ผลของคองยักกลูโคแมนแนนไฮโดรไลเสทในฐานะพรีไบโอติกส์ต่อการเจริญเติบโต ค่าโลหิตวิทยา ปริมาณแบคทีเรียในลำไส้ และความต้านทานโรคของปลานิล

Main Article Content

อัจฉรา จุฑาเกตุ

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของพรีไบโอติกส์คองยักกลูโคแมนแนนไฮโดรไลเสท (Konjac Glucomannan Hydrolysate; KGH) ต่อการเจริญเติบโต ปริมาณแบคทีเรียในลำไส้ ค่าโลหิตวิทยาบางประการ และความต้านทานโรคของลูกปลานิล (Oreochromis niloticus) โดยแบ่งปลาจำนวน 360 ตัว ออกเป็น 4 กลุ่มการทดลอง ๆ ละ 3 ซ้ำ ใช้ปลานิลวัยรุ่นขนาด 11.04±0.51 กรัม เลี้ยงปลาด้วยอาหารสำเร็จรูปที่ผสม KGH ที่ปริมาณ 0 (กลุ่มควบคุม), 1, 2 และ 3 % เป็นระยะเวลา 4 สัปดาห์ จากผลการศึกษาพบว่าปลาที่ได้รับ KGH ทุกกลุ่มการทดลองมีการเจริญเติบโตดีกว่ากลุ่มควบคุมที่ไม่ได้รับ KGH โดยมีค่าเฉลี่ยของน้ำหนักตัวสุดท้าย ค่าเฉลี่ยของน้ำหนังที่เพิ่มขึ้น และ ค่าเฉลี่ยของน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นต่อวัน สูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) และปลาที่ได้รับ KGH ที่ระดับ 1 และ 2 % ยังมีค่าอัตราแลกเนื้อที่ดีกว่าปลากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ นอกจากนี้ยังพบว่าปริมาณแบคทีเรียรวมที่พบในลำไส้ของปลาที่ได้รับ KGH มีค่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม ในขณะที่ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญของการเพิ่มขึ้นของปริมาณแบคทีเรียกรดแลคิกในสำไส้ของปลาทุกชุดการทดลอง และพบว่าค่าเฉลี่ยของปริมาณเม็ดเลือดแดง ค่าเฉลี่ยของปริมาณเม็ดเลือดแดงอัดแน่น (haematocrit) ค่าเฉลี่ยของปริมาณเม็ดเลือดขาว ปริมาณเม็ดเลือดขาวชนิด neutrophils และ monocytes ในปลาทุกกลุ่มไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ แต่ปลาที่ได้รับ KGH ในปริมาณ 1 และ 2 % มีเปอร์เซ็นต์เม็ดเลือดขาวชนิด lymphocytes มากกว่าปลากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ นอกจากนี้ยังพบว่าปลากลุ่มที่ได้รับ KGH มีความต้านทานต่อเชื้อ Aeromonas hydrophila ที่ดีกว่าปลากลุ่มควบคุม แม้ว่าจะไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

