มะนาวโห่: พืชในวรรณคดีไทยที่มากมายด้วยประโยชน์

บทคัดย่อ

ในปัจจุบันการใช้ประโยชน์จากพืชพื้นถิ่นเป็นเรื่องที่สำคัญ เนื่องจากมีการศึกษาถึงคุณประโยชน์ของพืชเหล่านั้นเป็นจำนวนมาก มะนาวโห่เป็นพืชที่นิยมใช้เป็นจำนวนมากในทวีปเอเชียและในท้องถิ่นต่างๆ ส่วนใหญ่นิยมนำมาใช้เป็นยารักษาโรคต่างๆ มะนาวโห่มีองค์ประกอบทางพฤกษเคมีมากมายหลายชนิด เช่น สารประกอบฟีนอลิก สารประกอบฟลาโวนอยด์ สารแอนโทไซยานิน กรด น้ำตาล และวิตามินซี เป็นต้น จัดเป็นแหล่งสารต้านอนุมูลอิสระที่สำคัญ อีกทั้งยังมีคุณค่าทางโภชนาการสูง โดยในผลสุกให้ฤทธิ์การต้านอนุมูลอิสระมากกว่าผลดิบ และยังพบว่ามีสรรพคุณที่ใช้ในการรักษาโรค เช่น อาการท้องเสีย ถ่ายพยาธิ โรคผิวหนัง สามารถต้านทานโรคการอักเสบของหัวใจ และป้องกันไวรัสบางชนิด มะนาวโห่เป็นผลไม้พื้นบ้านของไทยที่ผู้บริโภคเริ่มรู้จัก และมีความต้องการเพิ่มมากขึ้น เนื่องจากมีประโยชน์ต่อร่างกาย และมีศักยภาพในการป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง จึงจัดเป็นพืชที่มีศักยภาพในการนำมาเป็นผลไม้เพื่อสุขภาพ หรือเป็นสมุนไพรอีกชนิดหนึ่งซึ่งก่อให้เกิดประโยชน์สำหรับผู้บริโภค และเกษตรกรต่อไป