ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าในคนพิการทางการได้ยิน

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของคนพิการทางการได้ยินในประเทศไทย เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบตัดขวาง ด้วยการวิจัยเชิงปริมาณโดยใช้เทคนิคการวิจัยเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่าง 310 คน ที่ได้มาจากการสุ่มแบบเจาะจงจากประชากรที่เป็นคนพิการทางการได้ยินทั่วประเทศ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถามสุขภาพผู้ป่วยและแบบสอบถามปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้า วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงอนุมาน วิเคราะห์ตัวแปรเชิงเดี่ยว วิเคราะห์ตัวแปรเชิงพหุและสถิติถดถอยพหุโลจิสติก ผลการวิจัย แสดงว่า ปัจจัยที่สัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของคนพิการทางการได้ยิน ได้แก่ การที่มีสมาชิกในครอบครัวป่วยด้วยโรคประจำตัว สัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของคนพิการทางการได้ยินอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.016) 2) ด้านจิตใจ ได้แก่ ความพึงพอใจในการเรียน/การทำงานในปัจจุบัน ความสัมพันธ์กับคนใกล้ชิดและปมปัญหาในอดีต สัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับภาวะซึมเศร้าของคนพิการทางการได้ยิน (p = 0.007, 0.000, และ 0.029 ตามลำดับ) 3) ด้านสังคม ได้แก่ สถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 สถานการณ์ทางการเมือง และสถานการณ์ทางด้านเศรษฐกิจสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของคนพิการทางการได้ยินอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.024, 0.000, และ 0.001 ตามลำดับ) และ 4) ด้านการเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกของคนพิการทางการได้ยินที่ส่งผลอย่างมีนัยสำคัญต่อภาวะซึมเศร้าของคนพิการทางการได้ยิน ได้แก่ การเข้าถึงการให้คำปรึกษา และการเข้าถึงบริการล่ามภาษามือ (p = 0.018 และ 0.025 ตามลำดับ)