การเสริมเอนไซม์ไฟเตสในอาหารไก่เนื้อ 1. อาหารที่มีกากเรปซีดหรือกากทานตะวันหรือมีโปรตีนและฟอสฟอรัสระดับต่ำ

บทคัดย่อ

ผลการใช้เอนไซม์ไฟเตสในไก่เนื้อ ได้แบ่งการศึกษาออกเป็น 3 การทดลองคือ ในอาหารที่ใช้กาก  เรปซีดกากทานตะวันและอาหารที่มีโปรตีนและ/หรือฟอสฟอรัสใช้ประโยชน์ได้ (aP) ระดับต่ำกว่าปกติ

การทดลองที่ 1 ใช้กากเรปซีดแทนที่กากถั่วเหลืองระดับ 0.50 และ 75% คงที่ตลอดการทดลองเป็นเวลา 6 สัปดาห์ ในสูตรอาหารที่มีโปรตีนและพลังงานเท่ากันทุกกลุ่ม และมีปริมาณของ aP และแคลเซียม (Ca) ตามระดับที่แนะนำโดย NRC (1994) เสริมและไม่เสริมด้วยไฟเตสระดับ 600 ก/ตัน หรือเท่ากับ 3,000 FTU/kg และ เอนไซม์ NSP 100 ก/ตันอาหาร  การทดลองที่ 2 ใช้กากทานตะวันแทนที่กากถั่วเหลืองระดับ 0, 50 และ 100% ในอาหารที่เสริมและไม่เสริมด้วยไฟเตส และเอนไซม์ NSP ระดับ 120 (หรือเท่ากับ 600 FTU/kg) และ 100 ก/ตันอาหาร ตามลำดับ  ส่วนการทดลองที่ 3 เสริมไฟเตส (120 ก/ตันอาหาร) และไม่เสริมในอาหารที่มีโปรตีนและ/หรือ aP ปกติและต่ำกว่าปกติ โดยจะมีโปรตีนต่ำลง 1.5% ในช่วงไก่อายุ 4-7 สัปดาห์ ส่วน aP ที่ต่ำนั้น มีปริมาณเท่ากับ 50-55% ของสูตรปกติตลอดระยะการทดลอง

ผลจากการศึกษาปรากฏว่า น้ำหนักตัวเพิ่ม และอาหารที่กินลดลงอย่างมีนัยสำคัญตามการเพิ่มขึ้นของกากเรปซีดในอาหาร แต่ไม่มีผลเสียต่ออัตราแลกน้ำหนัก (FCR) แสดงให้เห็นว่า กากเรปซีดควรใช้แทนที่กากถั่วเหลืองในระดับต่ำกว่า 50% ส่วนกากทานตะวัน สามารถใช้แทนที่กากถั่วเหลืองได้ที่ 50% โดยไม่มีผลเสียต่อน้ำหนักตัวเพิ่ม แต่มี FCR เพิ่มขึ้น  การเสริมไฟเตส 5 เท่า ของระดับที่แนะนำคือ 3000 เปรียบเทียบกับ 600 FTU/kg. อาหาร ไม่มีผลเสียต่อสมรรถภาพการผลิตของไก่เนื้อ ในสูตรอาหารที่มี aP และ CP ระดับปกติ การเสริมไฟเตสและเอนไซม์ NSP ไม่มีส่วนช่วยให้สมรรถภาพการผลิตดีขึ้นไม่ว่าจะใช้หรือไม่ใช้กากเรปซีดและกากทานตะวันในอาหาร อย่างไรก็ดีเมื่อเสริมไฟเตสในอาหารที่มี aP และ CP ต่ำ มีผลทำให้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ  ในขณะที่กินอาหารน้อยลง และ FCR มีแนวโน้มดีขึ้น เป็นการชี้ให้เห็นว่าไฟเตสสามารถปลดปล่อย P และ/หรือโปรตีน ซึ่งรวมตัวกับกรดไฟติกออกมาใช้ประโยชน์ได้ การนำไฟเตสไปใช้ในอาหารสัตว์จึงแนะนำให้ใช้เมื่ออาหารนั้นมี aP และ/หรือ CP ต่ำลงกว่าระดับปกติ 50 และ 8% ตามลำดับ