugar cane energy cane and sweet sorghum suitable for ethanol production at Louisiana sugar mills. Journal of Industrial Microbiology and Biotechnology, 38(7), 803-807.
Linn, J. G., & Martin, N. P. (1989). Forage quality tests and interpretation. Minneapolis, MN: University of Minnessota.
Lombardi, C. T., Fontes, C. A. A., Rocha, T. C., Processi, E. F., Bendia, L. C. R., Filho, C. C. S., Oliveira, R. L., & Bezerra, L. R. (2016). Growth performance, body composition, carcass traits and meat quality of young Nellore bulls fed freshly cut or ensiled sugar cane. Animal Feed Science and Technology, 219, 102-110.
Morthong, N., Pattarajinda, V., & Sangsritavong, S. (2012). Effect of different cutting date-sugarcane silage to replace corn silage on dairy cattle performance. Khon Kaen Agriculture Journal, 40(suppl.), 133-136. (in Thai)
Munawarti, A., Semiarti, E., & Holford, P. (2013). Tolerance of accessions of glagah (Saccharum spontaneum) to drought stress and their accumulation of proline. American Journal of Agricultural and Biological Sciences, 8(1), 1-11.
Nakamanee, K., Khemsawet, J., Boonyawirote, T., & Punpipat, W. (1996). Effect of cutting height and cutting interval on yield and chemical composition of 3 varieties of Napier grass under irrigation (research report). Bangkok: Animal Nutrition Division, Development of Livestock Department, Ministry of Agriculture and Cooperatives.
National Research Council (NRC). (2001). Nutrient requirement of dairy cattle. Washington, D.C.: National Academy Press.
Pate, F., Alvarez, J., Phillips, J., & Eiland, B. (2002). Sugarcane as a cattle feed: Production and Utilization. Gainesville, Florida: Institute of Food and Agricultural Sciences, University of Florida.
Pattarajinda, V. (2005). Microbial ecology in ruminants. Bangkok: Khon Kaen University. (in Thai)
Pattarajinda, V., Sangsritavong, S., Chatwachirawong, P., Sappo, S., & Paserakung, A. (2008). Part 2 Nutritional value and animal responses when using forage sugarcane as the main roughage source. Part 2.2 A study of growing performance in dairy heifers receiving TMR with forage sugarcane, corn silage or rice straw as roughage sources (research report). n.p.: Kasetsart University, National Science and Technology Development Agency and National Center for Genetic Engineering and Biotechnology, Khon Kaen University. (in Thai)
Silva, P. P., Soares, L., Costa, J. G., Viana, L. S., Andrade, J. C. F., Goncalves, E. R., Santos, J. M., Barbosa, G. V. S., Nascimento, V. X., Todaro, A. R., Riffel, A., Grossi-de-Sa, M. F., Barbosa, M. H. P., Sant’Ana, A. E. G., & Neto, C. E. R. (2012). Path analysis for selection of drought tolerant sugarcane genotypes through physiological components. Industrial Crops and Products, 37, 11-19.
Souza, R. C., Reis, R. B., Lopez, F. C. F., Mourthe, M. H. F., Lana, A. M. Q., Barbosa, F. A., & Sousa, B. M. (2015). The effect of increasing urea in sugarcane diet of lactating cows on milk production and composition and its economic viability. Arquivo Brasileiro de Medicina Veterinária e Zootecnia, 67, 564-572.
Van Soest, P. J., Robertson, J. B., & Lewis, B. A. (1991). Methods of dietary fiber neutral detergent fiber and non-starch polysaccharides in relation of animal nutrition. Journal of Dairy Science, 74(10), 3583-3597.
Weiss, W. P., Eastridge, M. L., & Underwood, J. F. (1999). Forages for dairy cattle. Ohio State University Fact Sheet. Columbus, OH: Ohio State University Extension.
Womngsrikeao, W., Wanapat, M., & Sritrakulphet, M. (1991). Degradability of sugarcane tops in the rumen of cattle and buffalo. Proceedings of the 29th Kasetsart University annual conference Animals, Veterinary Medicine, Fisheries (pp. 213-225). Bangkok: Kasetsart University. (in Thai)
