ผลของเทคโนโลยีเฮอร์เดิลในการยืดอายุการเก็บรักษาถั่วลิสงป่น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ถั่วลิสงป่นเป็นผลิตภัณฑ์จากถั่วลิสงที่นิยมใช้ในการประกอบอาหาร ซึ่งส่วนใหญ่แปรรูปจากถั่วลิสงที่บกพร่องหรือแตกหัก หากมีการผลิตหรือการเก็บรักษาที่ไม่เหมาะสมอาจก่อให้เกิดการปนเปื้อนของสารพิษจากเชื้อราที่อันตรายต่อผู้บริโภค งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการยืดอายุการเก็บรักษาถั่วลิสงป่นโดยใช้เทคโนโลยีเฮอร์เดิล (Hurdle Technology) ซึ่งเป็นการใช้หลายกรรมวิธีร่วมกันในการยับยั้งการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์และป้องกันการเสื่อมสภาพของอาหาร โดยเริ่มจากการเตรียมถั่วลิสงจากโรงงานกะเทาะ ล้าง และอบแห้งที่อุณหภูมิ 60 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 6 ชั่วโมง จากนั้นอบที่อุณหภูมิ 150 องศาเซลเซียส นาน 25 นาที และบดด้วยเครื่องบดในระยะเวลา 15, 20, 25 และ 30 วินาที พบว่า การบด 15 วินาที มีความเหมาะสมที่สุด เนื่องจากถั่วลิสงป่นมีความชื้นร้อยละ 1.58 ปริมาณน้ำอิสระ 0.192 และเพอร์ออกไซด์ 0.89 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ต่อมาศึกษาอายุการเก็บรักษาถั่วลิสงป่นในบรรจุภัณฑ์ต่างๆ ระยะเวลา 30, 60 และ 90 วัน โดยใช้ 5 กรรมวิธีการบรรจุ พบว่าการใช้บรรจุภัณฑ์แบบที่ 3 (บรรจุถุง 2 ชั้น PET/PE และถุงอะลูมิเนียมฟอย์ลแบบซิปล็อก) สามารถรักษาคุณภาพได้ดีที่สุด โดยมีความชื้น น้ำอิสระ เพอร์ออกไซด์ และสารอะฟลาทอกซินในระดับต่ำ และตรวจไม่พบจุลินทรีย์ในผลิตภัณฑ์ ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ถุงฟอยด์อะลูมิเนียมแบบซิปล็อกมีประสิทธิภาพในการป้องกันความชื้น ก๊าซ กลิ่น น้ำมัน และแสง ช่วยถนอมและยืดอายุการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์ถั่วลิสงป่นได้ยาวนาน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Association of Official Analytical Chemists (AOAC). (1990). Official method of analysis. 15th ed. Virginia, USA: Association of Official Analytical Chemists.
Association of Official Analytical Chemists (AOAC). (2005). Official methods of analysis. 18th ed. Washington D. C., USA: Association of Official Analytical Chemists.
American Oil Chemists’ Society (AOCS). (1997). Official methods and recommended practices. 4th ed. Champaign Illinois, USA: American Oil Chemists’ Society.
