Language in Thai Forbidding Signs: A Linguistic Landscape Study

Authors

  • Chutichol Aemdit Department of Oriental Languages, Faculty of Archaeology, Silpakorn University
  • Thanasak Sirikanerat Department of Linguistics, Faculty of Humanities, Kasetsart University
  • Sumintra Maklai Department of English, Faculty of Humanities, Chiang Mai University
  • Ekapon Kantong Division of Thai, Faculty of Humanities and Social Science, Chandrakasem Rajabhat University

Keywords:

Linguistic Landscape, Forbidding Signs, Language Choice

Abstract

This research aims to study the language used in Thai forbidding signs, whether the Thai language, the national language in Thailand, or the English language, which has been popularly used in ASEAN, has been used in the signs.   The results show that Thai and other languages, such as English, Chinese, and Burmese, have been used in Thai forbidding signs. Among these languages, Thai has been used most in the forbidding signs. English could also be found apart from the dominant Thai. It was also found that, English scripts could appear more dominant than Thai scripts in some forbidding signs. Moreover, English could also be found to be the only language used in some signs. This phenomenon could imply that English might have increased its power control over Thai people in Thai society. In fact, Thai should have been the only language to be chosen in the forbidding signs of the linguistic landscape. It could be concluded that the use of English in Thai forbidding signs could probably have an influence on the national language.

Downloads

Download data is not yet available.

References

นัทธ์ชนัน นาถประทาน. (2557). อำนาจในภาษากฎหมายไทยที่แสดงโดยคำกริยาบังคับ. ภาษากับอำนาจ: บทความจากการสัมมนาวิชาการ. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สรบุศย์ รุ่งโรจน์สุวรรณ. (2557). การแสดงอำนาจในภาษากฎหมายไทยผ่านการใช้รูปแบบภาษาที่ซับซ้อน. ภาษากับอำนาจ: บทความจากการสัมมนาวิชาการ. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Ben-Rafael, E., Shohamy, E., Amara, M. H., & Trumper-Hecht, N. (2006). Linguistic Landscape as Symbolic Construction of the Public Space: The Case of Israel. International Journal of Multilingualism, 3(1), 7-30.

Giles, H. & Coupland, N. (1991). Language: Contexts and consequences. Thomson Brooks/Cole Publishing Co.

Huebner, T. (2006). Bangkok’s linguistic landscape: Environmental print, codemixing and language change. in Gorter, D. (ed.) Linguistic landscape: A new Approach to Multilingualism, pp.31-51. Multilingual Matters Ltd.

Spolsky, B. (2009). Language Management. Cambridge University Press.

Smalley, W. A. (1994). Linguistic diversity and national unity: Language ecology in Thailand. University of Chicago Press.

Downloads

Published

2023-05-09

How to Cite

Aemdit, C. ., Sirikanerat, T. ., Maklai, S. ., & Kantong, E. . (2023). Language in Thai Forbidding Signs: A Linguistic Landscape Study. Journal of Chandrakasemsarn, 29(1), R05 65–80. retrieved from https://li01.tci-thaijo.org/index.php/crujournal/article/view/256127

Issue

Vol. 29 No. 1 (2023): January - June 2023

Section

Research Articles

License

Copyright (c) 2023 Chandrakasem Rajabhat University

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม

ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎจันทรเกษม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว