คุณภาพด้านพลังงานของไม้ไผ่บางสายพันธุ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหาคุณภาพด้านพลังงานที่เหมาะสมของไม้ไผ่ 7 พันธุ์ คือ ไผ่ซางนวล (Dendrocalamus membranaceus Munro) ไผ่ซางหม่น (Dendrocalamus sericeus Munro) ไผ่เป๊าะแม่ตะวอ (Dendrocalamus copelandii) ไผ่มันหมู [Dendrocalamus copelandii (Gamble ex Brandis) N.H. Xia & C.M.A. Stapleton] ไผ่ปักกิ่ง (Dendrocalamus sp.) ไผ่รวก (Thyrsostachys siamensis) และไผ่เลี้ยงใหญ่ (Bambusa sp.) ที่มีอายุลำ 3 ปีโดยนำไม้ไผ่ทั้ง 7 พันธุ์ไปผ่านกระบวนการคาร์บอนไนเซชันให้ได้ถ่านที่อุณหภูมิ 600-700 องศาเซลเซียส นำมาบดให้ละเอียดจนเป็นผงถ่าน ทำการตรวจสอบคุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีด้วยการวิเคราะห์หาค่าความร้อน ปริมาณความชื้น ปริมาณเถ้า ปริมาณสารระเหย ปริมาณคาร์บอนคงตัว และปริมาณธาตุองค์ประกอบ ผลการทดสอบพบว่า ไผ่มันหมูมีค่าความร้อนและคาร์บอนคงตัวมากที่สุดที่ 30.4 เมกะจูลต่อกิโลกรัม และร้อยละ 53.07 ตามลำดับ ไผ่ซางนวลพบปริมาณเถ้าน้อยที่สุดที่ร้อยละ 8.58 และพบปริมาณสารระเหยน้อยที่สุดในไผ่ปักกิ่งร้อยละ 25.45 ไผ่ที่มีคุณภาพด้านพลังงานเหมาะสมที่สุดโดยพิจารณาจากค่าความร้อนสูงและคาร์บอนคงตัว คือไผ่มันหมู รองลงมาเป็นไผ่ซางนวลและไผ่ปักกิ่งตามลำดับ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ข้อความที่ปรากฏในแต่ละเรื่องของวารสารเล่มนี้เป็นเพียงความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่มีความเกี่ยวข้องกับคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี หรือคณาจารย์ท่านอื่นในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ผู้เขียนต้องยืนยันว่าความรับผิดชอบต่อทุกข้อความที่นำเสนอไว้ในบทความของตน หากมีข้อผิดพลาดหรือความไม่ถูกต้องใด ๆ
เอกสารอ้างอิง
Arayawatanavij, P., Nagachinta, A., & Tispijit, N. (1992). Site selection and attachment duration of freshwater pearl mussel glochidia on 4 species of freshwater fishes. Technical paper. No. 5. Inland Fisheries Division, Department of Fisheries, Ministry of Agriculture, Bangkok.
Biggins, R. G., Neves, R. J., & Dohne, C. K. (1997). National Strategy for the Conservation of Native Freshwater Mussels. U.S. Fish and Wildlife Service, Asheville, North Carolina, 26 pp.
Birmelin, C., Pine, R. K., Goldfarb, P. S., & Livingstone, D. R. (1999). Primary cell-culture of the digestive gland of the marine mussel Mytilus edulis: a time-course study of antioxidant-and biotransformation enzyme activity and ultrastructural changes. Marine Biology, 135, 65-75.
Brandt, R. A. M. (1974). The non-marine aquatic mollusca of Thailand. Archiv für Molluskenkunde, 105, 1-423.
Hudson, R. G., & Isom, B. G. (1984). Rearing juveniles of the freshwater mussels (Unionidae) in a laboratory setting. Nautilus, 98, 129-135.
Isom, B. G., & Hudson, R. G. (1984a). Freshwater mussels, and their fish hosts: physiological aspects. Journal of Parasitology, 70, 318-319.
Isom, B. G., & Hudson, R. G. (1984b). Culture of Freshwater Mussel Glochidia in an Artificial Habitat Utilizing Complex Liquid Growth Media. U.S. Patent 4,449,480.
Jindamongkol, T., Kovitvadhi, U., Kovitvadhi, S., Thongpan, A., & Chatchavalvanich, K. (2003). Duration and frequency of glochidia development of freshwater pearl mussel, Hyriopsis (Hyriopsis) bialatus Simpson, 1900. Proceedings of the 41st Kasetsart University Annual Conference, Fisheries, Bangkok, 2003, 171-178.
Keller, A. E., & Zam, S. G. (1990). Simplification of in vitro culture technique for freshwater mussels. Environmental Toxicology and Chemistry, 9, 1291-1296.
Kovitvadhi, U., Chatchavalvanich, K., Noparatnaraporn, N., & Machado, J. (2001). Scanning electron microscopy of glochidia and juveniles of the freshwater pearl mussel, Hyriopsis myersiana. Invertebrate Reproduction & Development, 40, 143-151.
Kovitvadhi, U., & Kovitvadhi, S. (2002). Collection and identification of freshwater amblemid mussels in the Mun River Basin for culture of glochidia in artificial media. Report for National Research Council of Thailand, 155 pp.
Kovitvadhi, S., Kovitvadhi, U., Polwong, P., & Kuchwattana, N. (2003). Development of rearing method for glochidia and juveniles of the freshwater mussel, Hyriopsis (Limnoscapha) myersiana (Lea, 1856). Proceedings of the 41st Kasetsart University Annual Conference, Fisheries, Bangkok, 195-202.
Nagachinta, A., & Meejui, O. (1998). Reproductive biology of Thai freshwater pearl mussel, Hyriopsis (Limnoscapha) myersiana (Lea, 1856). Phuket Marine Biological Center Special Publication, 18, 103-106.
Polwong, P., Kovitvadhi, U., & Nagachinta, A. (2002). Suitable food additives and densities of freshwater pearl mussel (Chamberlainia heinesiana) glochidia culture in artificial media. Proceedings of the 41st Kasetsart University Annual Conference, Fisheries, Bangkok, pp. 179-186.
Uthaiwan, K., Noparatnraporn, N., & Machado, J. (2001). Culture of glochidia of the freshwater pearl mussel Hyriopsis myersiana (Lea, 1856) in artificial media. Aquaculture, 195, 61-69.
Uthaiwan, K., Pakkong, P., Noparatnaraporn, N., Vilarinho, L., & Machado, J. (2002). Study of a suitable fish plasma for in vitro culture of glochidia Hyriopsis myersiana (Lea, 1856). Aquaculture, 209, 197-208.
Yeemin, M. (1997). Sizes and shapes of transplanted mantle pieces for pearl formation in freshwater pearl mussels Hyriopsis (Hyriopsis) bialatus and Pseudodon vondembuschianus ellipticus. (Master’s degree) Chulalongkorn University.