Burakorn, J., Pinthong, P., & Aimkaew, M. (2022). Development of healthy whey protein drinks. Journal of Science and Technology, 24(1), 54–61. (in Thai)
Butsalee, P., Thasedom, T., & Plangruksa, W. (2023). The development of peanut procuts in value added toraise community income of Thai ban agricultural group of hoothamnop sub-district, pakham district, Buriram Province. NRRU Community Research Journal, 17(2), 28–41. doi: 10.14456/nrru-rdi.2023.18 (in Thai)
Chalad, C., & Khongsai, S. (2012). Microorganisms and aflatoxin in food sold in Trang province. Research Journal of Rajamangala University of Technology Srivijaya, 4(2), 56–69. (in Thai)
Davivongs, K., Potchanasin, C., Athipanyakul, T., & Nantajit, C. (2022). Consumers’ knowledge, attitudes and willingness to pay for bio–plastic packaging. Journal of Applied Economics and Management Strategy, 10(2), 1-18. (in Thai)
Department of Agricultural Extension. (2014) Peanut cultivation cooperative agricultural. Bangkok, Thailand: Printing House. (in Thai)
Food Sanitation Division, Department of Health. (1999). Manual for food and water analysis for officials. 2nded. Bangkok, Thailand: Veterans Organization Printing House. (in Thai)
Jantsarakhu, W., Asawang, S., Timinkul, K., Yothathul, T., Jantongon, P., & Amreuk S. (2014). The improvement and Development of Batch type Dryer Alternate with Hot air flow for Peanuts Drying (Report No. 112, 1–13).Agricultural Engineering Research Center, Thailand: Khon Kaen University.
Joboon, K., Chompreeda, P., & Haruthaithanasan V. (2011). Process Development of Reduced Fat Ground Peanut Product in Small Package. Proceedings of the 12th Khon Kaen University Graduate Research Conference. (p.784-792). Khon Kaen, Thailand: Graduate School Khon Kaen University. (in Thai)
Leistner, L., & Gould, G.W. (2002). Hurdle technologies: combination treatments for food stability, safety, and quality. New York, USA: Springer.
Mantadilog, W., Sringam, S., Praditdoung, S., & Haruthaithanasan V. (2012). Development of coco-peanut butter. Proceedings of the 30th Kasetsart University Annual Conference: Economics and Business Administration, Social Sciences, Education, Humanities, Environment, Home Economics, Agro-Industry, Science, Engineering. (p. 457-463). Bangkok: Kasetsart University. (in Thai)
Notification of the Ministry of Public Health (No. 421) B.E. (2021). Issued under the Food Act B.E. 1979 regarding oils and fats. Accessed November 15, 2024. Retrieved from https://exfood.fda.moph.go.th/law/data/announ_moph/P421.pdf
Pornchaloempong, P., & Rattanapanone, N. (2010). Hurdle technology. Accessed November 15, 2024. Retrieved from https://www.food networksolution.com/wiki/word/1824/hurdle-technology
Pramotmuang, M., Sukonthachat, T., & Ananwettayanon, C. (2023). The development of contemporary packaging to increasing of remaining agricultural community: A case study of community enterprise applications Amphoe Doem Nang Buat Suphanburi. Journal of Fine Arts Research and Applied Arts, 10(1), 182-199. (in Thai)
Puttame, K., & Chitphuthanakul, S. (2022). Effect of antioxidants and package on shelf-life of fried durian stick product. Ramphaiphannee Research Journal, 13(3), 162-169. (in Thai)
Saowana, T. Thawatsin. A., & Ruenthongdee, P. (2013). Detections of aflatoxin in raw materials for foods and drinks producing by communities. (Report No. SUT1-104-53-24-14). Nakorn-Ratchasima, Thailand: Microbiology Department, Suranaree University. (in Thai)
Tangpradit, P. (2002). Development of the production process and ground peanut products for commercial use. (Master's Thesis). Bangkok. Kasetsart University. (in Thai)
Thai Agricultural Standard TAS 4702-2014. (2014). Peanut kernel: maximum level of aflatoxin ICS 67.080.10. Accessed November 15, 2024. Retrieved from https://bcglobal.bryantchristie.com/marketinfo/reports/peanut%20aflatoxin%20limits/Thai%20Agricultural%20Standard%20TAS%204702-2014%20Peanut%20Kernel%20Maximum%20Level%20of%20Aflatoxin%20as%20a%20Mandatory%20Standard.pdf (in Thai)
Thitipetchrakul, S., Somyurasap, K., Sastrin, K., Boonyaprapapand, P., & Mekha, N. (2015). Contamination in edible nut products. Bulletin of the Department of Medical Sciences Journal, (Spec. 2), 244–253. (in Thai)
