ผลของค่าการนำไฟฟ้าของสารละลายธาตุอาหารต่อการเติบโตและคุณภาพดอกของทิวลิปที่ปลูกในระบบไฮโดรพอนิกส์

บทคัดย่อ

ความเข้มข้นของสารละลายธาตุอาหารซึ่งวัดด้วยค่าความนำไฟฟ้าของสารละลายเป็นปัจจัยหนึ่งที่มีความสำคัญต่อการเจริญเติบโตของทิวลิปที่ปลูกในระบบไฮโดรพอนิกส์ ค่าความเข้มข้นของสารละลายที่เหมาะสมนำไปสู่คุณภาพดอกที่ดี อย่างไรก็ตาม งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับความเข้มข้นของสารละลายธาตุอาหารที่เหมาะสมการเติบโตของทิวลิปในประเทศไทยยังมีรายงานอยู่น้อยมาก การทดลองนี้จึงมุ่งที่จะศึกษาผลของระดับความเข้มข้นของสารละลายธาตุอาหารต่อการเจริญเติบโตของทิวลิปพันธุ์ ‘Orange Juice’ ทำการศึกษาโดยปลูกหัวทิวลิปขนาดเส้นรอบวงเฉลี่ย 12 เซนติเมตร ในระบบไฮโดรพอนิกส์ด้วยการใช้กระถาง 2 ชั้น ในโรงเรือนที่มีการควบคุมอุณหภูมิ เฉลี่ย 20 ± 2 องศาเซลเซียส ความเข้มแสงเฉลี่ย 442 ไมโครโมลต่อตารางเมตรต่อวินาที ความชื้นที่ 80 - 90 เปอร์เซ็นต์ วางแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ โดยให้พืชได้รับสารละลายธาตุอาหารที่มีค่า EC ต่างกัน 5 ระดับ ได้แก่ 0, 1.0, 1.5, 2.0 และ 2.5 เดซิซีเมนส์ต่อเมตร กรรมวิธีละ 4 ซ้ำ จากนั้นทำการเก็บข้อมูลการเจริญเติบโต การสังเคราะห์แสง คุณภาพดอก และคุณภาพหัวใหม่ ผลการทดลองพบว่า ทุกกรรมวิธีให้ผลของจำนวนวันที่ดอกบานและเส้นผ่านศูนย์กลางก้านดอกไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ อย่างไรก็ตาม กรรมวิธีที่พืชได้รับความเข้มข้นของสารละลายธาตุอาหารที่มีค่า EC 0, 1.0, 1.5 เดซิซีเมนส์ต่อเมตร มีอัตราการสังเคราะห์แสงและอัตราการคายน้ำไม่แตกต่างกัน ส่วนในความเข้มข้นที่มีค่า EC 2.0 และ 2.5 เดซิซีเมนส์ต่อเมตร ทำให้ความสูงต้น น้ำหนักสด ความยาวก้านดอก อัตราการสังเคราะห์แสงและอัตราการคายน้ำของทิวลิปลดลง แต่น้ำหนักสดหัวใหม่ เส้นรอบวงหัวใหม่ และจำนวนหัวใหม่ไม่แตกต่างกัน ทิวลิปที่ปลูกในสารละลายธาตุอาหารที่มีค่า EC 0 เดซิซีเมนส์ต่อเมตร พบอาการก้านดอกล้มสูงถึง 66.6 เปอร์เซ็นต์ ในขณะที่กรรมวิธีที่ได้รับสารละลายธาตุอาหารค่า EC 2.5 เดซิซีเมนส์ต่อเมตร พบอาการดอกแท้ง 22.2 เปอร์เซ็นต์