การวิเคราะห์ประสิทธิภาพทางเทคนิคของเกษตรกรผู้เลี้ยงปลาช่อนในจังหวัดอ่างทอง

Main Article Content

ธนิศฐ์สรณ์ คันธกมลมาศ
กุลภา กุลดิลก
ณัฐพล พจนาประเสริฐ
รวิสสาข์ สุชาโต
อัจฉรา ปทุมนากุล
อภิชาต ดะลุณเพธย์

บทคัดย่อ

จังหวัดอ่างทอง เป็นหนึ่งในจังหวัดพื้นที่นำร่องของรัฐบาลในการสนับสนุนการเลี้ยงปลาช่อน แต่พบว่าเกษตรกรจังหวัดอ่างทองมีการใช้ต้นทุนในการเลี้ยงค่อนข้างสูง และประสบปัญหาด้านตลาดที่มีราคาขายค่อนข้างต่ำ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ   1.ศึกษารูปแบบการเลี้ยงปลาช่อนในจังหวัดอ่างทอง และ 2.ศึกษาประสิทธิภาพทางเทคนิคในการเลี้ยงปลาช่อนในจังหวัดอ่างทอง ด้วยวิธีการเลือกตัวอย่างแบบเจาะจงจากเกษตรกรผู้เลี้ยงปลาช่อนจำนวน 18 ราย โดยการสัมภาษณ์ด้วยแบบสอบถาม และนำข้อมูลมาวิเคราะห์ประสิทธิภาพทางเทคนิคด้วย DEA ผลการศึกษาพบว่า ภายใต้ข้อสมมติผลได้ต่อขนาดคงที่ (CRS) และผลได้ต่อขนาดผันแปร (VRS) มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 0.862 และ 0.960 ตามลำดับ ในส่วนของผลการวิเคราะห์ประสิทธิภาพด้านขนาด (SE) พบว่ามีเกษตรกร 9 ราย หรือคิดเป็นร้อยละ 50.00 ของเกษตรกรในพื้นที่ที่มีขนาดการผลิตที่เหมาะสม ส่วนเกษตรกรอีก 9 ราย หรือคิดเป็นร้อยละ 50.00 ยังมีขนาดการผลิตที่เล็กเกินไป ดังนั้นการที่จะทำให้เกษตรกรมีประสิทธิภาพการผลิตมากขึ้น จะต้องลดปัจจัยการผลิตลง ซึ่งปัจจัยที่เกษตรกรควรคำนึงมากที่สุด คือ แรงงาน พื้นที่บ่อ และความหนาแน่นในการปล่อย ตามลำดับ

Article Details

How to Cite
คันธกมลมาศ ธ., กุลดิลก ก., พจนาประเสริฐ ณ., สุชาโต ร., ปทุมนากุล อ., & ดะลุณเพธย์ อ. (2023). การวิเคราะห์ประสิทธิภาพทางเทคนิคของเกษตรกรผู้เลี้ยงปลาช่อนในจังหวัดอ่างทอง. วารสารแก่นเกษตร, 51(2), 260–270. สืบค้น จาก https://li01.tci-thaijo.org/index.php/agkasetkaj/article/view/251149
บท
บทความวิจัย (research article)

References

กรมประมง กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. 2562. สถิติผลผลิตการเลี้ยงสัตว์นํ้าจืด ประจําปี 2560. กรุงเทพฯ.

กุลภา กุลดิลก, อัจฉรา ปทุมนากุล, รวิสสาข์ สุชาโต, ณัฐพล พจนาประเสริฐ, กาญจนรี พงษ์ฉวี และรัฐภัทร ประดิษฐ์สรรพ์. 2563.

การวิเคราะห์โซ่อุปทานของปลานช่อนในประเทศไทย. รายงานการวิจัยและการพัฒนาการวิจัยการเกษตรฉบับสมบูรณ์ (POP6207011050). สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (สวก.) กรุงเทพฯ.

ธนิศฐ์สรณ์ คันธกมลมาศ, กุลภา กุลดิลก และณัฐพล พจนาประเสิรฐ. 2563. การวัดประสิทธิภาพทางเทคนิคของการ เลี้ยงปลาช่อนในจังหวัดกำแพงเพชร. หน้า 233-242. การประชุมวิชาการระดับชาติ. มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล.

วินัย จั่นทับทิม, ประเสริฐ สิงห์สุวรรณ, วรรณา ถวิลวรรณ์, พิเชต พลายเพชร, พลพัฒน์ พิมาลัย และปยะพจน์ เบราวะนะกุล. 2560. รายงานการวิจัยและพัฒนาการเพาะเลี้ยงปลาช่อน. สถาบันการวิจัยเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืด กองวิจัยและพัฒนาประมงน้ำจืด กรมประมง. สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน).

Athipanyakul, T. 2018. Sugarcane production efficiency of small-scale farmers in Thailand. International Sugar Journal. 470-474.

Banker, R.D., A. Charnes, and W.W. Cooper. 1984. Some models for estimate technical and scale inefficiencies in data envelopment analysis. Management Science. 30(9): 1078-1092.

Charnes, A., W.W. Cooper, and E. Rhodes. 1978. Measuring the efficiency of decision making units. European Journal of Operational Research. 2: 429-444.

Coelli, T.J. 1996. A Guide to DEAP Version 2.1: A Data Envelopment Analysis (Computer) Program. CEPA Working Papers Department of Econometrics. University of New England, Armidale.

Farrell, M.J. 1957. The measurement of productive efficiency. Journal of Royal Statistical Society. 120: 253-290.

Iliyasu, A., Z.A. Mohamed, and R. Terano. 2016. Comparative analysis of technical efficiency for different production culture systems and species of freshwater aquaculture in Peninsular Malaysia. Aquaculture Reports. 3: 51-57.

Krasachat, W. 2001. Performance measurement of the Thai oil palm farms: a non-parametric approach. Songklanakarin Journal. 763-769.

Ogundari, K., and O.O. Akinbogun. 2010. Modeling technical efficiency with production risk: A study of fish farms in Nigeria. Marine Resource Economics. 25(2): 295-308.

Raab, R., and R. Lichty. 2002. Identifying sub-areas that comprise a greater metropolitan area: the criterion of country relative efficiency. Journal of Regional Science. 42(3): 579-594.