Diversity of Intermediate plant and Understory plant in community forest with local utilization of Thai-Khmer ethnic community, Surin Province.

Authors

  • สมชญา ศรีธรรม Department of Landscape Technology, Faculty of Agriculture and Technology, Rajamangala University of Technology Isan, Surin Campus
  • Bunnawich Sirichot
  • Yasinthorn Jongthep

Keywords:

Intermediate plant, Understory plant, Local plant, Local utilization, Thai-Khmer ethnic Surin

Abstract

The objectives of this research were to study the diversity of Intermediate plant and Understory plant in Surin Province forest with local utilization of Thai-Khmer ethnic community by surveying 4 different community forests and interviewing 30 people in 3 Sub-districts in Mueang Surin District. Results shown 32 different species, 31 genera and 21 families which was classified into 22 species of shrub (68.75%), 8 species of scandent (25%) and 2 species of herbaceous (6.25%). The family with the most plant were Annonaceae, Fabaceae, Malvaceae, Phyllanthaceae and Rubiaceae were three most families found while each 3 species of family performed. All of these species classified into 8 types of Thai-Khmer ethnic utilization. The most utilization was herb 26 species (81.25%) followed by foods 15 species (46.88%), ornamental plants 15 species (46.88%), home appliances and agricultural tools ornamental plants 13 species (40.63%), fuels 10 species (31.25%), rite 4 species (12.50%), dyeing plants 3 species (9.38%), and food and medicine for animals 3 species (9.38%). The most popular usage 6 types was Dasymaschalon lomentaceum and followed by 5 types: Arundinaria pusilla and Memecylon edule, 4 types: Decaschistia parviflora, Rhodamnia dumetorum and Antidesma ghaesembilla, 3 types: Bauhinia acuminata, Melodorum siamense, Colona auriculata, Kailarsenia godefroyana, Harrisonia perforate and Phyllanthus taxodiifolius. Root was the most popular usage 21 species (65.63%), followed by stem 16 species (50.00%). The results of this study shown an importance on the forest resources among the community with more valuable local wisdom utilization. This knowledge should be propagated to promote for sustainability of the local utilization of forest plants species.

References

กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2556). ฐานข้อมูลพรรณไม้องค์การสวนพฤกษศาสตร์. ค้นเมื่อ 10 กันยายน 2558. http://www.qsbg.org/database/plantdb/index.asp.

กวินธร เสถียร, ศักดิ์ดา หอมหวล และเสวียน เปรมประสิทธิ์. (2561). การใช้ประโยชน์พรรณพืชในพื้นที่ป่าชุมชนบ้านทุ่งลุยลาย ตำบลทุ่งลุยลาย อำเภอคอนสาร จังหวัดชัยภูมิ. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 14(2): 211-245.

กาญจนา ลิมป์กิตติกุล. (2559). ความหลากหลายของไม้ล้มลุก ไม้พุ่มและไม้เลื้อยตามเส้นทางศึกษาธรรมชาติเขาหลวงอุทยานแห่งชาติน้ำตกห้วยยาง จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพฤกษศาสตร์คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

คณะเภสัชศาสตร์. (ม.ป.ป.). ฐานข้อมูลสมุนไพร คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. ค้นเมื่อ 12 กรกฎาคม 2563. http://www.phargarden.com/main.php.

ดอกรัก มารอด. (2549). บทปฏิบัติการการวิเคราะห์สังคมพืช. ภาควิชาชีววิทยาป่าไม้ คณะวนศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์: กรุงเทพฯ.

เต็ม สมิตินันทน์. (2557). ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2557.สำนักงานหอพรรณไม้. สำนักวิจัยการอนุรักษ์ป่าไม้และพันธุ์พืช กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช: กรุงเทพฯ.

ทรรศนีย์ พัฒนเสรี และชูจิตร อนันต์โชค. (2551). พืชพื้นเมือง: ป่าชุมชนบ้านคุ้ม จังหวัดพะเยา. สำนักวิจัยการป่าไม้กรมป่าไม้: กรุงเทพฯ.