1 Gupta, M. V. and Acosta, B. O. 2004. A review of global tilapia farming practices. Aquacuture Asia 11 (1): 7-16.
2 Department of Fisheries. 2018. Production and trade of tilapia and its products in 2017 and the trends in 2018. 8 pp.
3 Olafsen, J. A. 2001. Interactions between fish larvae and bacteria in marine aquaculture. Aquaculture 200: 223-247.
4 Romero, J. and Navarrete. P. 2006. 16S rDNA-based analysis of dominant bacterial populations associated with early life stages of coho salmon (Oncorhynchus kisutch). Microbiological. Ecology 51: 422-430.
5 Bjornsdottir, R. and el al. 2009. Survival and quality of halibut larvae (Hippoglossus hippoglossus L.) in intensive farming: Possible impact of the intestinal bacterial community. Aquaculture. 286: 53-63.
6 Ringo, E., and et al. 2003. Electron microscopy of the intestinal microflora of fish. Aquaculture. 227 395-415.
7 Sugita, H., Miyajima, C and Deguchi, Y. 1991. The vitamin B12- producing ability of the intestinal microflora of freshwater fish. Aquaculture 92: 267-276.
8 Ringo, E. and Birkbeck, T. K. 1999. Intestinal microflora of fish larvae and fry. Aquac. Res. 30: 73-93.
9 Bairagi, A. and Ray, A. K. 2002. Enzyme producing bacterial flora isolated from fish digestive tracts. Aquaculture International 10: 109-121.
10 Sugita, H., R. and et al. 2002. Antibacterial abilities of intestinal bacteria from larval and juvenile Japanese flounder against fish pathogens. Fishery Science 68: 1004-1011.
11 Gomes, G.D. and Balcazar, J. L. 2008. A review on the interactions between gut microbiota and innate immunity of fish. FEMS Immunological Medical Microbiology 52: 145-154.
12 Rawls, J., Samuel, B. and Gordon, J. 2004. Gnotobiotic zebrafish reveal evolutionarily conserved responses to the gut microbiota. Proceeding of. Natura. Academic Science USA 101:4596-4601.
13 Chen, H-L. and et al. 2005. Unhydrolyzed and hydrolysed konjac glucomannans modulated cecal and fecal microflora in Balb/c mice. Nutrition 21: 1059-1064.
14 Al-Ghazzewi, F. H., and et al. 2007. The potential use of hydrolysated konjac glucomannan as a prebiotic. Journal of the Science Food Agriculture 87: 1758-1766.
15 Connolly, M. L., Lovegrove, J. A. and Tuohy, K. M. 2010. Konjac glucomannan hydrolysate beneficially modulates bacterial composition and activity within the faecal microbiota. Journal of Functional Food 2: 219-224.
16 Gibson, G. R., McCartney, A. L. and Rastall, R. A. 2005. Prebiotics and resistance to gastrointestinal infections. British Journal of Nutrition 93: 531‐554.
17 Elamir, A. A. and et al. 2008. Effects of konjac glucomannan hydrolysates on the gut microflora of mice. Nutritional Food Science 38: 422-429.
18Tester, R. F. and Al-Ghazzewi, F. H. 2016. Beneficial health characteristics of native and hydrolysed konjac (Amorphophallus konjac) glucomannan. Journal of the Science of Food and Agriculture 96 (10): 3283-3291.
19 Al-Ghazzewi, F. H. and Tester, R.F. 2010. Effect of konjac glucomannan hydrolysates and probiotics on the growth of the skin bacterium Propionibacterium acnes in vitro. Journal of Cosmetic Science 32: 139-142.
20 Wu, Z. and et al. 2014. Effect of prebiotic konjac mannanoligosaccharide on growth performances, intestinal microflora, and digestive enzyme activities in yellow catfish, Pelteobagrus fulvidraco. Fish Physiology and Biochemistry 40: 763–771.
21 Zheng, Q., Wu, Y. and Xu, H. 2015. Effect of dietary oxidized konjac glucomannan on Schizothorax prenanti growth performance, body composition, intestinal morphology and intestinal microflora. Fish Physiology and Biochemistry 41: 733-743.
22 Zheng, Q. and et al. 2016. Immune responses to Aeromonas hydrophila infection in Schizothorax prenanti fed with oxidized konjac glucomannan and its acidolysis products. Fish & Shellfish Immunology 49: 260-267.
23 Chen, H-L. and et al. 2005. Unhydrolyzed and hydrolysed konjac glucomannan modulated cecal and fecal microflora in Balb/c mice. Nurition 21: 1059-1064.
24 Dubois, M. and et al. 1956. Colorimetric Method for Determination of Sugars and Related Substances. Analytical. Chemistry 28 (3): 350–356.
25 Anderson, D. P. and Siwicki, A. K. 1995. Basic hematology and serology for fish health programs. In: M. Shariff and J. P. Subasinghe (eds) Diseases in Asian Aquaculture II. (p 185-202). Manila: Fish Health Section, Asian Fisheries Society.
26 Sutherland, A. R. and et al. 2008. Glucomannan hydrolysate (GMH) inhibition of Candida albicans growth in the presence of Lactobacillus and Lactococcus species. Microbial Ecology in Health and Disease 20: 127-134.
27 Zhang, L. and et al. 2013. Effects of oxidized konjac glucomannan (OKGM) on growth and immune function of Schizothorax prenanti. Fish & Shellfish Immunology 35: 1105–1110.
28 Torrecillas, S., Montero, D. and Izquierdo, M. 2014. Improved health and growth of fish fed mannan oligosaccharides: Potential mode of action. Fish & Shellfish Immunology 36: 525-544.
29 Grisdale-Helland, B., Helland, S.J. and Gatlin, D.M. 2008. The effects of dietary supplementation with mannanoligosac-charide, fructooligosaccharide or galactooligosaccharide on the growth and feed utilization of Atlantic salmon (Salmo salar). Aquaculture 283: 163-167.
30 Samrongpan, C. and et al. 2008. Effects of mannanoligosaccharide on growth survival and disease resistance of Nile Tilapia (Oreochromis niloticus linnaeus) fry. In: Proceedings of the 8th International Symposium on Tilapia in Aquaculture, 12-14 October 2008, Cairo, Egypt.
31 Gultepe, N. and et al. 2011. Dietary supplementation with Mannanoligosac-charides (MOS) from Bio-Mos enhances growth parameters and digestive capacity of gilthead sea bream (Sparus aurata). Aquaculture Nutrition 17: 482-487.
32 Denji, K. A. and et al. 2015. Effect of Dietary Prebiotic Mannan Oligosaccharide (MOS) on Growth Performance, Intestinal Microflora, Body Composition, Haematological and Blood Serum Biochemical Parameters of Rainbow Trout (Oncorhynchus mykiss) Juveniles. Journal of Fisheries and Aquatic Science 10 (4): 255-265.
33 Buentello J. A., Neill, W.H. and Gatlin, D. M. 2010. Effects of dietary prebiotics on the growth, feed efficiency and non-specific immunity of juvenile red drum Sciaenops ocellatus fed soybean-based diets. Aquaculture Research 41: 411-418.
34 Andrews, S. R.and et al. 2009. Haematological Modulation and Growth of Labeo Rohita Fingerlings: Effect of Dietary Mannan Oligosaccharide, Yeast Extract, Protein Hydrolysate and Chlorella. Aquaculture Research 41: 61-69.
35 Titapoka, S. and et al. 2008. Selection and characterization of mannanse-producing bacteria useful for the formation of prebiotic manno-oligosaccharides from copra meal. World Journal of Microbiology and Biotechnology 24 (8): 1425-1433.
36 Razeghi Mansour, M. R. and et al. 2012. Effect of dietary mannan oligosaccharide (MOS) on growth performance, survival, body composition, and some hematological parameters in giant sturgeon juvenile (Huso huso Linnaeus, 1754). Fish Physiology and Biochemistry 38: 829-835.
37 Fernandez, F., Hinton, M. and Van, G. B. 2002. Dietary mannan-oligosaccharides and their effect on chicken caecal microflora in relation to Salmonella enteritidis colonization. Avian Pathology 31:49-58.
38 Schütt, D. A. and et al 1997. Haematology of swordtail, Xiphophorus helleri. I: blood parameters and light microscopy of blood cells. Journal of Applied Ichthyology 13: 83-89.
39 Sado, R. Y., Bicudo, A.J.D.A. and Cyrino, J.P.E. 2008. Feeding dietary mannan oligosaccharides to juvenile nile tilapia, Oreochromis niloticus, has no effect on hematological parameters and showed decreased feed consumption. Journal of World Aquaculture Society 39: 821-826.
40 Ballarin, L. and et al. 2004. Haematological parameters in Umbrina cirrosa (Teleostei, Sciaenidae): a comparison between diploid and triploid specimens. Comparative Biochemistry and Physiology Part A Mol. Integrate Physiology 138: 45-51.
41 Jalali, M. A. and et al. 2009. Growth efficiency, body composition, survival and haematological changes in great sturgeon (Huso huso Linnaeus, 1758) juveniles fed diets supplemented with different levels of Ergosan. Aquaculture Research 40: 804-809.
42 Staykov, Y. and et al. 2007. Effect of a mannan oligosaccharide on the growth performance and immune status of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss). Aquaculture International 15: 153-161.
43 Talpur, A. D., and et al. 2014. Dietary probiotics and prebiotics improved food acceptability, growth performance, haematology and immunological parameters and disease resistance against Aeromonas hydrophila in snakehead (Channa striata) fingerlings. Aquaculture 426-427: 14-20.

