การเลี้ยงขุนโคนมลูกผสมโฮลสไตน์ฟรีเชียนเพศผู้ตอนและไม่ตอนด้วยอาหารข้น 2 ชนิด
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การทดลองขุนโคนมลูกผสมโฮลสไตน์ฟรีเชียนเพศผู้ที่มีน้ำหนักเฉลี่ย 203.1 กิโลกรัม แบ่งกลุ่มตามน้ำหนักออกเป็น 2 กลุ่ม ๆ ละ 7 ตัว และในแต่ละกลุ่มทดลองได้มีการแบ่งออกเป็นโคไม่ตอน (กลุ่มละ 4 ตัว) และโคตอน (กลุ่มละ 3 ตัว) โดยกลุ่มที่ 1 ได้รับอาหารข้นที่มีส่วนผสมของยูเรีย (Cassavear) และกลุ่มที่ 2 ได้รับอาหารข้นที่มีส่วนผสมของกากไลซีน (Cassavi “L”) ทำการเลี้ยงขุนจนถึงน้ำหนักประมาณ 400 กิโลกรัมผลการทดลองพบว่าอัตราการเจริญเติบโตเฉลี่ยของโคทั้ง 2 กลุ่มเท่ากับ 0.74 และ 0.73 กิโลกรัม ต่อตัวต่อวันตามลำดับ (P>0.05) โดยใช้เวลาเลี้ยงขุนนานประมาณ 10 เดือน (P>0.05) โดยที่มีน้ำหนักสุดท้ายเฉลี่ยตัวละ 417.4 กิโลกรัม นอกจากนี้ยังพบว่าโคที่ไม่ตอนมีอัตราการเจริญเติบโตเฉลี่ยสูงกว่าโคที่ตอน (p<0.05) ต้นทุนเฉลี่ยเบื้องต้นของการเลี้ยงขุนโคในการทดลองครั้งนี้เท่ากับ 9,113.13 บาทต่อตัว และจะได้ผลตอบแทนเบื้องต้นเฉลี่ย 2,616.87 บาทต่อตัว
Article Details
References
ธีรเดช เรืองศิริ. 2534. การใช้เศษเหลือจากข้าวโพดฝักอ่อนเลี้ยงขุนโคนมลูกผสมโฮลสไตน์ฟรีเชียนเพศผู้. วิทยานิพนธ์ปริญญาโท มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ. 65 หน้า.
เทอดชัย เวียรศิลป์ และองอาจ อินทร์สังข์. (2536). การใช้กากไลซีนเพิ่มโปรตีนของมันสำปะหลังในอาหารโค. วารสารเกษตร 9 (2): 162-176.
สวัสดิ์ อาตมางกูร, เสาวคนธ์ โรจนสถิตย์ และ ภาณุเดช สุทัศย์ ณ อยุธยา. 2510. ผลการทดลองขุนโคอายุน้อย ระยะสั้น. กองอาหารสัตว์ กรมปศุสัตว์กรุงเทพฯ. (เอกสารโรเนียว).
สวัสดิ์ อาตมางกูร, เสาวคนธ์ โรจนสถิตย์ และภาณุเดช สุทัศย์ ณ อยุธยา. 2512. ผลการทดลองขุนโคเนื้อ. กอง อาหารสัตว์ กรมปศุสัตว์. กรุงเทพฯ (เอกสารโรเนียว).
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. 2531. นโยบายโคนมและผลิตภัณฑ์นม สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตรกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กรุงเทพฯ.
Kanthapanit, C. 1985. Future prospects of dairy beef production and marketing in Thailand. Int. Semi- nar on “Dairy and Dairy Beef Production in Tropical Asia”, 4-6 December, 1985, Chiang Mai, Thailand.
Steel, R.G.D. and J.H. Torri. 1960. Principle and Procedures of Statistics. McGraw-Hill Book Company, Inc., New York. 481 pp.