ผลของการใช้ใบคะน้าเม็กซิกัน (Cnidoscolus aconitifolius) แห้งป่นในสูตรอาหาร ต่ออัตราการเจริญเติบโต และอัตรารอดตายของปลานิล (Oreocromis niloticus)

บทคัดย่อ

การศึกษาในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้ใบคะน้าเม็กซิกันแห้งป่นผสมในอาหารต่อการเจริญเติบโตของปลานิล โดยวางแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ (CRD) จำนวน 3 ซ้ำ ทำการศึกษาในสูตรอาหารปลาที่มีปริมาณใบคะน้าเม็กซิกันแตกต่างกัน 4 สูตร ประกอบด้วย T1 = ใบคะน้าเม็กซิกันแห้งป่น 0% (ชุดควบคุม), T2 = ใบคะน้าเม็กซิกันแห้งป่น 9%,  T3 = ใบคะน้าเม็กซิกันแห้งป่น 14% และ T4 = ใบคะน้าเม็กซิกันแห้งป่น 19% ทำการศึกษาระหว่างเดือนพฤษภาคม-กรกฎาคม 2566 ณ ศูนย์วิจัยท้องถิ่นบ้านตาด มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี จากการศึกษาพบว่า ปลานิลที่เลี้ยงด้วยอาหารสูตร T2 มีอัตราการรอดสูงสุด 84.443% รองลงมาคือ สูตร T3, T1 และ T4 คือ 83.335%, 83.333% และ 83.110% ตามลำดับ และยังพบว่าการเลี้ยงปลานิลด้วยอาหารสูตร T2 ยังมีอัตราการเจริญเติบโตจำเพาะด้านน้ำหนัก (5.824%) ใกล้เคียงกับสูตร T3 (5.827% แต่มีค่าสูงกว่าปลานิลที่เลี้ยงด้วยอาหารสูตรควบคุม (5.638%) และ T4 (5.557%) ในขณะที่การเลี้ยงปลานิลด้วยสูตรอาหารมีส่วนผสมของใช้ใบคะน้าเม็กซิกัน มีค่า FCR ไม่แตกต่างกับสูตรอาหารชุดควบคุม และยังมีต้นทุนค่าวัตถุดิบอาหารต่ำกว่าการเลี้ยงด้วยอาหารสูตรควบคุม แสดงให้เห็นว่าสูตรอาหารที่มีส่วนผสมของใบคะน้าเม็กซิกันแห้งป่น 14% ทำให้ปลานิลมีอัตราการรอดสูง การเจริญเติบโตดี และยังช่วยลดต้นทุนการผลิต