การศึกษาความเป็นไปได้ในการนำอุปกรณ์ตัวต้านทานชนิดเซอร์เฟสเม้าท์ในคอมพิวเตอร์ มาใช้ในการสืบหาปริมาณรังสีย้อนหลังในกรณีเกิดอุบัติเหตุทางรังสีด้วยหลักการเทอร์โมลูมิเนสเซนต์

บทคัดย่อ

เมื่อเกิดอุบติเหตุทางรังสีสิ่งที่สำคัญคือการสืบหาปริมาณรังสีย้อนหลังในบริเวณที่มีการปนเปื้อน โดยของใช้ที่หาได้ทั่วไปบางอย่างสามารถใช้เป็นอุปกรณ์วัดปริมาณรังสีได้ ซึ่งในงานวิจัยนี้จะศึกษาความเป็นไปได้ที่จะใช้ตัวต้านทานในแผงวงจรอิเล็กทรอนิกส์ของคอมพิวเตอร์ส่วนตัวเป็นอุปกรณ์วัดปริมาณรังสีย้อนหลังโดยอาศัยหลักการทางเทอร์โมลูมิเนสเซนซ์ ส่วนประกอบของตัวต้านทานชนิดเซอร์เฟสเม้าท์ที่มีคุณสมบัติทางเทอร์โมลูมิเนสเซนซ์คืออะลูมินาพอร์ซเลนซับเสตรท เมื่อตัวต้านทานถูกฉายด้วยรังสีเอกซ์ที่พลังงาน 160 กิโลอิเล็กตรอนโวลต์ พบว่าความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณแสงกับปริมาณรังสีมีความเป็นเชิงเส้นตั้งแต่ปริมาณรังสี 10-80 มิลลิเกรย์ มีการจางหายไปของสัญญาณแสงประมาณ 40 เปอร์เซนต์ต่อเดือน และสามารถวัดปริมาณรังสีได้ต่ำสุดที่ 0.2 มิลลิเกรย์ จากผลการทดลองที่กล่าวมานี้ทำให้ตัวต้านทานชนิดเซอร์เฟสเม้าท์ดังกล่าวสามารถนำไปใช้เป็นเครื่องมือวัดปริมาณรังสีที่มีปริมาณรังสีน้อยๆหลังเกิดอุบัติเหตุทางรังสีได้