แร่ธาตุกับสัตว์เคี้ยวเอื้องในประเทศไทย

บทคัดย่อ

รายงานนี้ได้รวบรวมผลการศึกษาเกี่ยวกับปริมาณแร่ธาตุในพืชอาหารสัตว์ และซีรัมของสัตว์จากพื้นที่ต่างๆ ในประเทศไทย นอกจากนี้ก็ยังได้วิเคราะห์ส่วนประกอบของแร่ธาตุที่มีขายทางการค้า และกล่าวถึงผลการเสริมแร่ธาตุซึ่งมีผู้ศึกษาไว้  แม้ว่าคำที่ศึกษาจะมีความแปรปรวนอยู่มาก แต่พอที่จะเห็นได้ว่า แร่ธาตุที่สัตว์เคี้ยวเอื้องมักได้รับไม่พอกับความต้องการ ได้แก่ Na, Ca, P, Cu, Zn และ Se ปริมาณแร่ธาตุหลักในชีรัมของโค, กระบือ, และแกะ  ตามที่นักวิจัยรายงานมักจะอยู่ในช่วงดังนี้ Ca: 9-13 มก, p: 4-6 มก. K: 9 12 มก. Na: 250-320 มก. Mg: 1.8-25 มก. ในซีรัม 100 มล. นักวิจัยบางท่านสรุปว่า  แม้ธาตุ Ca และ P ในตัวอย่างหญ้าจะต่ำ แต่ความเข้มข้นของแร่ธาตุหลัก  และแร่ธาตุปลีกย่อยในซีรัมก็อยู่ในช่วงปกติ  สภาพดินพรุทางภาคใต้จะมีธาตุ Mg, Cu และ Zn ต่ำ  ส่วนทางภาคอีสานในดินมักขาด P, S, K, Cu และ Mo. ปริมาณแร่ธาตุในดิน  และในซีรัมของโค  และกระบือ  ไม่มีความสัมพันธ์ต่อกัน  แร่ธาตุที่ขายในเชิงพาณิชย์ในรูปก้อนและผงมีความแตกต่างกันมาก ผลิตภัณฑ์บางชนิดมีธาตุหลักและธาตุรองในปริมาณพอสมควร แต่ก็มีหลายผลิตภัณฑ์ที่มีเกลือเป็นหลัก

การเสริมแร่ธาตุแก่สัตว์เคี้ยวเอื้อง  โดยเฉพาะในช่วงฤดูแล้งมีผลดีต่อการเพิ่มน้ำหนักตัวและการสืบพันธุ์  อย่างไรก็ตาม การเสริมแร่ธาตุไม่มีผลต่อระดับของแร่ธาตุในซีรัม เมื่อเปรียบเทียบแหล่งของ Ca และ P มีรายงานว่าแหล่งจากกระดูกในดีกว่า Dicalcium phosphate ทั้งในการเพิ่มน้ำหนักตัว  การแลกเนื้อ และการสะสมแร่ธาตุของแกะทดลอง

ผู้วิจัยได้ให้ข้อเสนอแนะ ให้สำรวจการขาดหรือการเกิดพิษเนื่องจากแร่ธาตุ ตลอดจนการแก้ไขปัญหานี้ในพื้นที่ที่มีศักยภาพการเกิดประเด็นดังกล่าว