Reproduction of Ghosts and Supernatural Powers Through the Protagonists "Thurs" in Boy's Love online novel “Y-DESTINY” as a Populist Culture Media.
Keywords:
Ghosts and Supernatural Powers, Boy’s love Novel, Reproduction, Populist Culture MediaAbstract
The purpose of this research paper was to analyze how ghost beliefs and supernatural powers were reproduced in the Boy's love novel "Y-DESTINY" as a populist cultural medium. This qualitative study employed documentary research as a tool. Furthermore, the concept of cultural reproduction of Ekawit Na Thalang (1989) and Watcharaporn Distapan (2014) were used as a conceptual framework for the study of the text from MoreFIIN's Boy's love novel "Y-DESTINY," all 28 episodes which were published together on December 9, 2020, via www.readawrite.com in the first episode (Part 1)-The End (Part 28).
As could be seen in the results, the origins of ghosts and supernatural powers in this novel were based on ideas of characteristic traits by birth order which regarded as major theme of the storyline. Those who were born on Thursday were believed to have unique traits distinctive from other days, such as having a sixth sense and loving mysteries. It could be observed that, the storyline and events of the story were determined by the author as follows the protagonist's personality qualities, such as leveraging the characters' belief in ghosts to create a supernatural "destiny." In terms of the reproductive issues, it could be observed that the author reproduced the belief in ghosts and supernatural powers in five different ways, namely 1) reproducing ideas about ghost characteristics 2) reproducing beliefs about ghost abilities 3) reproducing spiritualism, 4) reproducing ouija belief, and 5) reproducing reincarnation. According to the Boy’s Love novel tradition, this novel followed the Thai culture's belief in ghosts to create problems and obstacles for the protagonist to work together. Instead of "Brahma," ghosts and supernatural power played a role in determining the character's life. The story was considered remarkable due to the cultural mix. It also served the reproduction of ghost stories and supernatural powers via "populist media" created by technological advances. This demonstrated how, in today's populist society, technology and belief coexist to grow.
Downloads
References
กรมการศาสนา. (2525). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง เล่มที่ 5. กรุงเทพฯ: กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ.
ขวัญจิตร นุชชำนาญ, จารุวรรณ ธรรมวัตร, และชูศักดิ์ ศุกรนันทน. (2556). ความเชื่อเหนือธรรมชาติและการสร้างภาวะเหนือธรรมชาติในนวนิยายของกิ่งฉัตร. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 7(2), 55–63.
คมกฤช อุ่ยเต็กเค่ง. (2560). ภารตะ-สยาม? ผี พราหมณ์ พุทธ?. กรุงเทพฯ: มติชน.
จิธิวดี วิไลลอย และ อัศวิน เนตรโพธิ์แก้ว. (2559). การปรับแปลงความหมายผีในละครโทรทัศน์ไทย. วารสารนิเทศศาสตร์, 34(2), 47-69.
ชัชพล ทรงสุนทรวงศ์. (2548). หนังผีไทยกับภาพสะท้อนทางสังคมและสิ่งแวดล้อม, วารสารอักษรศาสตร์, 34(2),140-166.
ณัฐกาญจน์ นาคนวล. (2564). การดัดแปลงนวนิยายของกฤษณา อโศกศิลป์ในยุคโทรทัศน์ดิจิทัล. ใน นัทธนัย ประสานนาม (บรรณาธิการ). สุนทรียสหสื่อ. กรุงเทพฯ: สยามปริทัศน์.
ณัฐธนนท์ ศุขถุงทอง และ ภูวิน บุณยะเวชชีวิน. (2562). ซีรีส์วาย: ข้อพิจารณาเบื้องต้นทางสถิติ. Thai Journal of East Asian Studies, 23(2), 360–383.
เทพย์ สาริกบุตร, บาง เสมเสริมสุข, และอุระคินทร์ วิริยะบูรณะ. (2521). ตำราพรหมชาติ ฉบับราษฎร์. กรุงเทพฯ: ลูก ส.ธรรมภักดี.
นัทธนัย ประสานนาม. (2563). การเว้นระยะห่างทางเพศสถานะ: นวนิยายยาโออิของไทยในการเมืองเรื่องขนบวรรณกรรมกับการตีความ. วารสารศาสตร์, 13(3), 160–187.
พิชยะพัฒน์ นัยสุภาพ. (2563). แสงไฟ ความมืด และความกลัวในเรื่องผีของเหมเวชกร (ปลายทศวรรษ 2470 ถึงต้นทศวรรษ 2510. วารสารประวัติศาสตร์ ธรรมศาสตร์, 7(1), 60–85.
