นิเวศวิทยาประชากร และชนิดอาหารของปูหินขาลาย Charybdis annulata (Fabricius, 1798) ในบริเวณอ่าวยาง จังหวัดจันทบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานิเวศวิทยาประชากร และชนิดอาหารของปูหินขาลาย Charybdis annulata (Fabricius, 1798) ดำเนินการในบริเวณอ่าวยาง จังหวัดจันทบุรี จำนวน 6 สถานี ครอบคลุมทั้งช่วงฤดูแล้งและฤดูฝน ในปี พ.ศ. 2564 ผลการศึกษาพบประชากรของปูหินขาลายทั้งสิ้น 126 ตัว อัตราส่วนเพศมีค่าเท่ากับ 1 : 0.58 โดยพบความชุกชุมมากที่สุดในสถานีที่ 2 (แนวปะการัง ที่มีสาหร่าย Sargassum sp.) คิดเป็นร้อยละ 51.59 และไม่พบความชุกชุมของปูหินขาลายเลยในสถานีที่ 5 (หาดหินที่มีสาหร่าย Gelidium sp.) การกระจายความถี่ความกว้างกระดอง พบปูหินขาลายในช่วง 51 – 60 มิลลิเมตร มากที่สุด มีขนาดความกว้างกระดองเฉลี่ยเท่ากับ 53.66 ± 8.15 มิลลิเมตร ความสัมพันธ์ระหว่างความกว้างกระดองและน้ำหนักของปู มีค่าเท่ากับ W = 0.0013CW2.5565 สำหรับการศึกษาชนิดอาหารของปูหินขาลายด้วยวิธี Frequency of occurrence method พบว่า อาหารของปูชนิดนี้ ได้แก่ ปลาร้อยละ 29.67 อินทรียสารร้อยละ 20.64 และสาหร่ายทะเลร้อยละ 17.12 ครัสเตเชียนร้อยละ 14.73 ทรายร้อยละ 12.46 พลาสติกร้อยละ 5.13 และหอยร้อยละ 0.25 และพบว่าปัจจัยที่มีผลต่อการกินอาหารของปูหินขาลาย ได้แก่ เพศ และฤดูกาล (p<0.05) นอกจากนี้ผลการศึกษาปัจจัยทางนิเวศวิทยาที่ส่งผลต่อความชุกชุมของปูหินขาลายพบว่า ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p>0.05) ผลการศึกษานี้นอกจากจะทำให้ได้ทราบบทบาทของปูหินขาลายในระบบนิเวศอ่าวยางแล้ว ยังทำให้ทราบผลกระทบจากมลพิษที่ส่งผลต่อตัวปูอีกด้วย ดังนั้นหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจึงควรร่วมมือกันในการวางแผนเพื่อแก้ไขปัญหาโดยเร่งด่วน
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการเผยแพร่ในวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มรย. นี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มรย. หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มรย. ก่อนเท่านั้น
References
Andrade, C. & Ovando, F. (2017). First record of microplastics in stomach content of the southern king crab Lithodes santolla (Anomura: Lithodidae), Nassau bay, Cape Horn, Chile. Anales Instituto Patagonia (Chile), 45(3), 59-65.
Arya, S., Trivedi, J. N. & Vachhrajani, K. D. (2014) Brachyuran crab as a biomonitoring tool: a conceptual framework for chemical pollution assessment. International Research Journal of Environmental Sciences, 3(1), 49–57.
Fangsrikum, K., Paibulkichakul, C. & Paibulkichakul, B. (2021). Study on the amount of microplastics in Blue Swimming Crab around Map Ta Phut Industrial Estate, Mueang Rayong District, Rayong Province. Khon Kaen Agriculture, 1, 165-171. (in Thai)
Fatemi, S. M. R., Gh. Vossughi, P., Mostafavi, P. G. & Bahr, F. (2012). Diversity and distribution of True Crabs (Brachyura) from intertidal rocky shores of Qeshm Island, Persian Gulf. International Journal of Marine Science and Engineering, 2(1), 115-120.
Hosseini, M., Pazuki. J. & Safaei, M. (2012). Size at maturity, sex ratio and variant morphometrics of blue swimming crab Portunus segnis (Forskal, 1975) from Boushehr coast, Persian Gulf, Journal of Marine Science Research and Development, 4(2), 1-5.
Kunsook, C., Gajaseni, N. & Paphavasit, N. (2014). The feeding ecology of the blue swimming crab, Portunus pelagicus (Linnaeus, 1758), at Kung Krabaen Bay, Chanthaburi Province, Thailand. Tropical Life Sciences Research, 25(1), 13-27.
Nakeim S., Kunsook C. & Thammacharoen W. (2017). Surveying of biodiversity for ecotourism development at Nom Sao Island, Chanthaburi Province. (Research report). Chanthaburi Province: Rambhai Barni Rajabhat University.
Naiyanetr, P. (2007). Checklist of crustacean fauna in Thailand. Bangkok: Office for Natural Resources and Environmental Policy and Planning.
Ng, P. K. L., Guinot, D. & Davie P. J. F. (2008). Systema brachyurorum: Part 1. An annotated checklist of extant Brachyuran crabs of the world. Supplement No. 17. Singapore: The Raffles Bulletin of Zoology.
Safaie, M. (2016). Feeding habits of blue swimming crab Portunus segnis (Forskal, 1775) in the northern coastal waters of Iran. Marine Biodiversity Records, 9, 1-9.
Sangpaiboon, P., Kunsook, C., Charoenviset, L. & Pitakpol, T. (2018). Distribution and abundance of seaweed in Ao Yang Bay and Nom Sao Island, Chanthaburi Province. (Research report). Chanthaburi Province: Rambhai Barni Rajabhat University.
Sangpaiboon, P., Kunsook, C. & Nakeim, S. (2020). Biological diversity of some marine animal in rocky shore and coral reef at Ao Yang Bay, Chanthaburi Province. (Research report). Chanthaburi Province: Rambhai Barni Rajabhat University. (in Thai)
Trivedi, J. & Vachharajani, K. (2012). New record of color morphs of brachyuran crab Charybdis annulata Fabricius, 1798 (Decapoda: Portunidae). Arthropods, 1(4), 129-135.
Viswanathan, C. & Raffi, S. M. (2015). The natural diet of the mud crab Scylla olivacea (Herbst, 1896) in Pichavaram mangroves, India. Saudi Journal of Biological Sciences, 22(1), 698-705.
Wear, R. G. & Haddon, M. (1987). Natural diet of crab Ovalipes catharus (Crustacea, Portunidae) around central and Northern New Zealand. Inter-research Marine Ecology Progress Series, 35(1), 39-49.
Williams, M. J. (1981). Method for analysis of natural diets of portunid crabs (Crustacea: Decapoda: Portunidae). Journal of experimental Marine Biology and Ecology, 52(1), 103-113.
Zar, J. H. (2010). Biostatistical analysis. New Jersey: Prentice-Hall.