การลดสีย้อม Acid Red 2 โดยแบคทีเรีย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การศึกษาการลดสี Acid Red 2 โดยแบคทีเรีย Lysinibacillus sphaericus (C23), Paenibacillus sp. B1 (C29), Paenibacillus sp. Dg.904 (C24) และ Stenotrophomonas maltophilia (C39) พบว่าแบคทีเรีย C23 สามารถลดสีความเข้มข้น 100 มิลลิกรัมต่อลิตร เท่ากับร้อยละ 100 และมีอัตราการลดสีเฉลี่ย 12.50 มิลลิกรัมต่อลิตรต่อชั่วโมง ที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียส ภายใต้สภาวะนิ่ง ค่าความเป็นกรดด่างเท่ากับ 7.0 ระยะเวลาเพียง 8 ชั่วโมง เมื่อความเข้มข้นสีสูงถึง 500 มิลลิกรัมต่อลิตร แบคทีเรีย C23 สามารถลดสีร้อยละ 100 และมีอัตราการลดสีเฉลี่ย 25.00 มิลลิกรัมต่อลิตรต่อชั่วโมง ที่ค่าความเป็นกรดด่างเท่ากับ 7.0 ภายในระยะเวลา 20 ชั่วโมง สำหรับการวิเคราะห์ผลิตภัณฑ์หลังการลดสีโดยเทคนิค UV-visible spectrophotometry พบว่าค่าการดูดกลืนแสงสูงสุดเปลี่ยนแปลงจาก 429 เป็น 238 นาโนเมตร แสดงให้เห็นว่าผลิตภัณฑ์หลังการลดสีมีการเปลี่ยนแปลงของหมู่ฟังก์ชันเฉพาะของสารไปจากเดิม นอกจากนี้เมื่อวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงหมู่ฟังก์ชันโดยเทคนิค Fourier transform infrared (FTIR) spectroscopy ภายหลังการลดสี พบว่าหมู่ฟังก์ชันของโครงสร้างสีในผลิตภัณฑ์หลังการลดสีมีแนวโน้มเล็กลง ค่าร้อยละการกำจัดซีโอดีของผลิตภัณฑ์หลังบำบัดมีเท่ากับ 66.18 อย่างไรก็ตาม เมื่อนำผลิตภัณฑ์หลังบำบัดมาศึกษาความเป็นพิษต่อการเจริญเติบโตของต้นถั่วเขียว พบว่าร้อยละการงอก ความยาวของยอด และความยาวของรากเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับผลจากสี Acid Red 2
คำสำคัญ : สีย้อม Acid Red 2; การลดสี; แบคทีเรีย Lysinibacillus sphaericus
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ข้อความที่ปรากฏในแต่ละเรื่องของวารสารเล่มนี้เป็นเพียงความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่มีความเกี่ยวข้องกับคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี หรือคณาจารย์ท่านอื่นในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ผู้เขียนต้องยืนยันว่าความรับผิดชอบต่อทุกข้อความที่นำเสนอไว้ในบทความของตน หากมีข้อผิดพลาดหรือความไม่ถูกต้องใด ๆ
เอกสารอ้างอิง
เฉลิมวุธ สมปาก, สุกลัยา อุทัยดา, ธีระชัย ธนานันต์ และนิรมล ศากยวงศ์, 2560, การบำบัดสีในน้ำเสียจากโรงงานฟอกย้อมด้วยวิธีการจำกัดอากาศและการเติมอากาศแบบต่อเนื่องโดยแบคทีเรีย Paenibacillus sp. C29 ว.วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 3: 221-235.
มั่นสิน ตัณฑุลเวศม์, 2542, เทคโนโลยีบำบัดน้ำเสียอุตสาหกรรม เล่ม 1, บริษัท แซน. อี. 68 คอนซัลติ้ง เอ็นจิเนียร, กรุงเทพฯ, 245 น.
