การเพิ่มผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 เรื่อง การเคลื่อนที่แบบ ฮาร์มอนิกอย่างง่าย ด้วยการใช้โปรแกรมแทรคเกอร์
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยชิ้นนี้มุ่งศึกษาประสิทธิผลของการใช้โปรแกรมแทรคเกอร์ในการเพิ่มผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 เรื่อง การเคลื่อนที่แบบฮาร์มอนิกอย่างง่าย การวิจัยนี้ใช้วิธีการวิจัยเชิงทดลองแบบกึ่งทดลอง โดยใช้แผนการวิจัยแบบกลุ่มควบคุมก่อน-หลังทดสอบ กลุ่มตัวอย่างจะแบ่งแบบสุ่มเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มทดลอง (ใช้โปรแกรมแทรคเกอร์) และกลุ่มควบคุม (ใช้วิธีการสอนแบบเน้นการบรรยาย) ทั้งสองกลุ่มได้รับการทดสอบหลังเรียนเพื่อประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ข้อมูลวิเคราะห์โดยใช้การวิเคราะห์การทดสอบเพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างที่มีนัยสำคัญทางสถิติของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระหว่างสองกลุ่ม พบว่า ร้อยละของคะแนนเฉลี่ยระหว่างเรียนและหลังเรียนมีค่าเป็น 86.31 และ 85.23 ตามลำดับ ค่าคะแนนสอบหลังเรียนเพิ่มขึ้นร้อยละ 46.10 โดยค่าเฉลี่ยคะแนนก่อนเรียนเท่ากับ 6.14 คะแนน และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 4.01 ในขณะที่ค่าเฉลี่ยนคะแนนหลังเรียนเท่ากับ 11.39 คะแนน และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 4.19 ค่าการทดสอบทีน้อยกว่า .05
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Journal of TCI is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)
References
รัตนาภรณ์ ริยะป่า. (2550). การศึกษาเจตคติต่อการเรียนกลุ่มสาระวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ที่มีระดับผลการเรียนต่างกัน. ลำพูน, โรงเรียนเทศบาลจามเทวี.
อัศวรัฐ นามะกันคำ. (2550). การเปรียบเทียบความเข้าใจเชิงแนวคิดเรื่องวงจรไฟฟ้ากระแสตรง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, บัณฑิตวิทยาลัย, สาขาวิชาการสอนฟิสิกส์.
Redish, E.F. (1994). Implication of cognitive studies for teaching physics. American journal of Physics, 62(6), 796-803.
McDermott, L. C. (1990). A perspective on teacher preparation in physics and other science: The need for special science course for teacher. American Journal of Physics, 58(8), 743-742.
ศุภวัฒน์ วิสิฐศิริกุล. (2560). การพัฒนาทักษะการเขียนแผนภาพของแรงที่กระทำต่อวัตถุด้วยชุดกระดานแม่เหล็ก. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 4 สถาบันวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร 22 ธันวาคม 2560 (น. 652-657). กำแพงเพชร: ผู้แต่ง.
นันธิญา แก้ววิจิตร. (2563). ผลของการเรียนรู้แบบร่วมมือแบบแบ่งกลุ่มผลสัมฤทธิ์ร่วมกับกลวิธีแก้ปัญหาเชิงตรรกะของเฮลเลอร์และเฮลเลอร์ต่อความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาทางฟิสิกส์ เรื่อง ไฟฟ้าสถิตของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทร-วิโรฒ, ศูนย์วิทยาศาสตร์ศึกษา, สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ศึกษา.
สุรัตน์ กาบทุม. (2562). การเคลื่อนที่ของฟองอากาศภายใต้อิทธิพลของความหนืดของของไหลและการสั่นสะเทือน สำหรับการสอนฟิสิกส์ในระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่, บัณฑิตวิทยาลัย, สาขาวิชาการสอนฟิสิกส์.
สุภาวรรณ สวนพลอย, วัฒนะ รัมมะเอ็ด และอารยา มุ่งชำนาญกิจ. (2558). การใช้โปรแกรมวิเคราะห์วิดีโอแทรคเกอร์ช่วยสอนวิชาฟิสิกส์ เรื่องการเคลื่อนที่แบบคาบเพื่อเพิ่มผลการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 กรณีศึกษาของโรงเรียนจุฬาภรณ์ราชวิทยาลัย ปทุมธานี. การประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยรังสิต ประจำปี 2558 (น. 1293-1299). ปทุมธานี: ผู้แต่ง.
จันจิรา มีภิปราย, พิชชาภา ทองเสวตร, วิศัลย์ศยา นาละคร และสรายุทธ์ พานเทียน. (2567). การศึกษาการชนกันของวัตถุในของเหลวด้วยโปรแกรมแทรคเกอร์สำหรับการสอนวิชาฟิสิกส์ในระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสาร มรภ.กพ. วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และเทคโนโลยี, 2(2), 143-153.