44 Zhou, Q. C., Buentello, J.A. and Gatlin, D.M. 2010. Effects of dietary prebiotics on growth performance, immune response and intestinal morphology of red drum (Sciaenops ocellatus). Aquaculture 309: 253-257.
45 Ahmad, M. H. and et al. 2014. Evaluation of Bio-Mos® as a feed additive on growth performance, physiological and immune responses of Nile tilapia, Oreochromis niloticus (L). Journal of Applied Sciences Research 9(10): 6441-6449.
46 Welker, T. L. and et al. 2007. Immune response and resistance to stress and Edwardsiella ictaluri, fed diets containing commercial whole-cell yeast or yeast subcomponents. Journal of World Aquaculture Society 38: 24-35.
47 Welker, T. L. and et al. 2011. Effect of short-term feeding duration of diets containing commercial whole-cell yeast or yeast subcomponents on immune function and disease resistance in channel catfish, Ictalurus punctatus. Journal of Animal Phyisology and Animal Nutrition 96: 159-171.
48 Peterson, B. C. 2010. Effects of Bio-Mos on growth and survival of channel catfish challenged with Edwardsiella ictaluri. Journal of World Aquaculture Societ 41: 149-55.
49 Peterson, B. C. and Manning, B. B. 2012. Improved survival in channel catfish fed mannanoligosaccharides in an extruded diet. Open Journal of Animal Science 2: 57-61.