นิรมล ศากยวงศ์ และดุษยา จันทร์เสาร์, 2556, การบำบัดสีรีแอคทีฟโดยแบคทีเรียที่แยกได้จากดิน, ว.วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 21: 147-158.
พรชนก วงผดุงเกียรติ และภัชราภรณ์ สุวรรณวิทยา, 2554, จุลินทรีย์ทางการค้าในกระบวนการบำบัดน้ำเสียโรงงานปลาป่น, วิศวกรรมสาร มก. 77: 24-33.
Chang, J.S., Chou, C., Lin, Y.C., Lin, P.J., Ho, J.Y., Hu, T.L., 2001, Kinetic characteristics of bacterial azo-dye decolorization by Pseudomonas luteola, Water Res. 35: 2841-2850.
Clarke, H.T. and Kirner, W.R., 1941, Methyl Red, Organic Syntheses 1: 374.
Dafale, N., Rao, N.N., Meshram, S.U. and Wate, S.R., 2008, Decolorization of azo dyes and simulated dye bath wastewater using acclimatized microbial consortium-biostimulation and halo tolerance, Bioresource Technol. 99: 2552-2558.
Eichlerova, I., Homolka, L. and Nerud, F., 2006, Synthetic dye decolorization of white rot fungus Dichomitus squalens, Bioresource Technol. 97: 2153-2159.
Leelahakriengkrai, P. and Peerapornpisal, Y., 2011, Water quality and trophic status in main rivers of Thailand, Chiang Mai J. Sci. 38, 280-294.
Kalyani, D.C., Telke, A.A., Dhanve, R.S. and Jadhav, J.P., 2009, Ecofriendly biodegradation and detoxification of Reactive Red 2 textile dye by newly isolated Pseudomonas sp. SUK1, J. Hazard Mater. 163: 735-742.
Mielgo, I., Moreira, M.T., Feijoo, G., Lema, J.M., 2001, A packed-bed fungal bioreactor for continuous decolourisation of azo dyes (orange II), J. Biotechnol. 89: 99-106.
Phugare, S.S., Kalyani, D.C., Surwase, S.N. and Jadhav, J.P., 2011, Ecofriendly degradation, decolorization and detoxification of textile effluent by a developed bacterial consortium, Ecotoxicol. Environ. Saf. 74: 1288-1296.
Qu, Y., Cao, X., Ma, Q., Shi, Sh., Tan, L., Li, X., Zhou, H., Zhang, X. and Zhou, J., 2012, Aerobic decolorization and degradation of acid red b by a newly isolated Pichia sp. TCL, J. Hazard. Mater. 223: 31-38.
Santos, A.B., Cervantes, F.J. and Lier, J.B., 2007, Review paper on current technologies for decolourization of textile wastewaters: perspectives for anaerobic biotechnology, Bioresource Technol. 98: 2369-2385.
Sompark, C., Thananata, T. and Sakkayawong, N., 2014, Screening of RR141 decolorizing bacteria from Khao Yai National Park, Thailand, pp 98, 5th Bioscience International Conference, Thailand.
Sureyya, M., Deniz, K. and Tugba, O., 2004, Color and COD removal from wastewater containing reactive black 5 using Fenton’s oxidation process, Chemosphere 54: 435-441.
Telke, A., Kalyani, D., Jadhav J, and Govindwar, S., 2008, Kinetics and mechanism of reactive red 141 degradation by a bacterial isolate Rhizobium radiobacter MTCC 8161, Acta Chim. Slov. 55: 320-329.
Waghmode, T.R., Kurade, M.B., Kagalkar, A.N., and Govindwar, S.P., 2012, Differential fate of metabolism of a disperse dye by microorganisms Galactomyces geotrichum and Brevibacillus laterosporus and their consortium GG-BL, J. Environ. Sci. 24: 1295-1304.
Wong, P.K. and Yuen, P.Y.,1998, Decolourization and biodegradation of N,N'-dimethyl-p-phenylenediamine by Klebsiella pneumoniae RS-13 and Acetobacter liquefaciens S-1, J. Appl. Microbiol. 85: 79-87.