พระครูวิจิตรธรรมาทร (เรียน ติสฺสวํโส), สุวิน ทองปั้น, จรัส ลีกา, และอัจฉริยะ วงษ์คําซาว. (2562). การสังเคราะห์แนวคิดภพภูมิในพระไตรปิฎกที่ปรากฏในไตรภูมิพระร่วง. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 6(4), 427–438.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์ (พิมพ์ครั้งที่ 28). กรุงเทพฯ: ผลิธัมม์.
พฤดี เพชรชนะและวิมลมาศ ปฤชากุล. (2562). ตัวละครผีที่ผูกติดกับสถานที่ในนวนิยายของ “แก้วเก้า”. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 5(2), 21–66.
เมธัส เอี่ยมผาสุก, เดชชาย แก้วอินทร์, นวัต เรืองไชยศรี, จริยาภรณ์ สินเจริญทวีโชติ, ตรีสุคนธ์ ศิริทรัพย์ และอรศุภางค์ คงพิทักษ์. (2560). เรื่องเล่าผีจากเว็บไซต์ Pantip.com: บริบทการสื่อสารและกลวิธี. วิวิธวรรณสาร, 1(3), 13–34.
ยศ สันตสมบัติ. (2559). มนุษย์กับวัฒนธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
ลดาวัลย์ ไข่คำ. (2564). การเมือง การพัฒนา และ PM2.5 ในกรุงฮานอย กรุงจาการ์ตา และกรุงปักกิ่ง. วารสารจันทรเกษมสาร, 27(1), 124–240.
วัชราภรณ์ ดิษฐป้าน. (2557). พระอุปคุต: การสืบทอดและการผลิตซ้ำความเชื่อ ตำนานและพิธีกรรมในสังคมไทยปัจจุบัน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
วริศา จันทร์ขำและขวัญฟ้า ศรีประพันธ์. (2560). การเปรียบเทียบความหมายผีในรายการโทรทัศน์ “คนอวดผี” กับความเชื่อเรื่องผีในสังคมไทย. วารสารการสื่อสารมวลชน, 5(2), 46–70.
สมิทธิ์ บุญชุติมา. (2553). รูปแบบและการใช้สื่อใหม่ (NEW MEDIA) และ “ความใหม่” ของสื่อใหม่. วารสารการประชาสัมพันธ์และการโฆษณา, 2(1), 145 – 156.
สรรัตน์ จิรบวรวิสุทธิ์. (2562). พลวัตและการสืบสานตำนานแม่นาคพระโขนงในสื่อบันเทิงยุคปัจจุบัน. วารสารนิเทศสยามปริทัศน์, 18(2), 69–96.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2563). การสำรวจสภาวะทางสังคม วัฒนธรรม และสุขภาพจิต พ.ศ. 2561. กรุงเทพฯ: กองสถิติสังคม สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
สิขรินทร์ สนิทชน. (2561). ส่องผี เลาะผ้า ในสาปภูษาและรอยไหม. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 10(1), 153–171.
สุจิต วงษ์เทศ. (2560). คำนำเสนอ. ใน คมกฤช อุ่ยเต็กเค่ง. ภารตะ-สยาม? ผี พราหมณ์ พุทธ?. กรุงเทพฯ: มติชน.
สุดาพร หงษ์นคร. (2539). ประเพณีพิธีกรรมการเข้าทรงพ่อพญาสี่เขี้ยวของชาวไทยยวนบ้านสีคิ้ว ตำบลสีคิ้ว อำเภอสีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมา. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
เสฐียรพงศ์ วรรณปก. (2562, 26 พฤษภาคม). เมื่อผมเล่นผีถ้วยแก้ว. [บทความ] สืบค้นเมื่อ 8 กรกฎาคม 2564, จาก https://www.matichon.co.th/article/news_1508738
หลวงวิศาลดรุณกร. (2563). คัมภีร์โหราศาสตร์ไทยมาตรฐาน ฉบับสมบูรณ์. นนทบุรี: ศรีปัญญา.
เอกวิทย์ ณ ถลาง. (2532). การสืบทอดและปรับปรนวัฒนธรรมให้ทันสมัย ใน สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ. สู่โฉมหน้าใหม่ของวัฒนธรรมกับการพัฒนา. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ
COPY A Bangkok Series. (2564). ภาพซีรีส์เรื่อง Y-DESTINY หรือเป็นที่พรหมลิขิต. [ภาพถ่าย] สืบค้นเมื่อ 8 กรกฎาคม 2564, จาก https://www.facebook.com/copyabangkok
MoreFIIN (นามแฝง). (2563). นวนิยายออนไลน์ เรื่อง Y-DESTINY หรือเป็นที่พรหมลิขิต. สืบค้นเมื่อ 8 กรกฎาคม 2564, จาก https://www.readawrite.com
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎจันทรเกษม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
