การวิเคราะห์ประสิทธิภาพทางเทคนิคของเกษตรกรผู้เลี้ยงปลาช่อนในจังหวัดอ่างทอง

Main Article Content

ธนิศฐ์สรณ์ คันธกมลมาศ
กุลภา กุลดิลก
ณัฐพล พจนาประเสริฐ
รวิสสาข์ สุชาโต
อัจฉรา ปทุมนากุล
อภิชาต ดะลุณเพธย์

บทคัดย่อ

จังหวัดอ่างทอง เป็นหนึ่งในจังหวัดพื้นที่นำร่องของรัฐบาลในการสนับสนุนการเลี้ยงปลาช่อน แต่พบว่าเกษตรกรจังหวัดอ่างทองมีการใช้ต้นทุนในการเลี้ยงค่อนข้างสูง และประสบปัญหาด้านตลาดที่มีราคาขายค่อนข้างต่ำ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ   1.ศึกษารูปแบบการเลี้ยงปลาช่อนในจังหวัดอ่างทอง และ 2.ศึกษาประสิทธิภาพทางเทคนิคในการเลี้ยงปลาช่อนในจังหวัดอ่างทอง ด้วยวิธีการเลือกตัวอย่างแบบเจาะจงจากเกษตรกรผู้เลี้ยงปลาช่อนจำนวน 18 ราย โดยการสัมภาษณ์ด้วยแบบสอบถาม และนำข้อมูลมาวิเคราะห์ประสิทธิภาพทางเทคนิคด้วย DEA ผลการศึกษาพบว่า ภายใต้ข้อสมมติผลได้ต่อขนาดคงที่ (CRS) และผลได้ต่อขนาดผันแปร (VRS) มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 0.862 และ 0.960 ตามลำดับ ในส่วนของผลการวิเคราะห์ประสิทธิภาพด้านขนาด (SE) พบว่ามีเกษตรกร 9 ราย หรือคิดเป็นร้อยละ 50.00 ของเกษตรกรในพื้นที่ที่มีขนาดการผลิตที่เหมาะสม ส่วนเกษตรกรอีก 9 ราย หรือคิดเป็นร้อยละ 50.00 ยังมีขนาดการผลิตที่เล็กเกินไป ดังนั้นการที่จะทำให้เกษตรกรมีประสิทธิภาพการผลิตมากขึ้น จะต้องลดปัจจัยการผลิตลง ซึ่งปัจจัยที่เกษตรกรควรคำนึงมากที่สุด คือ แรงงาน พื้นที่บ่อ และความหนาแน่นในการปล่อย ตามลำดับ

Article Details

บท
บทความวิจัย (research article)

References

กรมประมง กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. 2562. สถิติผลผลิตการเลี้ยงสัตว์นํ้าจืด ประจําปี 2560. กรุงเทพฯ.

กุลภา กุลดิลก, อัจฉรา ปทุมนากุล, รวิสสาข์ สุชาโต, ณัฐพล พจนาประเสริฐ, กาญจนรี พงษ์ฉวี และรัฐภัทร ประดิษฐ์สรรพ์. 2563.

การวิเคราะห์โซ่อุปทานของปลานช่อนในประเทศไทย. รายงานการวิจัยและการพัฒนาการวิจัยการเกษตรฉบับสมบูรณ์ (POP6207011050). สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (สวก.) กรุงเทพฯ.

ธนิศฐ์สรณ์ คันธกมลมาศ, กุลภา กุลดิลก และณัฐพล พจนาประเสิรฐ. 2563. การวัดประสิทธิภาพทางเทคนิคของการ เลี้ยงปลาช่อนในจังหวัดกำแพงเพชร. หน้า 233-242. การประชุมวิชาการระดับชาติ. มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล.

วินัย จั่นทับทิม, ประเสริฐ สิงห์สุวรรณ, วรรณา ถวิลวรรณ์, พิเชต พลายเพชร, พลพัฒน์ พิมาลัย และปยะพจน์ เบราวะนะกุล. 2560. รายงานการวิจัยและพัฒนาการเพาะเลี้ยงปลาช่อน. สถาบันการวิจัยเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืด กองวิจัยและพัฒนาประมงน้ำจืด กรมประมง. สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน).

Athipanyakul, T. 2018. Sugarcane production efficiency of small-scale farmers in Thailand. International Sugar Journal. 470-474.

Banker, R.D., A. Charnes, and W.W. Cooper. 1984. Some models for estimate technical and scale inefficiencies in data envelopment analysis. Management Science. 30(9): 1078-1092.

Charnes, A., W.W. Cooper, and E. Rhodes. 1978. Measuring the efficiency of decision making units. European Journal of Operational Research. 2: 429-444.

Coelli, T.J. 1996. A Guide to DEAP Version 2.1: A Data Envelopment Analysis (Computer) Program. CEPA Working Papers Department of Econometrics. University of New England, Armidale.

Farrell, M.J. 1957. The measurement of productive efficiency. Journal of Royal Statistical Society. 120: 253-290.

Iliyasu, A., Z.A. Mohamed, and R. Terano. 2016. Comparative analysis of technical efficiency for different production culture systems and species of freshwater aquaculture in Peninsular Malaysia. Aquaculture Reports. 3: 51-57.

Krasachat, W. 2001. Performance measurement of the Thai oil palm farms: a non-parametric approach. Songklanakarin Journal. 763-769.

Ogundari, K., and O.O. Akinbogun. 2010. Modeling technical efficiency with production risk: A study of fish farms in Nigeria. Marine Resource Economics. 25(2): 295-308.

Raab, R., and R. Lichty. 2002. Identifying sub-areas that comprise a greater metropolitan area: the criterion of country relative efficiency. Journal of Regional Science. 42(3): 579-594.