ความหลากหลายและการกระจายตัวของสีดอกชมพูพันธุ์ทิพย์ (Tabebuia rosea (Bertol.) DC.) ในมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน

บทคัดย่อ

ชมพูพันธุ์ทิพย์ (Tabebuia rosea (Bertol.) DC.) ที่รวบรวมไว้ในมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ถือเป็นแหล่งพันธุกรรมที่ใหญ่ที่สุดของประเทศไทย และเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียง การศึกษาสีดอกทำให้ทราบถึงข้อมูลเกี่ยวกับสายพันธุ์ ซึ่งเกี่ยวข้องกับพันธุกรรม และระบบนิเวศของชมพูพันธุ์ทิพย์ที่รวบรวมไว้ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความหลากหลายและการกระจายตัวของสีดอกชมพูพันธุ์ทิพย์ ในมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ซึ่งเป็นข้อมูลเชิงปริมาณเพื่อใช้ในการอธิบายความหลากหลายทางพันธุกรรมของชมพูพันธุ์ทิพย์ในไทย โดยการวัดสีดอกของชมพูพันธุ์ทิพย์จำนวน 211 ต้น ด้วยเครื่อง color reader ในระบบสี CIE จากการวิเคราะห์ด้วย cluster analysis ร่วมกับ principal component analysis (PCA) ทำให้แบ่งสีดอกชมพูพันธุ์ทิพย์ได้ 5 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่ม 1 สีชมพูขาว กลุ่ม 2 ชมพูอ่อน กลุ่ม 3 ชมพูม่วง กลุ่ม 4 ชมพูซีด และ กลุ่ม 5 ชมพูถึงชมพูเข้ม ซึ่งเป็นกลุ่มใหญ่สุด ค่าพารามิเตอร์หลักที่บ่งบอกถึงโทนสีของดอกชมพูพันธุ์ทิพย์ คือ สี a* โดยดอกชมพูพันธุ์ทิพย์มีสีแดงเป็นหลัก และมีการกระจายตัวของสี a* แบบปกติ โดยการทดสอบ Shapiro-Wilk W test (P-value = 0.07) นอกจากนี้ยังพบว่าความแตกต่างของสีดอกยังขึ้นกับ ค่า L*, b*, C* ซึ่งค่า b* เป็นลบมากขึ้นมีผลให้ดอกมีสีม่วงมากขึ้น จากการวิเคราะห์ PCA พบว่ามีความแปรปรวนสะสมของ PC1 และ PC2 เท่ากับ 98.24% โดยค่าพารามิเตอร์ a* มีความสัมพันธ์ตรงกันข้ามกับค่า L* และ b* ที่ r = -0.96** และ r = -0.78** ตามลำดับ และไม่พบความสัมพันธ์ของค่า h^o กับทุกพารามิเตอร์ แสดงให้เห็นว่าดอกชมพูพันธุ์ทิพย์ที่ศึกษาเป็นโทนสีชมพูทั้งหมดและไม่พบชมพูพันธุ์ทิพย์สีขาว