ไส้เดือนฝอยศัตรูพืชที่พบในสวนลำไยที่เป็นโรคหงอย

Main Article Content

ภมรทิพย์ อักษรทอง
จริยา วิสิทธิ์พานิช
ชาตรี สิทธิกุล

บทคัดย่อ

จากการสำรวจชนิดและปริมาณไส้เดือนฝอยศัตรูพืชในสวนลำไยสภาพที่ลุ่ม สภาพพื้นที่ปกติน้ำไม่ท่วมขังและสวนที่ดอน โดยเก็บตัวอย่างดินจากต้นลำไยที่แสดงอาการหงอย และต้นปกติสวนละ 1-5 จุด ในพื้นที่ปลูกลำไยของจังหวัดเชียงใหม่และลำพูนทั้งหมดจำนวน 10 สวน  ผลปรากฏว่าพบไส้เดือนฝอยศัตรูพืช 10 ชนิด ทุกสวนที่ทำการสำรวจไส้เดือนฝอยศัตรูพืชที่พบเป็นจำนวนมากมี 4 ชนิดคือ Rotylenchulus veniformis, Macroposthonia sp., Tylenchorhynchus sp. และ Helicotylenchus sp. การที่พบไส้เดือนฝอย Rotylenchulus veniformis เป็นจำนวนมากที่สุดในสวนลำไยที่แสดง อาการหงอย สันนิษฐานว่าไส้เดือนฝอยชนิดนี้อาจจะเป็นสาเหตุโดยตรงที่ทำให้ต้นลำไยแสดงอาการหงอย หรืออาจเป็นสาเหตุร่วมกับปัจจัยอื่น ๆ ซึ่งจะได้มีการศึกษาต่อไป

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

ชาตรี สิทธิกุล, จริยา วิสิทธิ์พานิช, ภมรทิพย์ อักษรทอง และ เสาวณีย์ ไชยวรรณ์. 2541. การตรวจสอบสมุฏฐานของโรคหงอยลำไยเบื้องต้น. วารสารโรคพืช (กำลังจัดพิมพ์)
สืบสักดิ์ สนธิรัตน์. 2538. ไส้เดือนฝอยศัตรูพืชในประเทศไทย. โรงพิมพ์ธรรมสาร. 275 หน้า.
Hibben, C. R. 1964. Identify and significance of certain organisms associated with sugar maple decline in New York woodlands. Phytopathology 54: 1389 1392.
Manion, P. D. 1991. Tree Disease Concepts. Prentice Hall, Inc., Englewood Cliffs, New Jersey. p. 328-348.
Tarjan, A. C. and J. H. O' Bannon. 1969. Observation on meadow nematodes (Pratylenchus spp.) and their relation to declines of citrus in Florida. Plant Disease Reporter 53 : 683-683.