การลดลงของรังสีอาทิตย์เนื่องจากฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 ไมครอน

Main Article Content

สุมามาลย์ บรรเทิง
สมเจตน์ ภัทรพานิชชัย
เสริม จันทร์ฉาย
Sheng-Hsiang Wang

บทคัดย่อ

     งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาผลของความเข้มข้นของฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 µm ที่มีต่อความเข้มรังสีอาทิตย์ที่พื้นผิวโลกภายใต้สภาพท้องฟ้าปราศจากเมฆที่สถานีวัดรังสีอาทิตย์ จังหวัดนครปฐม ประเทศไทย (13.82º N, 100.04º E) ในการศึกษาผู้วิจัยใช้ข้อมูลความเข้มข้นของฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 µm จากเครื่องวัดมลพิษทางอากาศต้นทุนต่ำ (AEROBOX) ข้อมูลความเข้มรังสีอาทิตย์จากการวัดด้วยเครื่องไพราโนมิเตอร์ และข้อมูลปริมาณเมฆที่ปกคลุมท้องฟ้าจากเครื่องถ่ายภาพท้องฟ้าเพื่อใช้จำแนกสภาพท้องฟ้า จากผลการศึกษาพบว่าความเข้มข้นของฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 µm รายชั่วโมงเฉลี่ยต่อเดือนที่สถานีนครปฐมมีค่าอยู่ในช่วง  5 - 160 µg/m3 และความเข้มรังสีอาทิตย์รายชั่วโมงเฉลี่ยต่อเดือนมีค่าสูงสุดประมาณ 850 W/m2 ในเดือนมีนาคม นอกจากนี้พบว่าความเข้มข้นของฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 µm ที่เพิ่มขึ้น 1 µg/m3 มีแนวโน้มทำให้ความเข้มรังสีอาทิตย์ลดลงได้สูงถึง 0.58%

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

นิพนธ์ เกตุจ้อย & มรุพงศ์ กอนอยู่. (2555). การศึกษาผลกระทบของฝุ่นบนแผงเซลล์แสงอาทิตย์ต่อการผลิตไฟฟ้า. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 32(5), 554-562.

Ahmad, M., Manjantrarat, T., Rattanawongsa, W., Muensri, P., Saenmuangchin, R., Klamchuen, A., Aueviriyavit, S., Sukrak, K., Kangwansupamonkon, W. & Panyametheekul, S. (2022). Chemical Composition, Sources, and Health Risk Assessment of PM2.5

and PM10 in Urban Sites of Bangkok, Thailand, International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(21), 14281. https://doi.org/10.3390/ijerph192114281.

Amnuaylojaroen, T., Surapipith, V. & Macatangay, R.C. (2022). Projection of the Near-Future PM2.5 in Northern Peninsular Southeast Asia under RCP8.5. Atmosphere, 13(305), 1-15. https://doi.org/10.3390/atmos13020305

Bahmanbeiglou, K.H. & Movahedi, S. (2017). Identifying sky conditions in Iran from MODIS Terra and Aqua cloud products. Chinese Geographical Science, 27, 800-809, https://doi.org/10.1007/s11769-017-0908-4.

Iqbal, M. (1983). An Introduction to Solar Radiation. Academic Press, New York.

Janjai, S. (2010). A method for estimating direct normal solar irradiation from satellite data for a tropical environment, Solar Energy, 84(9), 1685-1695. https://doi.org/10.1016/j.solener.2010.05.017.

Janjai, S., Pankaew, P. & Laksanaboonsong, J. (2009). A model for calculating hourly global solar radiation from satellite data in the tropics, Applied Energy, 86(9), 1450-1457. https://doi.org/10.1016/j.apenergy.2009.02.005.

Kambezidis, H.D. (2021). The Solar Radiation Climate of Greece. Climate, 9(183), 1-19. https://doi.org/10.3390/cli9120183.

Luo, H., Han, Y., Lu, C. Yang, J. & Wu, Y. (2019). Characteristics of Surface Solar Radiation under Different Air Pollution Conditions over Nanjing, China: Observation and Simulation. Advances in Atmospheric Sciences, 36, 1047-1059. https://doi.org/10.1007/s00376-019-9010-4.

Munyaneza, J., Qaraah, F.A., Jia, Q., Cheng, H., Zhen, H. & Xiu, G. (2022). Seasonal Trends, Profiles, and Exposure Risk of PM2.5-bound Bisphenol Analogs in Ambient Outdoor Air: A Study in Shanghai, China. Aerosol and Air Quality Research, 22, 210324. https://

doi.org/10.4209/aaqr.210324.

Narkwatchara, P., Ratanatamskul, C. & Chandrachai, A. (2020). Effects of particulate matters and climate condition on photovoltaic system efficiency in tropical climate region. Energy Reports, 6, 2577-2586. https://doi.org/10.1016/j.egyr.2020.09.016.

Peng-in, B., Sanitluea, P., Monjatturat, P., Boonkerd, P. & Phosri, A. (2022). Estimating ground-level PM2.5 over Bangkok Metropolitan Region in Thailand using aerosol optical depth retrieved by MODIS. Air Quality, Atmosphere and Health, 15. https://doi.

org/10.1007/s11869-022-01238-4.

Qian, Y., Wang, W.G., Leung, L.R. & Kaiser, D.P. (2007). Variability of solar radiation under cloud-free skies in China: The role of aerosols. Geophysical Research Letters, 34, L12804, https://doi.org/10.1029/2006GL028800.

Southerland, V.A., Brauer, M., Mohegh, A., Hammer, M.S., van Donkelaar, A., Martin, R.V., Apte, J.S. & Anenberg, S.C. (2022). Global urban temporal trends in fine particulate matter (PM2·5) and attributable health burdens: estimates from global datasets, The Lancet Planetary Health, 6(2), e139-e146. https://doi.org/10.1016/S2542-5196(21)00350-8.

Zhou, L., Sun, L., Luo, Y., Xia, X., Huang, L., Liao, Z. & Yan, X. (2023). Air pollutant concentration trends in China: correlations between solar radiation, PM2.5, and O3. Air Quality, Atmosphere and Health, 16, 1721-1735. https://doi.org/10.1007/s11869-023-01368-3.