เทศบาลเมืองทุ่งสง. (2564). พืชผักพื้นบ้าน นครศรีธรรมราช 103 ชนิด. ค้นเมื่อ 20 พฤษภาคม 2563. https://www.tungsong.com/NakhonSri/vegetable/vegetable.html.

ธวัชชัย สันติสุข. (2549). ป่าไม้ในประเทศไทย. สำนักงานหอพรรณไม้ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่าและพันธุ์พืช: กรุงเทพฯ.

นันท์นภัส สุวรรณสินธุ์ และบัญญัติ ศิริธนาวงศ์. (2554). ความหลากหลายของไม้พุ่ม ไม้รอเลื้อย และไม้เถาเนื้อแข็ง ในพื้นที่ป่าชุมชนบ้านโป่งสลอด จังหวัดเพชรบุรี. ใน การประชุมวิชาการ การพัฒนาอนาคตชนบทไทย: ฐานรากที่มั่นคงเพื่อการพัฒนาประเทศอย่างยั่งยืน 27-29 มกราคม 2554. มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ขอนแก่น. 643-646.

พนม สุทธิศักดิ์โสภณ และจักรพงษ์ รัตตะมณี. (2562). ความหลากชนิดของพืชพื้นล่างของป่าเต็งรังในพื้นที่ป่าชุมชนบ้านพร้าว อำเภอวัฒนานคร จังหวัดสระแก้ว. วารสารมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. 11(2): 104-108.

มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. (2563). ฐานข้อมูลพืชพื้นเมืองของไทย. ค้นเมื่อ 20 พฤษภาคม 2563. http://inptw-tipdatabase.com.

สำนักงานหอพรรณไม้. (2561). ป่าบุ่งป่าทาม ภาคอีสาน. กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช: กรุงเทพฯ.

ศรายุทธ รักอาชา, สุรพล แสนสุข และปิยะพร แสนสุข. (2563). ความหลากชนิดของไม้พื้นล่างในป่าโคกหนองขวาง อำเภอกันทรวิชัย จังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิทยาศาสตร์ มข. 48(3): 364-376.

สมจิต โยธะคง. (2540). วัสดุพืชพรรณในการจัดภูมิทัศน์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช: นนทบุรี.

สมชญา ศรีธรรม. (2559). ความหลากชนิดของไม้ต้นและการใช้ประโยชน์ในท้องถิ่น ป่าระหาร อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า. 34(3): 96-105.

สมชญา ศรีธรรม และวสา วงศ์สุขแสวง. (2563). การศึกษาพรรณไม้ท้องถิ่นเพื่อใช้ในงานภูมิสถาปัตยกรรม กรณีศึกษา: ไม้พุ่มและไม้คลุมดินในป่าจังหวัดสุรินทร์. วารสารวิชาการ ศิลปะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 11(1): 163-180.

สุวิทย์ วรรณศรี และประจักษ์ บัวพันธ์. (2556). ความหลากหลายทางชีวภาพและการใช้ประโยชน์จากสมุนไพรบริเวณพื้นที่ภูแผงม้า อำเภอหล่มเก่า จังหวัดเพชรบูรณ์. สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา: กรุงเทพฯ.

เสรี ศรีธิเลิศ, เสถียร ฉันทะ และสุนทรี กรโอชาเลิศ. (2564). ความหลากชนิดและการใช้ประโยชน์ของพืชป่าของชุมชนบ้านปางขอน อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์. 16(1): 129-149.

องค์การสวนพฤกษศาสตร์. (ม.ป.ป.). ฐานข้อมูลพรรณไม้ พฤกษศาสตร์พื้นบ้าน. ค้นเมื่อ 20 เมษายน 2563. http://www.qsbg.org/Database/Botanic_Book%20full%20option/Search_page.asp.

Published

2021-08-30 — Updated on 2024-02-15

Versions

How to Cite

ศรีธรรม ส., Sirichot, B., & Jongthep, Y. (2024). Diversity of Intermediate plant and Understory plant in community forest with local utilization of Thai-Khmer ethnic community, Surin Province. Agriculture & Technology RMUTI Journal, 2(2), 61–75. retrieved from https://li01.tci-thaijo.org/index.php/atj/article/view/251441 (Original work published August 30, 2021)