การรับรู้และการมีส่วนร่วมของบุคลากรเกี่ยวกับสำนักงานสีเขียวในมหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาการรับรู้และการมีส่วนร่วมของบุคลากรเรื่องสำนักงานสีเขียวในมหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร และเพื่อเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลของบุคลากรในมหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชรต่อการรับรู้และการมีส่วนร่วมเกี่ยวกับสำนักงานสีเขียว ศึกษากลุ่มตัวอย่างจำนวน 265 คน โดยใช้แบบสอบถามร่วมกับการวิเคราะห์สถิติสำหรับข้อมูลพื้นฐาน (ความถี่ และร้อยละ) การวิเคราะห์ข้อมูลการรับรู้ข้อมูล และการมีส่วนร่วมต่อสำนักงานสีเขียว (ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) การเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลต่อการรับรู้และการมีส่วนร่วมเรื่องสำนักงานสีเขียว ( t-test และ One - way ANOVA) ผลการศึกษาพบว่า การรับรู้ของบุคลากรเกี่ยวกับการเป็นสำนักงานสีเขียวอยู่ในระดับมาก ( = 4.05, S.D. = 0.12) การมีส่วนร่วมของบุคลากรเกี่ยวกับการเป็นสำนักงานสีเขียวอยู่ในระดับมากที่สุด (
= 4.29, S.D. = 0) เมื่อทำการเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลที่มีผลต่อการรับรู้และการมีส่วนร่วมเรื่องสำนักงานสีเขียวในมหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร พบว่าปัจจัยส่วนบุคคลที่มีผลต่อการรับรู้เรื่องสำนักงานสีเขียวที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (P < 0.05) ได้แก่ อายุ และตำแหน่งงาน ส่วนปัจจัยส่วนบุคคลที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมเรื่องสำนักงานสีเขียว ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (P < 0.05) ยกเว้นระยะเวลาในการทำงานเพียงหัวข้อเดียวที่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (P < 0.05)
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Journal of TCI is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)
References
วิมลรักษ์ ศานติธรรม, ปรียวรรณ สุวรรณสูนย์, และคณาธิป ไกยชน. (2563). Green Office กับการขับเคลื่อนองค์กรสู่สำนักงานสีเขียว. วิจัยปริทัศน์. 4, กลุ่มงานวิจัยและพัฒนา สำนักวิชาการ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม. (2558). คู่มือการประเมินสำนักงานสีเขียว (green Office). มหาวิทยาลัยมหิดล: คณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์.
มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร. (2561). โครงการสำนักงานสีเขียวมหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร. สืบค้นจาก http://green-office.kpru.ac.th/green_office_kpru/index.php
วนิดา วาดีเจริญ, รังสรรค์ เลิศในสัตย์, และสมบัติ ทีฑทรัพย์. (2560). ระเบียบวิธีวิจัยจากแนวคิดทฤษฎีสู่ภาคปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
Yamane, Taro. (1967). Statistics, An Introductory Analysis (2nd Ed.). New York. Harper and Row.
ปนัดดา สมบูรณ์สวัสดี. (2559). การพัฒนาบุคลากรกรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อมให้เป็นแบบอย่างที่ดีของ สำนักงานสีเขียวอย่างยั่งยืน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยบูรพา.
โครงการสำนักงานสีเขียว มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร. (2565). ผลการพิจารณารางวัลสำนักงานสีเขียว ประจำปี 2565. สืบค้นจาก https://green-office.kpru.ac.th/index.php
กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม, และมหาวิทยาลัยมหิดล. (2562). มาตรฐานสำนักงานที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม (Green Office Standard).
ปิ่นกนก วงศ์ปิ่นเพ็ชร. (2561). ปัจจัยเชิงเหตุและผลที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมของพนักงานในสำนักงานสีเขียว (Antecedents and Effects concerning Employee Green Behavior in Green Office). Veridian E –Journal, Silpakorn University, 11(1), 645-661. สืบค้นจาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/118633/90945
วีระชัย วุฒิพงศ์ชัยกิจ. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อการรับรู้นโยบายองค์การ กรณีศึกษา บริษัทเอสซีจีแพก เกจจิ้ง จำกัด (มหาชน). (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เฉลิมเกียรติ หรรษาจรูญโรจน์, และเกริกรัฐ ตั้งวงษ์อุทัย. (2560, มิถุนายน 20-21). การศึกษาแนวทางการจัดการทรัพยากรอาคารตามเกณฑ์การประเมินสำนักงานสีเขียว (Green Office) กรณีศึกษา: สำนักงานเทศบาลตำบลในเขตจังหวัดนครปฐม. การประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ ครั้งที่ 2. นัตวกรรมอาคาร : 2560 : อาคารอัจฉริยะอย่างยั่งยืน. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ นครปฐม.
ภูดิช ศิริวุฒิ. (2560). การนํานโยบายสำนักงานสีเขียวไปสู่การปฏิบัติ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหิดล, บัณฑิตวิทยาลัย, นโยบายสาธารณะและการจัดการภาครัฐ.
โมทนา สิทธิพิทักษ์, สิริฉันท์สถิรกุล เตชพาหพงษ์, และพันธ์ศักดิ์ พลสารัมย์. (2564). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของมหาวิทยาลัยสีเขียวที่ยั่งยืน (Key Success Factors of Sustainable Green University). Journal of Education Studies, 49(2), 1-10. DOI: 10.14456/educu.2021.27
Young, W., & others. (2015). Changing Behaviour: Successful Environmental Programmes in the Workplace. Business Strategy and the Environment, 24(8), 689-703. Retrieved from https://doi.org/10.1002/bse.1836
Robertson, J.L., & Barling., J. (2013). Greening organizations through leaders’ influence on employees’ pro-environmental behaviors. Journal of Organizational Behavior, 34, 176-194. Retrieved from https://doi.org/10.1002/job.1820
กรุณา สุวรรณคำ. (ม.ป.ป.), ประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากร สำนักงานสรรพากรพื้นที่สมุทรปราการ 1. สาขาการบัญชีคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยรามคำแหง. สืบค้นจาก https://mmm.ru.ac.th/MMM/IS/twin92/6214154652.pdf
ติกขเวทย์ ก้อนแก้ว. (2562). ปัจจัยด้านแรงจูงใจที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมในการเป็นตัวแทนหน่วยงานเพื่อขับเคลื่อนค่านิยม EP SPIRIT ของบริษัท ปตท.สำรวจและผลิตปิโตรเลียม จำกัด (มหาชน). (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหิดล.