Effect of Marigold Extract and Intercropping of Soybean With Marigold on Population of Soybean Aphid, Aphis glycines Matsumura and its Natural Enemies
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The study of efficiency of marigold extract, Tagetes erecta (L.) as Insecticidal and repellency was tested on 4 days of soybean aphid, Aphis glycines Matsumura. The various concentrations of marigold extract 0.3125, 0.625, 1.25, 2.5 and 5% (w/v) were applied. The treatments were arranged in a completely randomized design (CRD) and replicated 5 times on 10 adults and experiment was conducted at laboratory biology at temperature (25-27°C) and RH (75-80%). The experiment field was carried out at Pathum Thani province to assess the effects of marigold and soybean intercropping on a population of soybean aphids, a number of natural enemies and insect bio-diversity. The experiment design was a randomized complete block design (RCBD) with four treatments each of which was replicated three times. Each of the 12 plots were measured 7 m x 5 m were used the experiment. The distance between inter and intra row spacing for all treatments were 70 x 50 cm with 1 m spacing between plots. The intercropping treatments were: sole soybean (T1), 1 row of soybean with 1 row of marigold (T2), 2 rows of soybean with 1 row of marigold (T3) and 3 rows of soybean with 1 row of marigold (T4). The results found that the insecticidal and repellent of marigold extract on soybean aphid were significantly effective (p<0.05) when compared with the control. At 5% of marigold extract, the percent mortality was the highest 92% and LC50 value with 0.435% at 48 hours and the percent repellent was the highest 100% at 24 hours. The intercropping soybean with marigold had lowest significant (p<0.05) effect on a population of soybean aphids, a number of natural enemies and insect bio-diversity when compared with the sole soybean. The 1 row soybean + 1 row marigold were the lowest a population of soybean aphid from week1 to week6 when compared intercropping others value with 30.33+1.24, 48.66+0.61, 68.33+1.69, 80.33+1.69, 116.66+1.24 and 145.33+1.63 adults/ 5 soybeans. The natural enemies were the highest, the black ants (47.66+1.24), ladybird beetles (36.66+1.24), dragonflies (18.33+0.47) and spiders (18.33+0.47) and the insect bio-diversity was 1.85 when compared with the sole soybean.
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
References
[1] อภิพรรณ พุกภักดี. 2546. ถั่วเหลือง: พืชทองของไทย.
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. กรุงเทพฯ. 264 น.
[2] Tilmon, K.J. and et al. 2011. Biology of the soybean aphid, Aphis glycines
(Hemiptera: Aphididae) in the United States. J. Integ. Pest Mngmt. 2(2):1-7.
[3] Relyea, R.A. 2005. The impact of insecticides and herbicides on the
biodiversity and productivity of aquatic communities. Ecological
Applications. 15(2): 618–627.
[4] Al-Zaidi, A.A. and et al. 2011. Negative effects of pesticides on the
environment and the farmars awareness in Saudi Arabia: a case study. J.
Anim Plant Sci. 21(3): 605-611.
[5] Silva, A.X. and et al. 2012. Insecticide resistance mechanisms in thegreen
peach aphid Myzus persicae (Hemiptera: Aphididae) I: atranscriptomic
survey. PLoS ONE. 7(6):1-14.
[6] Bass, C. and et al. 2015. The global status of insect resistance to
neonicotinoid insecticides. Pesticide Biochemistry and Physiology. 121:
78–87.
[7] Mousavi, S.R. and Eskandari, H. 2011. A general overview on
intercropping and its advantages in sustainable agriculture. J. Appl.
Environ. Biol. Sci. 1(11): 482-486.
[8] รัตนาภรณ์ พรหมศรัทธา, มัณฑนา มิลน์ และอารมณ์ แสงวนิชย์.
การศึกษาองค์ประกอบทางเคมีของดาวเรือง. 2543. การประชุมทางวิชาการ
ของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ครั้งที่ 39.
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์: กรุงเทพฯ. หน้า 406-409.
[9] อินทวัฒน์ บุรีคำ. 2548. นิเวศวิทยาวิเคราะห์ทางกีฏวิทยา. กรุงเทพฯ:
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 180 น.
[10] Morallo-Rejesus, B. and Decena, A. 1982. The activity, isolation,
purification and identification of insecticidal principles from
Tagetes. Phillip. J. Crop Sci. 7: 31-36.
[11] Huron, E.N. and et al. 2016. Toxicity and acute macromolecular
abnormalities induced by some plant extracts against the Cowpea aphid;
Aphis carricivora Koch. J. Plant Prot. and Path., Mansoura Univ.
7(7): 445 -449.
[12] Zhou, B.G. and et al. 2016. Aphicidal Activity of Illicium verum Fruit
Extracts and Their Effects on the Acetylcholinesterase and Glutathione S-
transferases Activities in Myzus persicae (Hemiptera: Aphididae). J Insect
Science. 16(1): 1–7.
[13] Dancewicz, K. Gabrys, B and Przybylska, M. 2011. Effect of
garlic (Allium sativum L.) and tansy (Tanaceum vulgare L.)
extracts and potassic horticultural soap on the probing and
feeding behaviour of Myzus persicae (Sulzer1776). Aphids and
Other Hemipterous Insects. 17: 129-136.
[14] Jaba, B. and et al. 2010. Olfactory response of cowpea aphid, Aphis
craccivora Koch, to host odours and population of conspecifics. Journal
of Biopesticides. 3(1): 405 – 407.
[15] Ikeura, H. Kobayashi F. and Hayata, Y. 2012. Repellent Effect of Herb
Extracts on the Population of Wingless Green Peach Aphid, Myzus
persicae Sulzer (Hemiptera: Aphididae). Journal of Agricultural Science.
4(5): 139-144.
[16] Pahla, I. and et al. 2012. Evaluation of Allium sativum and Allium cepa
intercrops on the control of Brevicoryne brassicae (Homoptera: Aphididae)
in Brassica napus. Intl J Farm & Alli Sci. 3(10): 1069-1074.
[17] ยรรยง เฉลิมแสน. 2556. การใช้แนวทางนิเวศวิศวกรรมในการจัดการศัตรูข้าว
เพื่อการผลิตข้าวหอมนิลอินทรีย์บ้านทุ่งใหญ่ ต.นิคมพัฒนา อ.บางระกำ จ.
พิษณุโลก. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต. 1(2): 63-70.
