ผลของไนโตรเจนและโพแทสเซียมต่อการเจริญเติบโตของว่านนางคุ้ม

บทคัดย่อ

ศึกษาผลของระดับธาตุอาหารต่อการเจริญเติบโต คุณภาพดอกและผลผลิตหัวพันธุ์ของว่านนางคุ้ม วางแผนการทดลองแบบ Factorial in CRD จำนวน 2 ปัจจัย ได้แก่ 1) ความเข้มข้นของไนโตรเจน 3 ระดับ คือ 100, 200 และ 300 มก./ล. 2) ความเข้มข้นของโพแทสเซียม 3 ระดับ คือ 100, 200 และ 300 มก./ล. โดยให้สารละลายธาตุอาหารที่ประกอบด้วยไนโตรเจนและโพแทสเซียมในระดับต่างกัน 2 ครั้ง/สัปดาห์ ในอัตรา 3 ล./ตร.ม. (20 ต้น) ส่วนธาตุอาหารอื่นให้พืชได้รับในปริมาณที่เท่ากันคือ ฟอสฟอรัส 50 มก./ล. แมกนีเซียม 12.32 มก./ล. แคลเซียม 45.64 มก./ล.โบรอน 0.22 มก./ล. แมงกานีส 0.54 มก./ล. สังกะสี 0.26 มก./ล. ทองแดง 0.025 มก./ล. โมลิบดินัม 0.04 มก./ล. และ เหล็ก 0.44 มก./ล. พบว่าไนโตรเจนที่ระดับความเข้มข้นต่สุด คือ 100 มก./ล. ให้คุณภาพของหัวพันธุ์ คือ ขนาดหัว จำนวน  และน้ำหนักรวมของหัวต่อกอไม่ต่างจากพืชที่ได้รับไนโตรเจนในระดับสูงสุด การให้โพแทสเซียม 100 มก./ล. ทำให้พืชมีขนาด และน้ำหนักรวมของหัวต่อกอสูงกว่าพืชที่ได้รับโพแทสเซียมในระดับสูงสุดคทอ 300 มก./ล. ดังนั้นความเข้มข้นของไนโตรเจนร่วมกับโพแทสเซียมในสารละลายธาตุอาหารสำหรับการปลูกว่านนางคุ้ม คือ 100:100 มก./ล. ตามลำดับ