ปริมาณฟีนอลิกทั้งหมด ปริมาณฟลาโวนอยด์ทั้งหมด ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ และฤทธิ์ต้านการอักเสบของสารสกัดจากสมุนไพรในพิกัดตรีสาร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
พิกัดตรีสารเป็นตำรับสมุนไพรที่ประกอบด้วยสมุนไพร 3 ชนิด ได้แก่ รากเจตมูลเพลิงแดง รากช้าพลู และเถาสะค้าน นิยมใช้เป็นยาปรับธาตุในฤดูหนาว งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปริมาณฟีนอลิกทั้งหมด ปริมาณฟลาโวนอยด์ทั้งหมด ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ และฤทธิ์ต้านการอักเสบของสารสกัดจากสมุนไพรในพิกัดตรีสาร การเตรียมสารสกัดพิกัดตรีสาร และสารสกัดสมุนไพรที่เป็นส่วนประกอบของพิกัดตรีสารทำโดยการใช้ 95% เอทานอลเป็นตัวทำละลาย การทดสอบฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดใช้วิธี DPPH assay, ABTS assay และ FRAP assay การวิเคราะห์ปริมาณฟีนอลิกทั้งหมด และปริมาณฟลาโวนอยด์ทั้งหมดของสารสกัดใช้เทคนิค Folin-Ciocalteu method และ Aluminium chloride colorimetric assay ตามลำดับ การทดสอบฤทธิ์ต้านการอักเสบใช้การประเมินความสามารถของสารสกัดในการยับยั้งการหลั่งไนตริกออกไซด์ของเซลล์แมคโครฟาจ RAW 264.7 ที่ถูกกระตุ้นการอักเสบด้วยลิโปโพลีแซคคาไรด์ ผลการศึกษา พบว่า สารสกัดรากเจตมูลเพลิงแดงมีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระดีที่สุด โดยวิธี DPPH assay และวิธี ABTS assay มีค่า IC50 เท่ากับ 24.02 ± 1.72 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร และ 50.58 ± 5.59 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร ตามลำดับ และโดยวิธี FRAP มีค่า FRAP value เท่ากับ 568.43 ± 21.62 มิลลิโมลาร์สมมูลของเฟอร์รัสซัลเฟตต่อกรัมสารสกัด นอกจากนี้ยังพบว่าสารสกัดรากเจตมูลเพลิงแดงมีปริมาณ ฟีนอลิกทั้งหมด และปริมาณฟลาโวนอยด์ทั้งหมดมากที่สุด โดยมีค่าเท่ากับ 586.72 ± 17.14 มิลลิกรัมสมมูลของกรดแกลลิกต่อกรัม และ 109.35 ± 4.54 มิลลิกรัมสมมูลของเควอซิทินต่อกรัมสารสกัด ตามลำดับ สำหรับการศึกษาฤทธิ์ต้านการอักเสบ พบว่า สารสกัดรากเจตมูลเพลิงแดงมีฤทธิ์ในการยับยั้งการหลั่งไนตริกออกไซด์ได้ดีที่สุด โดยมีค่า IC50 เท่ากับ 35.78 ± 1.58 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าสารสกัดรากเจตมูลเพลิงแดงเป็นสารสกัดที่มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ และฤทธิ์ต้านการอักเสบที่ดีที่อาจนำไปใช้ประโยชน์ได้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Nair, S.V. and et al. 2016. Antimicrobial activity of plumbagin, a naturally occurring naphthoquinone from Plumbago rosea, against Staphylococcus aureus and Candida albicans. International Journal of Medical Microbiology. 306(4): 237-248.
Roy, A. 2021. Plumbagin: A potential anti-cancer compound. Mini-Reviews in Medicinal Chemistry. 21(6): 731-737.
Petrocelli, G. and et al. 2023. Plumbagin, a natural compound with several biological effects and anti-inflammatory properties. Life. 13(6): 1303.
Sun, X. and et al. 2020. Piper sarmentosum Roxb.: A review on its botany, traditional uses, phytochemistry, and pharmacological activities. Journal of Ethnopharmacology. 263: 112897.
Hafizah, A.H. and et al. 2010. Piper sarmentosum as an antioxidant on oxidative stress in human umbilical vein endothelial cells induced by hydrogen peroxide. Journal of Zhejiang University-Science B. 11(5): 357-365.
Sireeratawong, S. and et al. 2012. Anti-inflammatory, analgesic, and antipyretic activities of the ethanol extract of Piper interruptum Opiz. and Piper chaba Linn. ISRN Pharmacology. 2012: 480265.
Salleh, W.M. and et al. 2014. Anticholinesterase and antityrosinase activities of ten piper species from malaysia. Advanced Pharmaceutical Bulletin. 4(2): 527-231.
Arulselvan, P. and et al. 2016. Role of antioxidants and natural products in inflammation. Oxidative Medicine and Cellular Longevity. 2016: 5276130.
Roe, K. 2021. An inflammation classification system using cytokine parameters. Scandinavian Journal of Immunology. 93(2): e12970.
Wang, Y. and et al. 2021. Traditional herbal medicine: Therapeutic potential in rheumatoid arthritis. Journal of Ethnopharmacology. 279: 114368.
Wickens, A.P. 2001. Ageing and the free radical theory. Respiration Physiology. 128(3): 379-391.
Foss, K. and et al. 2022. Antioxidant activity and profile of phenolic compounds in selected herbal plant. Plant Foods for Human Nutrition. 77(3): 383-389.
Samuhasaneeto, S. and Yusakul, G. 2021. Modulatory effects of Benjakul extract on rat hepatic cytochrome P450 enzymes. Heliyon. 7(11): e08498.
Turapra, B. and et al. 2016. Determination of active constituents and antioxidative activity in Citrus maxima (Burm.) Merr. Isan Journal of Pharmaceutical Sciences. 11(Suppl.): 80-91. (in Thai)
Dunkhunthod, B. and Sittisart, P. 2022. Antioxidant activity and cytotoxicity against human cancer cell lines of the aqueous leaf extracts of Smilax luzonensis, Hoya kerrii and Derris elliptica. Journal of Science and Technology, Ubon Ratchathani University. 24(2): 1-11. (in Thai)
Ashafa, A.O. and et al. 2010. In vitro antioxidant activity of extracts from the leaves of Felicia muricata thunb. An underutilized medicinal plant in the Eastern Cape Province, South Africa. African Journal of Traditional, Complementary and Alternative Medicines. 7(4): 296-302.
Yee, L.S. and et al. 2023. Optimization of total phenolic content, total flavonoid content and anti-gout properties of polyherbal formulation. Journal of Complementary and Integrative Medicine. 20(4): 772-778.
Skehan, P. and et al. 1990. New colorimetric cytotoxicity assay for anticancer-drug screening. Journal of the National Cancer Institute. 82(13): 1107-1112.
Kalaiselvan, S. and Rasool, M.K. 2016. Triphala herbal extract suppresses inflammatory responses in LPS-stimulated RAW 264.7 macrophages and adjuvant-induced arthritic rats via inhibition of NF-KB pathway. Journal of Immunotoxicology. 13(4): 509-525.
Kahkonen, M.P., Hopia, A.I. and Heinonen, M. 2001. Berry phenolics and their antioxidant activity. Journal of Agricultural and Food Chemistry. 49(8): 4076-4082.
Tripathi, S.K., Panda, M. and Biswal, B.K. 2019. Emerging role of plumbagin: Cytotoxic potential and pharmaceutical relevance towards cancer therapy. Food and Chemical Toxicology. 125: 566-582.
Nobori, T. and et al. 1994. Deletions of the cyclin-dependent kinase-4 inhibitor gene in multiple human cancers. Nature. 368(6473): 753-756.
Dang, G.K. and et al. 2011. Antiinflammatory activity of Phyllanthus emblica, Plumbago zeylanica and Cyperus rotundus in acute models of inflammation. Phytotherapy Research. 25(6): 904-908.
